Tussen Staphorst en Gomorra
Op 1 oktober gaat het derde seizoen van hetfilosofisch café Hofmans Vertellingen van start - eeninitiatief van het Filosofie Magazine, de Universiteit voorHumanistiek en de Stichting Socrates. Er is eerst een gesprek metschrijver en Platovertaler Gerard Koolschijn. Daarna buigen KeesKlop, Beatrijs Ritsema en de Sjoerd de Jong zich over de grenzenvan de seksuele vrijheid. Wat moeten wij weten van Clintonsseksuele escapades? Mag seks op straat? Is kinderporno een gevolgvan een te vrije seksuele moraal? Filosofie Magazine-redacteur CoenSimon geeft een voorzetje.
De zomer is niet langer komkommertijd meer, zo lijkt het. Demedia hebben hun handen vol aan de verslaggeving van eenwereldwijde soap. Zo hadden we vorig jaar de tearjerker Diana, ditjaar zijn het de sigaren van Clinton, de blote billen van deGay-parade en de promiscuïteit van onzevolksvertegenwoordiging.
Een opvallend verschil tussen de twee zomersoaps is dat vorigjaar zelfs de meest verbeten rodellaar voor heel even de tabloidsbij het kiosk liet liggen uit piëteit voor de Queen ofHarts.
Dit jaar was de grens tussen dagblad- en roddeljournalistiek zogoed als verdwenen. Met een zogenaamde knipoog toonden voorpagina'svan de kritische bladen foto's van de cadeau's die Bill aan Monicagaf. Ook de slecht gewassen jurk van de stagiaire werd afgebeeld ende getuigenverklaring van de president integraal en wereldwijduitgezonden op televisie.
Behalve nieuws blijkt dit vooral voer voor columnisten dieelkaar in de haren vliegen over de toelaatbaarheid van diverseseksuele verschijnselen. Als ze al toelaatbaar zijn, dan is devolgende vraag w''r ze mogen plaatsvinden: thuis of in de openbareruimte?
Met de venijnige column van Volkskrantcommentator Gerry van derList was de boot aan. Van der List bracht de Gay Parade door deAmsterdamse grachten op smakeloze wijze in verband met dekinderporno uit Zandvoort. Naast veel woedende reacties enabonnementsopzeggingen had hij ook volgelingen in zijn kielzog, dieallen de ondergang van het avondland voorzagen. Het toestaan vandit soort schaamteloos exhibitionisme hield een nieuw Sodom enGomorra in.
De liberalen bereden hier tegenover vanzelfsprekend hetstokpaardje van de seksuele vrijheid. Zolang men niemand schadeberokkent is seksualiteitin de publieke ruimte toegestaan. Wievindt van niet is een starre calvinist die denkt dat de mens "metzwarte kousen en een onderbroekje van de Wibra aan ter wereld"komt, zoals de cultuurhistoricus Thomas H. von der Dunk reageerdein de Volkskrant.
Maar er is méér tussen Staphorst en Gomorra. Filosoofen NRC/Handelsblad-redacteur Sjoerd de Jong ziet in de publiekeseksuitingen juist een "aristocratisering van de massa" en eenverfijning van seksuele gevoelens en praktijken. Op de achterpaginavan diezelfde krant verdedigt Beatrijs Ritsema de stelling dat eenhomo parade - doordat die "scherp afgebakend is in ruimte en tijden gekoppeld aan vergunningen" - wél toelaatbaar is, maar datseksueel geladen reclameaffiches in de bushokjes niet door debeugel kunnen. Zo'n "seksuele prik werkt altijd ordeverstorend enminimaal ontregelend, dus er valt alles voor te zeggen om deopenbare ruimte hiervan te vrijwaren", vindt zij.
Tot dezelfde ongevraagde obsceniteiten behoren, volgens Ritsema,de details van het seksleven van de president van de VerenigdeStaten en van onze eigen Kamerleden. Dat zijn privé-zaken,want "we hadden nu net afgesproken in de seksuele revolutie datniets wat twee volwassenen met elkaar vrijwillig uitspoken tot deopenbare orde behoort."
Maar de "vluchtweg naar de privacy loopt dood", ageert KeesKlop, hoogleraar Politieke ethiek van de Katholieke UniversiteitNijmegen. Ook thuis moet men de wet naleven. Zoals je in je eigenauto niet te hard mag rijden, mag je ook in je eigen huwelijk nietoverspelig zijn. Wie de vraag of wettelijke normen moeten wordennageleefd overlaat aan het privé-leven is volgens Klop geenliberaal maar een anarchist.
Coen Simon
Donderdag 1 oktober, 20.00 uur, café Hofmanop het Janskerkhof. Vervolgens is er iedere eerste donderdag van demaand filosofisch café.