Roemjana de Haan

'Met John de Wolf danste ik pasjes die ook de warming-up van een voetbalwedstrijd voorkomen'

"Opeens sta je in de Story, dat is echt raar. Er zijn roddels en geruchten geweest, ik zou een relatie met John de Wolf hebben. Mensen zien dat er een heel hecht contact is en verbinden daar conclusies aan die niet kloppen. Als danser heb je dat intieme nodig om te kunnen dansen, maar dat heeft niets met seksualiteit te maken. Het gaat over waardering en iemand vertrouwen geven. Ik kan er wel om lachen, die roddelbladen. Ik heb ze nog allemaal en ik bewaar ze ook. Dan kan ik later aan mijn kleinkinderen laten zien: 'kijk, oma...'.

"Voor ons dansers zijn die roddels niet zo'n drama. Het gebeurt een paar keer, dan is men het weer vergeten. Maar als je continue in de spotlights staat, dan kan ik me wel voorstellen dat het vervelend kan zijn. Voor mij was Dancing with the Stars een van de allerleukste dingen die ik ooit in mijn leven gedaan heb.

"Ik heb in de series gedanst met Rudolf van Veen, John de Wolf en Martijn Krabbé en in de specials nog met Bas Muis en Wilbert Gieske. Hele leuke, normale mensen. Ze werken zich drie slagen in de rondte, trainen wel dertig uur per week. Die sterren zijn zo gedreven, ze zetten alles opzij om dit te doen. Dat heeft me wel verbaasd. Ze raken als ware besmet met het dansvirus. Die mannen hebben een enorme drive, dat is heel bijzonder. John de Wolf bijvoorbeeld, hij is een voetballer en kon de eerste keer echt niet dansen. Thuis schoof hij de stoelen en tafels opzij en oefende hij gewoon door. Dat is iets wat in mensen zit die ergens goed in zijn. Het maakt niet uit wat dat is, voetballen, presenteren of acteren. Binnen no-time zaten die mannen op een niveau waar anderen jaren over doen.

"En je kunt overal wat van maken, klunzigheid kan ook een charme zijn. Als iets niet gaat, kan dat ook mooi zijn, dan draai je het om. Martijn Krabbé had kracht en uitstraling. Hij was in de eerste paar uitzendingen nog niet zo soepel, dan gooi je het op die uitstraling. John de Wolf was een beetje klunzig, met hem danste ik pasjes die ook in de warming-up van voetbal gebruikt worden. Zo pas je een dans aan iemand aan ... En Wilbert Gieske was een gentleman, heel charmant. Je kijkt naar iemands persoonlijkheid en dat pas je dan in, als het een warm gevoel geeft, dan zit het goed.

"Dancing with the Stars heeft heel veel goeds gedaan voor de dans. Het heeft deuren geopend. Mijn echte danspartner Koen Brouwers en ik hebben nu een sponsor, dat hadden we anders nooit kunnen krijgen. Voor 'dancing' zei ik altijd: 'ik dans en ik geef dansles'. En dan was dan de reactie van: 'oh leuk, en wat is je echte baan?'. Mensen zagen het als hobby en niet als serieus werk. Er is een soort legitimiteit rond ons dansvak gekomen en dat vind ik wel prettig.

"Ik heb ook heel bewust voor mijn studie Theater-, Film- en Televisiewetenschap gekozen. Die studie wil ik bewust gebruiken om beter te worden in mijn vak. Werk heb ik gelukkig genoeg. Als ik eerder met deze studie was begonnen dan had ik het vooral gedaan om serieuzer genomen te worden in mijn vak. Dat is nu niet meer nodig. Daar heeft dancing echt aan bijgedragen.

"Ik denk dat je nooit moet stoppen met leren. Misschien kom ik wel tot nieuwe inzichten, misschien ook wel niet. Ik heb vroeger altijd wel willen studeren, maar ik koos toen voor het dansvak. Ik dacht dat studeren komt wel een keer. Ik heb altijd alles gedaan om mijn danscarrière vorm te geven. Mijn ouders hebben een dansschool en daar ben ik opgegroeid. Op mijn negende besloot ik, dat ik de nieuwe Anna Pavlova wilde worden en ging ik op balletles. Daar werd ik gescout voor het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Na twee jaar werd me verteld dat mijn lichaam veranderde en dat ik geen ballerina zou kunnen worden. Dat was heel moeilijk te accepteren, zeker als klein meisje. Ik heb nog een jaar bij het Nationaal Ballet gedanst en ben toen naar de theaterschool gegaan.

"Live muziek en drums, dat vond ik echt geweldig. Tijdens mijn middelbare schoolopleiding heb ik zes jaar lang op de theaterschool gezeten. In die tijd kwamen de musicals op, maar mijn zangkunsten zijn dramatisch. Op een gegeven moment vroeg een docente tijdens de zangles wie er zo vals zong. Toen ik zachter ging zingen, klonk het beter. Ik dacht die musical wordt het niet, vanaf toen lonkte het wedstrijddansen.

"Ik heb geleerd thuis dat als je iets doet, je daar honderd procent achter moet staan. Je moet er voor gaan en erin geloven. Ik heb daarom ook best wel moeite met het feit dat ik maar één vak volg aan de universiteit. Het studeren naast mijn baan is best zwaar. Ik ben zeker tachtig uur in de week bezig, nu ik de studie erbij doe. Het studeren is niet iets dat ik zomaar uit de losse pols even doe. Wat ook wennen is, dat mijn medestudenten jonger zijn. Achttien, negentien, zelf ben ik drieëndertig. Ik heb meer meegemaakt en veel ervaring opgedaan. Maar dat maakt je ook een beetje afgestompt, zo van 'ja, dat weet ik wel'. Jongeren hebben nog een mening te vormen en zijn daardoor opener, er is meer ruimte voor nieuwe informatie, daar leer ik ook veel van.

"Het lijkt me leuk als er nog een nieuwe serie Dancing with the Stars zou komen. Nederland is een klein land, dus de sterren zijn natuurlijk een keer op. Als er een nieuwe serie komt waar ik aan mee mag doen, zou ik graag met Matthijs van Nieuwkerk willen dansen. Ik vind hem een ontzettend interessante man. Hij is een beetje slungelig, dus hem in de rumba of de cha-cha-cha een sterke man maken in plaats van een intellectuele, ietwat warrig uitziende interviewer, lijkt me wel wat. Het is vooral het contrast dat ik dan leuk zou vinden. Zijn haar strak achterover als we een wals dansen bijvoorbeeld."

CV

(33) is vijfvoudig Nederlands Kampioen Professional Latin en twee keer Nederlands Kampioen in de Professional South American showdance. Sinds dit jaar studeert ze Theater-, Film- en Televisiewetenschap aan de UU. De Haan was te zien in 'Dancing with de Stars'. Op het afgelopen WK Professional South American Showdance werden zij en haar partner zevende.

Iris Klapwijk