Culinair Montréal

Als student op stage in Canada heeft Ron Bartels ook nog tijd voor de leuke dingen. Zo blijkt Montreal een verrassend culinaire kant te hebben.

Montréal is ongetwijfeld de culinaire hoofdstad van Canada. Met naar verluid het hoogste aantal restaurants per hoofd van de bevolking en een grote diversiteit aan restaurants is er voor ieder wat wils. Van Nepalees tot aan native Canadian en van de specialiteit in Québec, Poutine, tot exclusief dineren, het kan hier allemaal. En voor een mooie prijs!

Tijdens dit dineren kan het zomaar zo zijn dat je gewoon je eigen fles wijn of sixpack bier mee mag nemen. Aangekondigd met ‘Apportez votre vin’ schenken de restaurants graag je zelf meegebrachte Bordeaux of Moezelwijntje. Reden hiervoor is de dure vergunning die benodigd is om alcohol te mogen schenken. De precieze wet hieromtrent is mij onbekend. Sommige cafés schenken namelijk wel alcohol, maar alleen in combinatie met wat te eten. Wellicht dat ze hiermee zich proberen te beroepen op de wet dat alcohol drinken in het openbaar verboden is, maar indien je picknickt is toegestaan.

De bekendste specialiteit in Montreal is bij uitstek de Poutine (spreek uit peu-tine). Een poutine bestaat uit minstens drie ingrediënten: kleffe donkerbruine frietjes, jus en onrijpe kaas. Aan deze cholesterolbom worden vervolgens vaak nog één of meerdere ingrediënten toegevoegd, denk aan stukjes hotdog, een bolognesesaus of bacon en ui. De poutine is een begrip in Québec, maar zeker ook in de rest van Canada. Er is hier een ‘poutinerestaurant’ dat 24/7 open is. Gek genoeg staat er nog de helft van de dag een rij voor de deur ook.

Een andere vette versnapering is de BeaverTail. Een soort grote platte oliebol, die vervolgens belegd wordt met diverse ingrediënten zoals pindakaas, knoflookboter en/of slagroom. Deze snack wordt echter door één commercieel bedrijf gemaakt en heeft inmiddels vestigingen in Canada, de USA en, waar anders, Saoedi-Arabië. Leuk feitje: President Obama is tevens een groot fan van deze veredelde gefrituurde pannenkoek.

Ik houd erg van lekker eten, deze stad is dus voor mij gemaakt. Ook koken vind ik een fijne bezigheid. In Utrecht vind ik het heerlijk om te koken voor mijn huisgenoten of vrienden. Hier in Montreal is dat plezier een stuk minder. Alles in de supermarkt is ongelooflijk duur. Zelfs een in Nederland snel in elkaar te flansen uffenprut (pasta met spinazie a la crème, kruidenkaas en spekblokjes of zalm) is hier niet te betalen. Niet zozeer door de zalm maar wel door de kruidenkaas waar je met gemak $6 voor neertelt. Keerzijde is dat je creatief wordt met boodschappen doen. De goedkoopste winkels zoeken, markten afstruinen, heerlijk! Al deze moeite doe ik graag om alsnog wijn te kunnen betalen. Een fles wijn onder de $11 die ook nog drinkbaar is, is namelijk een unicum. De tripjes naar de US eindigen dan ook steevast in de duty free shop. Al met al is het hier prima vertoeven hoor, maar toch, als ik iets mag noemen dat ik mis, dan is het toch wel die grootgrutter met zijn bonusaanbiedingen…

Advertentie