"Wij waren ook niet altijd aan het feesten"

Beide ouders van bijna afgestudeerd geoloog Douwe(22) en Lars (19), eerstejaars fysische geografie, hebben inUtrecht gestudeerd. Moeder Ineke van Hensbergen (49) zat vroegerbij Veritas omdat het katholiek was. "Tot mijn grote ergernis - nouja, ik doe of ik het erg vind - zijn mijn zonen lid van Unitas."Wezenlijk anders dan haar eigen studententijd vindt ze die van haarzoons niet. "Ze hebben alleen minder tijd."

Ineke begon in 1969 haar studie klinische pedagogiek in Utrecht."En zoals gebruikelijk in die tijd deed ik daar acht jaar over. Ikhad baantjes, ben tussendoor getrouwd en Douwe is geboren voor ikafgestudeerd was. Je had absoluut geen geld en je wist niet hoe jede touwtjes aan elkaar moest knopen, maar het was wel ergromantisch."

Voordat ze in Utrecht gingen studeren hadden Douwe en Lars alveel verhalen gehoord over het studentenleven in Utrecht.

Douwe: "Mijn vader heeft in het bestuur van Veritas gezeten enhij heeft ook nog heel veel vrienden uit dat bestuur, dus dan hoorje wel eens wat."

Ineke: "Wij hebben inderdaad nog veel vrienden uit die tijd.Soms zie je elkaar een poos niet, maar het zijn van dievriendschappen waarbij je elkaar een paar jaar niet kan zien en zoweer de draad oppakt. Dat gaat nooit meer stuk."

Douwe: "Dat zie ik met mij ook wel zo gebeuren."

Lars: "De meeste verhalen over de studententijd van mijn oudersgaan over feestjes en de kroeg."

Douwe: "Strieken in de kroeg."

Lars: "Dat is heel hard in je nakie door de kroeg rennen."

Ineke: "Strieken was iets van begin jaren zeventig. Dapperemannen kleedden zich helemaal uit en gingen dan heel hard door eenkroeg rennen of door een of andere zaal. Dat verhaal van onsspeelde bij iemand thuis. We hadden een feest bij vrienden en eenstel van die jongens gingen, hup, door dat feest heen, de tuin in.Doodsbang natuurlijk dat er ergens een deur op slot zat. Het ismaar één keer gebeurd, hoor."

Lars: "Wij moeten veel meer de tijd in de gaten houden. Niet dathet minder wild is, maar je moet er wel rekening mee houden dat jein vijf jaar klaar moet zijn."

Ineke: "Wij waren ook niet altijd aan het feesten. Wij haddenook hoorcolleges."

Ze wijst op een ingelijste foto aan de muur waarop Douwe staat,in vol ornaat met zwart pak temidden van de andere bestuursledenvan de studentenvereniging van geologie. Voor hen staat eenklassieke lange donkerhouten tafel, op de achtergrond is een stenenmuur zichtbaar van een gebouw dat ook niet van vorige week is. "Diefoto had dertig jaar geleden ook gemaakt kunnen zijn van hetbestuur van Veritas. Ik heb dus bij Veritas gezeten en tot mijngrote ergernis - nou ja, ik doe of ik het erg vind - zijn mijnzonen lid van Unitas. Volgens hen is dat niet om hun moeder testangen, maar ik weet het niet."

Douwe: "Daar laat ik mij niet over uit."

Ineke: "Veritas is katholiek. Met mensen van Unitas ging je nietom. Ik ben niet zo vreselijk katholiek, maar toch. Toen maakte jeje keuzes zo. En voor zover je daar je toekomstige echtgenoottegenkwam was die dan ook katholiek, dus dat kwam goed uit. Maardat is misgegaan. Tot groot verdriet van mijn ouders."

Douwe: "Mijn vader was de enige protestant op heel Veritas."

Ineke: "Er is niet zo veel verschil tussen hun studententijd ende mijne. Het heet alleen allemaal anders. Toen ik zonet uit de busstapte, zag ik restaurant Flora. Tenminste, het heet nu anders.Daar ben ik enigszins verontwaardigd over. Maar Broodje van Kootenis er nog en `t Pandje is er nog en de studentenverenigingen zijner nog. Ik studeerde natuurlijk wel in de Flower Powertijd. Nietdat we stickies rookten. Dat gebeurde bij een alternatieverstudentenvereniging wel, bij ons niet. Wij hebben in 1969 de enigegroenperiode gehad op grond van gelijkheid. We moesten wel op degrond zitten en op kamp, maar niemand mocht iets vervelends tegenje zeggen. Maar ik weet wel dat de jaren voor mij en de studentenvan nu, ook Douwe en Lars, weer stevig worden aangepakt."

Douwe: "Lekkere reclame ma."

Ineke: "Zo is het toch gewoon."

Ineke: "Ik vind het wel jammer voor ze dat ze in zo'n tempomoeten studeren. Douwe studeert straks af en dan is hij 22."

Douwe: "Ik heb helemaal geen zin om acht jaar te studeren, wantdan zit ik alleen nog maar met mensen die diergeneeskunde doen ofmedicijnen. En ik heb er genoeg van om de hele tijd naar een ofandere kerel te moeten luisteren en tentamens maken."

Ineke: "Het is toch een onbezorgde tijd. Ja, dat vond ik toenniet, want ik zat wel voor mijn tentames te blokken maar als ik erop terugkijk, ja. Zelf heb ik het na mijn studietijd vreselijkgemist dat je niet meer een groep mensen om je heen hebt. Wijverhuisden naar de Achterhoek en dan woon je niet meer in een staden niet meer tussen mensen die ook gestudeerd hebben. Dan kom je opzo'n verjaardag en daar zitten zealleen maar over kinderen tepraten. Maar het is wat Douwe zegt, het is voor iedereen zo kort,dus het is toch niet leuk meer om langer te studeren."

Lars: "Ik ben niet zo'n studiebeest dus een beetje extra tijd omte studeren had ik niet erg gevonden. Maar het kan best zijn dat ikhet over vier jaar ook wel mooi genoeg geweest vind. Dat kan ik nu,na vier maanden, moeilijk zeggen."

Ineke vindt het niet jammer dat haar zonen een andere kant opzijn gaan qua studie: "Ik kom zelf als gamma uit eenbètagezin. Mijn broer is ingenieur en mijn vader is ingenieur.Later heb ik me wel eens afgevraagd waarom mijn broer het nu welzou kunnen en ik niet. Maar je was ook een tut als je de exacteB-richting deed. Er waren een paar meisjes die HBS-B deden en diezagen er dus absoluut niet uit."

Douwe: "Dat is nog steeds zo. Moet je maar eens in hetMinnaertgebouw rondlopen."

Hij vertelt dat 95 procent van de geologiestudenten "redelijkvan de botte" is. "Het is een bepaald slag, vakidioot en verstokenvan iedere vorm van tact. Het leuke aan een studentenvereniging isdat je er juist mensen van allerlei slag tegenkomt. Anders zou ikhet misschien alleen maar over stenen en dergelijke hebben. Doe iknu ook vrij vaak trouwens."

Ineke: "Ik ben trots op mijn zoons. Ze doen leuke studies metveel excursies naar het buitenland."

Lars: "Als je echt interessante dingen wilt doen als geoloog ofals fysisch geograaf moet je bijna wel naar het buitenland."

Ineke: "Dat is een nadeel. De kans is groot dat ze zullenverdwijnen. Het voordeel is natuurlijk dat je een paar leukevakantieadresjes hebt."

Suzanne Brink