tatort

Spartaanse lunch

Maar dan chiquer. De Faculty Club draagt de titel 'de huiskamer van de universiteit.' Het interieur straalt de grandeur uit van een Parijse salon in de negentiende eeuw. Hoge plafonds met ornamenten en in het midden van de kamer een majestueuze spiegel vol tierelantijntjes en schilderingen. Een haardvuur knettert onder de spiegel.

Het is een besloten clubje. Medewerkers van de UU kunnen gratis lid worden, alumni kost het een beetje. Studenten worden doorwezen naar de mensa in het Educatorium.

De hakken van een serveerster echoën door de elegante ruimte. De enige bezoekers maandagmiddag zijn Joost en Maarten, twee jonge medewerkers van de universiteit. Beiden eten de Spaanse sandwich van de kaart; een olijvenbroodje met serranoham, manchego kaas, zongedroogde tomaten en een schimmelachtige kaas. Elegant broodje.

"'Molon labe', antwoordde de koning Leonidas op de eis dat de Spartanen hun wapens moesten neerleggen. 'Kom ze maar halen.' In 480 voor Christus troffen 300 Spartanen het volledige leger van de Perzische vorst Xerxes, ongeveer een half miljoen sterk, op een bergpas nabij Thermopylae. De Spartanen wisten de Perzen drie dagen tegen te houden en ze uiteindelijk te decimeren bij de slag van Salamis," oreert Joost.

"Wist je dat het Intergovernamental Panel on Climate Change van de VN tot de conclusie is gekomen dat de kans kleiner is dan vijf procent dat de klimaatsverandering het gevolg is van natuurlijke oorzaken? Ergo, het is bijna onmogelijk de Mens te disculperen van de rampspoed die ons te wachten staat," zegt Maarten.

Liever hadden Joost en Maarten smeuïge roddels verteld over wat er dat weekend allemaal in de kroeg is gebeurd, maar ze weten dat men in andermans huiskamer zijn beste gedrag moet tonen. Met mes en vork eten, met twee woorden spreken en vooral niet vervallen tot non-academische stof.

De ober brengt twee kopjes koffie. Het is evident dat de koffie in het Academiegebouw met afstand de lekkerste koffie van de universiteit is. Vol van smaak maar niet overheersend, een heldere substantie die niet de rest van de dag aan je gehemelte blijft plakken. Of de ober nog leuke roddels weet over de prominenten die de Faculty Club bezoeken? "Ja. Maar daar ga ik niks over zeggen."

Heel goed. Niet veel later brengt dezelfde ober de twee jongemannen de rekening. Minder goed. Terug naar de mensa.