Surinaamse studenten kampen met problemen rond verblijfvergunning

Surinaamse studenten kampen met problemen rondverblijfvergunning

Al decennia lang komen Surinamers naar Nederland omhier te studeren. Dat wordt steeds moeilijker. Surinaamse studentenhebben geen recht op studiefinanciering, waardoor het financieelerg moeilijk voor ze wordt nu de Surinaamse gulden zo sterkgedevalueerd is. Bovendien is het lastiger een -tijdelijke-verblijfsvergunning te kijgen door aanscherping van de wetgeving."We worden behandeld als profiteurs."

De Surinaamse Raagni Chandoesing (28) kwam in 1993 naarNederland om hier te gaan studeren. Ze zit in het laatste jaar vanhaar studie Neurologische Psychologie. Eigenlijk had ze al klaarmoeten zijn, maar ze heeft door een operatie en maandenlangerevalidatie studievertraging opgelopen. Die vertraging bemoeilijktde verlenging van haar verblijfsvergunning; Raagni wacht erinmiddels al twee jaar op.

Haar ouders heeft ze al zeven jaar niet gezien. Raagni: "Bij eeninbraak is mijn paspoort gestolen. De vreemdelingendienst zei datik zonder paspoort geen verlenging van mijn verblijfsvergunning konkrijgen. Een nieuw paspoort moest ik bij de Surinaamse ambassadeaanvragen. Het heeft anderhalf jaar geduurd voor dat eindelijk voorelkaar was. Al die tijd was ik illegaal in Nederland en kon ik hetland niet uit."

Raagni kon daardoor ook geen legale huisvesting krijgen en moestgenoegen nemen met zwart verhuurde kamers bij hospita's. Raagni:"Ik heb heel wat moeten slikken, maar hield mezelf voor dat hetbeter zou worden." Doordat ze zwart huurde, kon ze zich nietinschrijven bij de gemeente. Erg vervelend, want voor deverblijfsvergunning moest ze een adres hebben.

Tot voor kort had Raagni ook grote financiële problemen. DeSurinaamse gulden is de laatste jaren niks meer waard en haarouders konden haar studie niet bekostigen. Haar familie inNederland had weinig trek haar te onderhouden. Raagni: "Ik zie datvaak bij Surinamers. Zolang je nog in Suriname bent, zeggen ze toedat ze je zullen helpen, maar als je in eenmaal in Nederland zit,ben je al gauw te veel." Om in haar eerste levensbehoefte tevoorzien, had Raagni eerst opppasbaantjes en nu werkt ze alsschoonmaakster. Allemaal zwart, want wit werken is onmogelijkzonder verblijfsvergunning.

Ze klopte met haar problemen aan bij studiedekaan Paul Herfs.Hij heeft haar geholpen fondsen te vinden die haar studiebekostigen. Bovendien heeft hij haar aan een advocaat geholpen omeen procedure te startenvoor een verblijfsvergunning.

Offers

Ondanks alle problemen piekert Raagni er niet over om terug tegaan naar Suriname. "Daarvoor heb ik al te veel offers gebracht. Enin Suriname studeren gaat niet, want er zijn geen boeken en geendocenten. Bovendien studeer ik niet alleen voor mezelf. Ik ben deenige in de familie die studeert. Dat wordt heel belangrijkgevonden. Als ik later een goede baan heb, kan ik mijn familieondersteunen. Ik heb het gevoel dat het wel goed komt. Ik heb nueen kamer in het IBB, krijg geld van fondsen. Het vlot met destudie meteen ook een stuk beter."

Studentendekaan Paul Herfs heeft, als voorzitter van deKommissie Buitenlandse Studerenden -onderdeel van het LandelijkBeraad Studentendekanen- meermaals gepleit voor een politiekeoplossing van de problemen van Surinaamse studenten. Hij verteltdat al voordat een Surinaamse student in Nederland kan komen,allerlei kronkels in de wet het moeilijk maken hier te studeren.Hij vindt dat de Nederlandse ambassade in Suriname het Surinamersnodeloos moeilijk maakt om in Nederland te gaan studeren. "Zeverstrekken er verkeerde informatie. Zij eisen bijvoorbeeld dat jeeen collegekaart kunt laten zien voordat je een verblijfsvergunningkrijgt, terwijl je eigenlijk alleen een bewijs van toelating van deuniversiteit hoeft te laten zien. Collegekaarten worden laatgemaakt en voor de aanvraag voor een verblijfsvergunningafgehandeld is, ben je al gauw weer een paar maanden verder. Dan isde studie al begonnen. En een jaar later naar Nederland komen om testuderen gaat niet, want dan is de verblijfsvergunning niet meergeldig."

Status aparte

Volgens Paul Herfs botst het beleid van het ministerie vanJustitie met dat van het ministerie van Onderwijs, Cultuur enWetenschappen. Terwijl dat laatste ministerie internationaliseringvan het onderwijs wil bevorderen, stelt het ministerie van Justitieeen restrictief toelatingsbeleid van vreemdelingen centraal. Herfspleit voor een `status aparte' van de `gewenste hogeronderwijsvreemdeling'.

In de rij staan voor het loket van de vreemdelingendienst,doorgelicht worden op je papieren en maanden wachten op eenbeslissing over de verblijfsvergunning, is geen lolletje. Wat hetcontact met de vreemdelingendienst nog frustrerender maakt, is datiedere lokale afdeling van de vreemdelingendienst zijn eigeninterpretatie van de wetten heeft, zegt Peter Sanchez (35),Surinaams studentinternationaal juridisch recht. "Het lijkt wel ofze quota hebben en een stad met veel buitenlanders zijn uiterstebest doet om te zorgen dat je teruggestuurd kan worden. Het lijktvolkomen willekeurig. Dat is erg slecht voor je rechtsgevoel. Ikheb ook gemerkt dat de politieke bereidwilligheid om iets te doenaan de situatie van buitenlandse studenten nihil is."

De onzekerheid over de verblijfsvergunning trekt volgens Petereen zware wissel op de studieprestaties van de studenten. Peter:"Er zijn mensen die het bijltje erbij neergooien. Elke keer dat jedenkt dat je het effe gehad hebt, komt er weer een nieuwe maatregelroet in het eten gooien. Op die manier wordt studeren eennachtmerrie."

Profiteurs

Hij is een mondige studenten en hij kent de regels. Toen devreemdelingendienst hem vertelde dat hij zijn studietermijnoverschreden had en terugmoest naar Suriname, vertelde hij ze datze `het dak opkonden'. Peter: "Ik was aangesloten bij eenSurinaamse studentenvereniging en had me drie jaar ingezet voor debelangenbehartiging van Surinaamse studenten. Als Nederlandsestudenten drie jaar een bestuursfunctie bekleden, krijgen ze daarcompensatie voor. En dan zal ik dat zeker niet krijgen omdat ik eenbuitenlander ben?" Hij kreeg zijn gelijk en mocht blijven.

Behalve Surinamers hebben Marokkaanse en Turkse studenten ook tekampen met problemen rond de verblijfsvergunning. Toch is desituatie van Surinamers anders, vindt Peter. "Suriname neemthistorisch een andere positie in. Surinamers zijn voormaligerijksgenoten en spreken Nederlands. Het onderwijs daar heeft hechtebanden met het Nederlandse. De meeste docenten hebben hun opleidingin Nederland gevolgd."

Het is volgens Raagni en Peter voor veel Surinamers moeilijk teverkroppen dat asielzoekers Nederland worden binnengelaten en eenuitkering krijgen, terwijl het voor Surinaamse studenten die deNederlandse staat geen cent kosten, zo moeilijk is om in Nederlandte kunnen studeren. Raagni. "We worden behandeld als profiteurs,terwijl ik echt niet naar Nederland ben gekomen om een uitkering tetrekken. Ik wil gewoon studeren en werken."

Suzanne Brink