Roeister Maud Klinkers naar jeugd-WK in Genua: 'Soms krijg ik kippenvel van mezelf'

Roeister Maud Klinkers naar jeugd-WK in Genua: 'Soms krijg ikkippenvel van mezelf'

De 21-jarige Maud Klinkers is in de eerste plaats roeister endaarnaast student, vertelt ze. Ik probeer zo veel mogelijk vakkente halen, maar ik kan niet en honderd procent roeien en honderdprocent studeren. Gelukkig heb ik inmiddels een A-status van hetNOCNSF, waardoor ik mijn studiebeurs heb kunnen opschorten. Ookhaar eetpatroon is aangepast aan de sport. Als ik alles zou etenwat ik lekker vind, zou ik zon 62 kilo wegen." Dat is vijf kilo teveel voor de lichte vier waarin Klinkers uitkomt. Dus heeft ze dooreen sportinstituut een individueel aangepast eetschema latenopstellen. Ik eet zes keer per dag om mijn bloedsuikerspiegel oppeil te houden. Veel groente en vezels, en vetarm. Een ijsje neemik zelden, chips helemaal niet. Maar het kost me niet veel moeitehoor, om me aan het schema te houden. Ik zit nou eenmaal in bepaaldpatroon."

Wat is er nog leuk aan roeien, als je er iedere dag voor moettrainen - en vier dagen per week twee keer per dag? Over hetantwoord hoeft Klinkers niet lang na te denken: De wedstrijden.Daar doe je het allemaal voor. Soms, als het echt goed gaat, kan iktijdens een race kippenvel krijgen van mezelf. Zoals je dat ookkrijgt als je op televisie iemand een topprestatie ziet neerzetten.Dat is zon soort koningsgevoel in je hoofd. Je bent volstrektverzuurd, dood en overleden, maar je weet dat je nog harder kan, endat ga je dan ook."

Vrijblijvend

Hoewel de Utrechtse al vanaf haar twaalfde roeit, was ze nietaltijd zo fanatiek. Na rond haar vijftiende twee keer naar de Coupede la Jeunesse te zijn uitgezonden, ging het in de jaren daarnaminder. Het was niet slecht, maar het was ook niet goed genoeg voorinternationale wedstrijden." In die periode was ze regelmatig in dekroeg te vinden. Ik trainde best veel maar het was tochvrijblijvend. Ik wilde en sporten en stappen." Dat veranderde toenze zon twee jaar geleden van burgerroeivereniging Viking overstaptenaar haar huidige vereniging Triton. Toen besloot ik, onder invloedvan mijn coach, dat ik er echt voor wilde gaan. Niet alleen maarvoor de lol met die sport bezig zijn, maar echt proberen iets tebereiken. Mijn doel was om binnen drie jaar mee te mogen doen aaneen internationale wedstrijd. Toen heb ik dus ook een aantal dingenaan de kant gezet. Ik ga nog wel naar feestjes, maar ik zorg dat ikop tijd naar bed ga, en ik drink gewoon niet. Mijn sociale leven isaangepast aan het roeien. Ja, dat is soms best moeilijk. Sommigemensen begrijpen het niet als jij steeds 'nee' moet zeggen.

De nieuwe aanpak bleek vruchten af te werpen, en zelfs veelsneller dan Klinkers verwachtte. Ze wist vorig jaar een plek teveroveren in de nationale lichte vier, die vriend en vijandverraste door op het afgelopen wereldkampioenschap als derde teeindigen. Ik was zelf ook verbaasd dat ik binnen een jaar al in debondsselectie zat. Ineens loop je in dat wereldje rond, samen metal die lui waar je altijd tegenop keek. Maar het voordeel was denkik dat ik net kwam kijken. Ik had niks te verliezen. Dit seizoen isdat natuurlijk anders. Nu moet ik bewijzen dat ik me op dat niveaukan handhaven. Dus het wordt spannend, de komende tijd. Voor demeeste roeiers zit het seizoen er zon beetje op, maar hetinternationale seizoen begint eigenlijk nu pas."

Uitverkoren

Voorlopig ziet het er goed uit voor de Utrechtse. Afgelopen weekwerd ze door bondscoach Josy Verdonkschot uitverkoren om eind julials skiffeuse naar de wereldkampioenschappen voor onder 23 in Genuate worden uitgezonden. Daarnaast heeft ze goede kans om dit jaarwederom uit te komen in de lichte vier tijdens de regulierewereldkampioenschappen die eind september in Sevilla wordengehouden. Maar dat hangt af van de prestaties tijdens de komendeWorld Cup-wedstrijden, legt Klinkers uit.

De Olympische Spelen spoken heel soms door haar hoofd. En dandiep in mijn achterhoofd, hoor. Dat is voorlopig dever-van-mijn-bed-show. In 2004 ben ik denk ik nog te jong en nogniet sterk genoeg. En 2008 is wel heel ver weg. Op dit moment ga ikgewoon voor het roeien en denk ik per jaar. Ik heb nu de kans om zote sporten, over tien jaar kan ik altijd nog studeren en werken. Ikben ambitieus, maar ik doe het ook omdat ik het leuk vind om ietsbijzonders te doen, om niet in het alledaagse leven mee tegaan.

Hanneke Slotboom