'Utrechtse' Nienke is de nieuwe Moszkowicz

"Toeval", meer wil Nienke Hoogervorst niet maken van de vaststelling dat beide finalisten van de tv-afvalrace een Utrechtse opleiding achter de rug hebben. "Dan is het misschien nog belangrijker om te weten dat Jeroen en ik allebei in hetzelfde ziekenhuis in IJsselstein geboren zijn, want dat is ook waar."

Een dag na de uitzending van de finale is Hoogervorst bezig aan een toer langs de verschillende media. Veel vragen dus over haar verrassende overwinning op Jeroen Nijboer, door velen in een eerder stadium als de favoriet bestempelt. Nijboer ging met zijn laatste pleidooi onderuit omdat zijn zo geprezen presentatietechnieken dit keer niet gepaard gingen met een sterk juridisch fundament. Hoogervorst wist door een gedegen en gestructureerd pleidooi en dito getuigenverhoor haar rol van underdog uit te buiten. Het is een beetje haar imago geworden, solide maar een tikje saai. "Er moet nog wat meer passie in mijn pleidooien, dat is waar. Maar dat is iets wat je moet leren. Dat krijg je in ieder geval niet mee van een wetenschappelijke studie."

Veel vragen over de Jaguar natuurlijk, die ze als auto van de zaak alvast meekreeg, naast een handgeld van 25.000 euro, een scooter en representatieve maatkleding. "Die auto staat voor de deur bij mijn ouders. Ook tijdens mijn studie ben ik altijd bij hen blijven wonen. Ik woonde niet ver van Utrecht. De luxe die ik thuis heb, wilde ik bovendien niet opgeven voor een kamertje van drie bij drie. Maar nu ben ik al een tijdje op zoek naar een woning in Amsterdam. Die kan ik sinds deze week eindelijk betalen."

Curaçao

Zelf wil ze het liefste zo snel mogelijk aan de slag in het Moszkowisc-kantoor. Haar contract gaat op 1 mei in, maar misschien staat ze al eerder op de stoep. Hoewel ze de afgelopen drie maanden met de medekandidaten mocht doorbrengen in een riant onderkomen aan de Keizersgracht, het voormalig eigendom van Patricia Paay en Adam Curry, en ze voor een opdracht ook nog mocht afreizen naar Curaçao, snakte Hoogervorst naar de dag dat ze naar huis mocht. "Ik was eigenlijk wel klaar met alle stress, alle spanning, alle aandacht, alle camera's. Vooral de zes dagen die we kregen om de laatste opdracht voor te bereiden vonden Jeroen en ik erg zwaar. Na de opnamen zaterdag heb ik geloof ik twee dagen in coma gelegen. Laat me nu maar gaan bewijzen dat ik het waard ben om op zo'n gerenommeerd kantoor te werken."

De topbaan is Hoogervorst niet in de schoot komen vallen. Nadat ze bijna twee jaar geleden afstudeerde had ze een receptionistenbaantje, verbleef ze voor een stage op de Antillen en schreef ze veel, héél veel sollicitatiebrieven. "Keer op keer werd ik afgewezen. Waarschijnlijk vonden kantoren me nog te jong om op cliënten af te sturen." Juist daarom zag ze in 'de nieuwe Moszkowicz' een kans. "Ik kon me bij die sollicitaties vaak alleen op papier presenteren. Op televisie kon ik publiekelijk laten zien wat ik in huis heb. Wellicht zou dat advocatenkantoren kunnen overtuigen, dacht ik."

Maar voordat ze zich aanmeldde bedacht ze zich wel drie keer. Want was het afbraakrisico niet erg groot? Het tv-programma was een Nederlandse versie van het Amerikaanse 'the apprentice' waarin tycoon Donald Trump behoorlijk kon bullebakken. "Wanneer je op televisie wordt afgezeken of botweg voor lul wordt gezet dan kan dat inderdaad schadelijk zijn voor je carrière. Maar ik heb er uiteindelijk op vertrouwd dat de Avro een nette omroep is die daar verstandig mee omgaat. En dat hebben ze ook gedaan. Het is geen Idols-gedoe geworden."

Boemeltrein

Bram Moszkowicz bleef dus aardig in zijn kritiek op de deelnemers. Een boemeltrein die na een aarzelend begin goed op stoom was gekomen, zo betitelde hij Hoogervorst. Dat op stoom komen was wel nodig want een kapitale blunder in de eerste uitzending zat nog in ieders geheugen. Niet in de laatste plaats omdat die in elke terugblik werd herhaald. In een misplaatste poging haar onzekerheid te maskeren antwoordde Hoogervorst desgevraagd dat een drugsdossier dat zij behandelde compleet was. Rechter en tv-kijkers wisten dat dit niet zo was. "Oh, het labrapport. Daar ben ik nog steeds doodziek van", roept Hoogervorst uit. "Dat ga ik dus nooit meer vergeten. Welk dossier ik in de toekomst ook in handen krijg, ik kijk eerst of het labrapport erin zit."