Wie is de gulle gever?

Wie geeft er eigenlijk aan 'goede doelen', en waarom? Wie spendeert tijd, geld, bloed en organen aan zijn medemensen? Sociale wetenschapper Rene Bekkers zocht het uit en promoveert op 17 september aan de UU op dit onderwerp.

Nieuws
on 02/09/2004

Meer dan tachtig procent van de Nederlandse huishoudens geeft geld aan 'goede doelen'. Ongeveer eenderde van de Nederlanders is regelmatig actief als onbetaald vrijwilliger. Een op de zes Nederlanders heeft besloten zijn of haar organen na de dood ter beschikking te stellen. En ongeveer een op de twintig Nederlanders geeft minstens een keer per jaar bloed.

Waar komt die gulheid van de Nederlander vandaan? Daarover bestaan twee opvattingen: de sociologie beweert dat de sociale omstandigheden waarin mensen leven dit geefgedrag toestaan. De psychologie zoekt de verklaring meer in persoonskenmerken: de gulle gevers zijn sociaal ingesteld.

Rene Bekkers toetste beide opvattingen, en volgens hem is het voornamelijk een kwestie van sociale omstandigheden en niet zozeer van persoonskenmerken. In de meeste gevallen (zo'n 70%) kenmerken gulle gevers zich door (in aflopende volgorde) hun hogere opleidingsniveau, hun sterkere religiositeit, het wonen in een kleinere gemeente, het hebben van een voltijdse baan en een hoger inkomen. Met vriendelijkheid of een vermogen zich in anderen te kunnen verplaatsen heeft het geefgedrag niet zo gek veel te maken, ontdekte Bekkers.

AH