Testbeeld

Het panel ging naar de film Boy Ain filmhuis ’t Hoogt. Het verhaal is naar een boek van Jonathan Trigell, waarin Jack die net uit de gevangenis komt een nieuw leven probeert op te bouwen.

Tom Winkel (18) is eerstejaars Bestuurs- en Organisatiewetenschappen en houdt van Hollywoodfilms als Hitch, Vanilla Sky en the Italian Job.

TW: “Ik denk dat de moraal van de film was dat iedereen nog een tweede kans verdient. Ik leefde echt mee met de hoofdpersoon die in de gevangenis had gezeten en een nieuw leven kreeg. Die acteur was heel goed, het leek helemaal niet of hij een rol speelde en ik voelde wat hij meemaakte. De sfeer van de film is somber en dat zag je terug in het decor: een afgeragd huis, of de straat waar het heel donker was. Ik ga eigenlijk nooit naar het filmhuis, dus dit was wel een eye opener. Het enige dat ik jammer vond, was het open einde. Ik ga liever met een goed gevoel naar huis.”

Freya de Mink (22) is tweedejaars Muziekwetenschappen en kijkt zowel thuis als in de bioscoop graag filmhuisfilms. As it is in heaven vond ze erg goed.

FdM: “Vanaf de eerste scène hadden de acteurs in Boy A mij te pakken: ik vond het een supergoede film. Het gaat over een jongen van 25 die een nieuw leven probeert op te bouwen, nadat hij in de gevangenis heeft gezeten. Een oudere man helpt hem daarbij. Eerst gaat het goed, maar daarna gaat het mis. Op het scherm lag de focus op dat wat de jongen zag, alles eromheen was vaag. Dat was knap gedaan. De jongen zat vast omdat hij een peuter had omgebracht, maar hij wordt zo lief neergezet dat je toch sympathie voor hem krijgt. Hij kon heel goed overrompeld kijken.”

Kees Jan van de Werfhorst (25) is derdejaars Algemene Sociale Wetenschappen en houdt van het beeld in Aziatische films, maar kan ook genieten van platte actie en Adam Sandler.

KJvdW: “Er werd heel goed geacteerd in Boy A. Jack, de hoofdpersoon, heeft vroeger samen met een vriendje van hem een meisje doodgemaakt. Je verwacht daardoor dat je een sociopaat zult zien, maar Jack is juist een hele lieve jongen die erg zijn best doet en wat schuchter is. In de film is er veel suggestie van geweld, maar dat wordt nooit concreet. De twee jongens verdwijnen bijvoorbeeld met het meisje onder een viaduct en dan hoor je gegil, maar je ziet niet wat er gebeurt. Ik vond de beslissende scènes voor het verhaal niet zo goed in de film verweven, maar verder was Boy A een aangename avondbesteding.”