's Nachts is het altijd een gezellige bedoening'

'<ParaStyle:onderkop>Mee met Niteliner 412

Bij de bushalte op Janskerkhof is het heel rustig op dit tijdstip. In de buurt van de halte is het drukker. Op de stoep staat een meisje voorovergebogen, ze heeft een drankje teveel op. Haar vrienden staan ongemakkelijk naast haar. In de snackbar aan de overkant van de straat zitten studenten aan hun nachtelijke hamburger. Er klinkt herrie vanuit de kroeg het Pakhuis.

Precies om kwart over drie stopt er een Connexxionbus bij de halte. Het is Niteliner 412. Sinds augustus rijdt de nachtlijn die er is gekomen na een actie van USF Studentenbelangen. De bus rijdt van Janskerkhof, via de Neude en het Centraal Station naar de IBB, de Cambridgelaan en verder naar Zeist. Zoals altijd zit Jacques Nijman achter het stuur. Dit is het derde rondje dat hij deze nacht rijdt. Vanaf kwart over twee rijdt hij elk uur een ronde, zijn laatste is om kwart over vijf. En hij mag zelf dan al lang de leeftijd van een student gepasseerd zijn, Jacques brengt de jongeren met veel plezier 's nachts veilig naar huis. "Het is eigenlijk een betaalde hobby."

Hij vindt dat er 's nachts een totaal andere sfeer hangt in de bus dan overdag. "Dan is het veel drukker en onpersoonlijker en zit ik minder relaxt achter het stuur. 's Nachts is het altijd een gezellige bedoening." De chauffeur is altijd al een nachtmens geweest, dus hij hoeft geen moeite te doen om wakker te blijven. Hij begint ook nooit voor drie uur 's middags met zijn werk. "Als ik deze dienst heb gehad dan lig ik uiteindelijk om zeven uur in bed. Mijn collega's worden dan net wakker." Volgens hem zijn er weinig mensen die dit nachtnet willen rijden, maar wat hem betreft zou hij deze dienst ook op vrijdag en zaterdagnacht willen doen. "Als het van de Arbodienst mag, tenminste."

Op de Neude staan veel studenten te wachten. Ze laten bij de ingang hun ov zien, want voor deze bus geldt gewoon een dagtarief. "Als je een nachttarief zou moeten betalen, zou het snel afgelopen zijn met deze lijn. Dan pakken ze gewoon weer de fiets of een taxi", zegt Jacques terwijl hij geconcentreerd naar de weg zit te kijken. Er zit geen greintje slaap in zijn ogen.

Aurin zit voor in de bus met zijn huisgenoten en woont op de Warande. Volgens hem hebben steeds meer mensen in de gaten dat ze de bus gratis kunnen pakken en wordt het daarom ook steeds drukker tijdens de nachtritten. "Toen ik laatst lam was, kwam ik er bij toeval achter dat deze bus reed. Als die niet zou rijden, zou ik vanavond bij iemand hier in Utrecht slapen, denk ik. Maar ik weet niet bij wie." "Je bent nu ook lam", zegt zijn huisgenoot lachend.

"De studenten zijn heel dankbaar, dat maakt het werk extra leuk", vervolgt Jacques. De reizigers zijn ook erg over de chauffeur te spreken. "Hij is de beste buschauffeur van Utrecht. Hij is altijd vrolijk en rijdt ook goed. In bus elf voel ik me nooit veilig, maar hier wel", zegt Ingvar. "Dit is de gezelligste buslijn van Nederland!", roept Jacques over de intercom. "Hoor je die stem? Geweldig toch", zwijmelt hij. Ingvar pakt iedere week na het stappen de bus terug naar de Cambridgelaan. "De Uithof is net Urk. Of Heerlen zonder junks. Je kent vaak 99 procent van de mensen in de bus", vertelt zijn broer Jorrin die ook op Cambridgelaan woont.

Als de bus het station is gepasseerd, komen de passagiers pas echt los. "Kunnen we even een liedje zingen voor deze mevrouw?", roept een jongen door de bus. Zonder enige aarzeling zingen de studenten 'er is er één jarig' uit volle borst. "Normaal wordt er niet zo veel gezongen, maar de sfeer is wel steeds leuker. Ik heb nog nooit iets vervelends meegemaakt tijdens deze busrit", zegt Warandebewoner Lennert. Hij is ook commissielid van het warandebusje dat op uitgaansavonden al jaren tussen Zeist en Utrecht pendelt. "Ons busje rijdt nog steeds hoor, maar deze bus is wel een stuk fijner en makkelijker."

Jacques heeft sinds het begin van zijn nachtelijke rondes nog geen lastige studenten in zijn bus gehad. "Sommige zijn wel eens chagrijnig of luidruchtig, maar ik heb er nooit een uit de bus hoeven zetten. Als andere mensen er last van hebben dan vraag ik vriendelijk of het wat minder kan." Braaf wil de chauffeur de studenten niet noemen, maar zo lang ze de boel niet afbreken, ziet hij geen reden om stamppij te maken. Om kwart over drie en kwart over vier is het spitsuur in de bus. Vorige week had Jacques een record aantal mensen van 67 in de bus. Deze rit reizen er 63 mee. "Er zijn veel daglijnen die daar niet eens aan komen. Om kwart over vijf is het weer rustig en zitten er alleen nog uitgepoepte mensen in." Soms kan hij het zich permitteren om de laatste studenten tot aan huis te brengen.

Mounya woont ook in Zeist en vindt dat de 412 elke dag zou moeten rijden, maar zeker ook op vrijdag en zaterdag. "Ik maak er vanaf het begin al gebruik van. Als je moet fietsen voel je je toch een stuk onveiliger." Bij de Warande stappen de laatste mensen uit. "Behoefte aan een bank? Er staan er hier genoeg", meldt Jacques door de microfoon terwijl hij bij een halte stopt met een bankstel ernaast. De studenten lachen en zeggen vriendelijk gedag. Het rondje zit erop. Het is ineens erg stil in de bus en op de terugweg rijdt Jacques stevig door op de snelweg. Nog steeds is er geen teken van vermoeidheid bij hem te ontdekken. "Ik heb wel eens meegemaakt dat iemand in slaap was gevallen in de bus. Op weg naar de standplaats, zat er ineens iemand achter me. Ik schrok ik me rot." Sindsdien controleert hij de bus goed als hij de laatste halte van de avond heeft gehad.

Jacques zet de bus op de stoep aan het begin van de Nachtegaalstraat. Het is vijf over vier. Hij heeft nog tien minuten voor hij weer aan zijn rit moet beginnen. Hij rolt een sjekkie in de bus en loopt daarna naar buiten. "Kan nog net voordat ik weer verder moet."