Studie afgelopen... en dan? (Tweede deel van tweedelige serie)

Studie afgelopen... en dan? (Tweede deel van tweedeligeserie)

"Na mijn studie heb ik een baan gekregen bij een psychologischadviesbureau. Bij het bureau werden mensen getest, bijvoorbeeld alsonderdeel van een sollicitatieprocedure. Het was mijn taak om diemensen te begeleiden: de testen uitleggen en afnemen, de tijdbijhouden, proberen de stress een beetje weg te nemen. Daarnaastcordineerde ik de testdagen; dat was vooral veel plannen enorganiseren.

"Ik had steeds het gevoel dat ik het werk 'wel leuk' vond, maarik besefte ook dat 'wel leuk' niet genoeg was. Ik heb langgetwijfeld over het opzeggen. Ik had het in principe dik voorelkaar: ik zat bij een goed bureau met leuke collega's, vier dagenin de week, in Utrecht. Om dat op te geven zonder alternatief en omvoor jezelf toe te geven dat het werk niet goed bij je past; datwas moeilijk.

"Nadat ik was gestopt, besloot ik een maand vrij te nemen. Bijhet woord 'werk' werd ik namelijk al allergisch. De tweede dag datik thuiszat, las ik een advertentie van Geneeskunde en ik wistmeteen dat me dat wel cht leuk leek. Het was een enorme opluchting.Ik heb gesolliciteerd en begin nu met het geven van werkgroepenvoor het vak gespreksvoering voor derde- en vierdejaarsstudenten.

"De afgelopen periode heb ik uitzendwerk gedaan. In het beginmoest ik wennen om na een vaste baan weer naar het uitzendbureau tegaan voor een 'studentenbaantje', maar eigenlijk beviel het meprima om even iets te doen zonder stress. Nu heb ik voor viermaanden werk bij Geneeskunde. Daarna komt er wel weer een nieuwplan."

Edward Haberkiewicz (27) studeerde algemene letteren.Hij is begonnen met de specialisatie kunstbeleid en -management omvervolgens over te stappen op middeleeuwsekunstgeschiedenis.

"Toen ik naast mijn studie werkervaring op kon doen, kwam ik totde ontdekking dat de specialisatie kunstbeleid en -managementhelemaal niets voor mij was. Het management op je nemen bijkunstprojecten betekent dat je de rotzooi van anderen moetopknappen. Ik deed een studie die leidde tot een baan die ik nietzag zitten. Tegelijkertijd vond ik studeren leuk, dus besloot ikiets te gaan studeren zonder me af te vragen wat ik ermee konworden. Pas na drie jaar besefte ik dat ik studeren niet allesvond.

"Toen mijn vriendin zwanger was, nam ik me voor om afgestudeerdte zijn voor de geboorte, maar zelfs zoiets bijzonders als hetkrijgen van een kind was niet genoeg om daadwerkelijk af testuderen. Dat zei me dat ik moest stoppen.

"Ik heb toen besloten om timmerman te worden. Dat leek me eeneerlijk vak waarmee je een eerlijke boterham kunt verdienen.Misschien had ik na de bla-bla van de kunstwereld behoefte aan de'no-nonsense' van zelf iets maken met je eigen handen. Maar ik wilhet werk ook niet romantiseren. Het is hard werken en er zijn ookrotklussen bij, maar ik hoop een goede timmerman te worden.

"Het is prachtig om vader te zijn, en soms vermoeiend. Alledingen die ik met mijn dochter meemaak, doe ik voor het eerst. Hetis mooi om aan het begin van een nieuw leven te staan. Mijn studie,mijn werk: het is allemaal belangrijk, maar het staat in geenverhouding tot het vader zijn. Je ziet dat zo'n kind heel makkelijkgelukkig is. Dat zet het leven in perspectief."

Wynia Derks (26) studeerde geneeskunde.

"De afgelopen periode heb ik op de afdeling chirurgie in hetziekenhuis van Den Bosch gewerkt. De meeste mensen die geneeskundehebben gestudeerd beginnen als agnio, assistent niet in opleiding.Als agnio is veel werk te krijgen, maar om een opleidingsplaats tekrijgen voor de echte specialisaties, moet je concurreren met veelvan je jaargenoten. Er is maar een beperkt aantal plaatsen perjaar, en voor sommige vakken mag je maar n of twee keersolliciteren. Het is best een onzekere periode.

"Ik heb nu een jaar gewerkt als agnio. Ik doe vooral hetzaalwerk, de polikliniek en de eerstehulp. Als agnio kom je weinigop de operatiekamers. Je moet echt geluk hebben om een operatie temogen doen. Ik heb pas onlangs mijn eerste blindedarmoperatie mogenuitvoeren. Het was midden in de nacht en op de eerstehulp waar ikdienst had was niets te doen. Op aanwijzingen van de chirurg heb ikde operatie uitgevoerd.

"Tijdens mijn studie hadden we een snijzaalpracticum in hethoofd-halsgebied. Ik raakte gentrigeerd door de anatomie van datgebied: het is heel complex, het is qua spieren en zenuwen heelmooi georganiseerd. Het jaar daarna heb ik als studentassistent hetpracticum opnieuw gedaan. In mijn co-schappen ontdekte ik dat ikhet leuk vond om handelend bezig te zijn, met name in de fijnerechirurgie. Ik kwam er steeds meer achter dat ik kno-arts zou willenworden. Een paar weken geleden ben ik voor de opleiding toegelatenin het UMC."

David Molenaar (29) studeerde technische natuurkundeen experimentele natuurkunde.

"Ik heb vrij lang gestudeerd. Ik heb twee studies gedaan, maarhet is niet zo dat de faculteit er moeite mee had om me te latengaan. Misschien zagen ze al in dat ik niet uit het juiste houtgesneden was voor de wetenschap. Na mijn studie ben ik met eenopleidingsplaats begonnen in het AMC, maar ik had me onvoldoendegerealiseerd dat ik tenminste vier jaar bezig zou zijn met n zeergespecialiseerd onderwerp en ik besefte gaandeweg dat ik helemaalniet zo specialistisch ben. Volgens mij is dat een fundamenteelpunt: als je geen specialist bent, dan is een aio-positie niet echtiets voor jou.

"Wat dat betreft is mijn huidige werk heel anders. Ik ben'management-trainee 'bij Elsevier Science en dat wil zeggen dat ikben aangenomen voor anderhalf jaar, waarin ik steeds op anderelocaties binnen de uitgeverij wordt geplaatst. Je maakt in depraktijk kennis met alles wat het bedrijf is. De eerste tweeprojecten waren in Amsterdam. Nu ga ik voor een project naar Londenen vervolgens opnieuw naar Amsterdam en New York.

"Op een uitgeverij is 'time management' ontzettend belangrijk.In het begin kwam ik bij Elsevier meteen al in aanraking metdeadlines, iets waar ik in mijn studie nauwelijks mee werdgeconfronteerd. Als iets in je studie vandaag niet afkomt, dan doeje het morgen en anders volgende week. Dat is een houding die inhet bedrijfsleven niet werkt.

"Op mijn werk ben ik in pak; dat hangt samen met de functie. Alsik de volledige vrijheid zou hebben zou ik waarschijnlijk geen pakdragen, maar nu het moet, heb ik er geen enkele moeite mee."

Tekst: Marco van Duyvendijk