De zolderkamer van Herman Philipse

Jarenlang gaf hij een trimester gastcolleges aan de universiteit van Oxford en afgelopen oktober verzorgde hij enkele colleges aan Peking University, de Chinese topuniversiteit. Elk jaar verzorgt hij een collegereeks voor Studium Generale (verkrijgbaar op CD) en jaarlijks geeft hij zo’n twintig lezingen.

Hij schreef verscheidene boeken en had een tijdje een column bij Buitenhof (“Je kreeg drie, vier minuten de tijd om een actuele kwestie te bespreken. Een interessante training, maar wel erg oppervlakkig.”).
We hebben het over prof. dr. mr. Herman Philipse, universiteitshoogleraar. Hij werd benoemd in 2003: “Ik wilde toentertijd wel eens wat anders. Ik had er een aantal decanaten aan de Universiteit Leiden opzitten en wilde niet meer besturen; het moest weer helemaal gaan om de inhoud.” Ik spreek hem op zijn flexplek op de zolder van Achter de Dom 20.
Alleen ‘excellente wetenschappers’ met een ‘disciplineoverstijgende visie en uitstraling’ worden universiteitshoogleraar. “Ze wilden in mijn geval iemand die zijn vakgebied ook bij een breder publiek kan uitdragen. Er wordt te weinig aandacht gegeven aan wetenschap voor het grotere publiek. Dat is overigens niet alleen de schuld van de universiteiten, maar ook en vooral van de Nederlandse media; die zijn onvoldoende geïnteresseerd in de echte inhoud.”
Philipse is afgestudeerd in rechten en wijsbegeerte, maar zijn hart ligt bij het laatste. Hij geeft seminars aan masterstudenten en promovendi, en hij doet onderzoek. Geregeld zit hij in het buitenland voor een congres of overleg.
“Maar weet je wat ik ook doe? Ik teken. Tijdens vergaderingen, in de metro in Beijing, noem maar op. Ik teken de mensen om mij heen.”
De schetsen in zijn kleine notitieboekje zijn absoluut de moeite waard. Moet hij er niet iets mee doen? “Liever niet; het is belangrijk in het leven dingen te ondernemen uitsluitend voor je plezier, die volstrekt nutteloos zijn."