Donald Duck op de kamer van arbeidspyscholoog Toon Taris

Psychologiehoogleraar Toon Taris is net verhuisd naar een nieuwe werkkamer in het Langeveldgebouw. Aan de muur hangen vier kleine etsjes van Donald Duck. 

Donald Duck op de kamer van een hoogleraar? “Ja, ik ben al fan sinds mijn jeugd. Het leuke van Donald Duck is dat zijn constante worsteling met werk veel raakvlakken heeft met mijn onderzoek over prestatie en motivatie op het werk. Ik zeg wel eens tegen eerstejaars studenten dat ze bij Donald Duck kunnen beginnen als ze zich willen verdiepen in de arbeidspsychologie. Dan kijken ze me vol ongeloof aan.”

Op de dag van de foto is Toon Taris net verhuisd naar een nieuwe werkkamer. Hij is bezig met het neerzetten van zijn collectie oude fotocamera’s. “Ik verzamel camera's, de oudste is uit 1926. De camera’s stonden eerst thuis, maar mijn vrouw heeft liever dat ik ze hier neerzet.”

Tijdens het gesprek met DUB zit Taris te frummelen aan een houten speeltje. “Dat is een replica van baobab, een Afrikaanse boom”, legt hij uit. “Die heb ik gekregen in Zuid-Afrika toen ik daar op bezoek was. Ik zet het op tafel als een ijsbreker. Een leuk onderwerp om een gesprek mee open te breken.”

DUB bezoekt Taris medio augustus, ruim twee weken voordat de eerste colleges beginnen. Het is al behoorlijk druk op de gang van de afdeling Sociale & Organisatiepsychologie. Moet het wetenschappelijk personeel niet op vakantie gaan? “Jawel, maar niet als je rustig een wetenschappelijk artikel wilt schrijven”, zegt Taris. “Nu kan je echt meters maken, je hebt weinig afspraken en je hoeft geen colleges voor te bereiden.”