De collegezaal van Dop Bär

Dop Bär is hoogleraar en directeur Biomedische Wetenschappen. Hij gaat dit jaar met pensioen. 

Wie bent u en wat doet u?
"Ik ben Dop Bär, hoogleraar Biomedische Wetenschappen, met bijzondere aandacht voor het onderwijs. Opgeleid in Utrecht, in de Biochemie van de wereldberoemde Van Deenen, onder leiding van Karel Wirtz.
"Na mijn promotie (1982, bij De Wied en Gispen) heb ik als onderzoeker bij de vakgroep Neurologie een onderzoekslaboratorium opgestart. In 2002 werd ik gevraagd om de bachelor/master structuur van de biomedische wetenschappen mede vorm te geven.
"Ik werd van hoogleraar Experimentele Neurologie dus opleidingsdirecteur. Geen onderzoek meer, wel onderwijs, met als hoofdtaken de organisatie en kwaliteitsborging daarvan. Ik ben een paar jaar voorzitter van het Dagelijks Bestuur van de Board of Studies van de Graduate School Life Sciences geweest, maar die mooie taak heb ik net overgedragen."
Waar is uw werkplek?
"Ik heb een kamer in het Hijmans van den Berghgebouw, 11,96 vierkante meter, maar die kon niet gefotografeerd door het onrustige behang. Jammer, want ik heb mooie, eigen dingen aan de muur. Ik ben nog van ‘een eigen plek’ als ideale werkplek, niet iemand voor een kantoortuin. 
"Als symbool voor onderwijs is de foto nu genomen in een collegezaal. Onderwijs, van mijn bezigheden het minste in omvang maar het leukste in soort. Eigenlijk jammer dat de belangrijkste ‘spelers’, studenten, op de foto ontbreken. Mijn laatste college is op 19 juni, het afscheidscollege, ik hoop er velen te zien."
Wat is bijzonder aan uw werk?
"Mijn werk is bijzonder leuk. Onderwijs geven wordt op veel plaatsen door veel docenten gedaan, dus het is in die zin niet bijzonder. Maar ieder college, iedere werkgroep, iedere cursus is bijzonder, omdat er telkens andere ontvangers zitten, die meebepalen wat er gebeurt. Hoe kleiner de groep, des te sterker de interactie. 
"De nauwe banden van de opleiding met de studievereniging, Mebiose, zijn bijzonder prettig en nuttig geweest. Maar als gezegd, mijn onderwijslast, liever onderwijsplezier, was maar een klein deel van mijn taken. Het andere deel, onderwijsbestuur en -beleid, is bijzonder omdat ik met mensen samen werk die onderwijs, en kwaliteit, en dienstverlening hoog houden. Een klein team met een enorme output. Ik zal ze missen. Ik heb ook veel dingen naast het eigenlijke werk gedaan, de Faculty Club, de UU-lustra. Ook dat zal ik missen."

De werkplek
on 17/03/2015

Dop Bär is hoogleraar en directeur Biomedische Wetenschappen. Hij gaat dit jaar met pensioen. 

Wie bent u en wat doet u?
"Ik ben Dop Bär, hoogleraar Biomedische Wetenschappen, met bijzondere aandacht voor het onderwijs. Opgeleid in Utrecht, in de Biochemie van de wereldberoemde Van Deenen, onder leiding van Karel Wirtz.

"Na mijn promotie (1982, bij De Wied en Gispen) heb ik als onderzoeker bij de vakgroep Neurologie een onderzoekslaboratorium opgestart. In 2002 werd ik gevraagd om de bachelor/master structuur van de biomedische wetenschappen mede vorm te geven.

"Ik werd van hoogleraar Experimentele Neurologie dus opleidingsdirecteur. Geen onderzoek meer, wel onderwijs, met als hoofdtaken de organisatie en kwaliteitsborging daarvan. Ik ben een paar jaar voorzitter van het Dagelijks Bestuur van de Board of Studies van de Graduate School Life Sciences geweest, maar die mooie taak heb ik net overgedragen."

Waar is uw werkplek?
"Ik heb een kamer in het Hijmans van den Berghgebouw, 11,96 vierkante meter, maar die kon niet gefotografeerd door het onrustige behang. Jammer, want ik heb mooie, eigen dingen aan de muur. Ik ben nog van ‘een eigen plek’ als ideale werkplek, niet iemand voor een kantoortuin. 

"Als symbool voor onderwijs is de foto nu genomen in een collegezaal. Onderwijs, van mijn bezigheden het minste in omvang maar het leukste in soort. Eigenlijk jammer dat de belangrijkste ‘spelers’, studenten, op de foto ontbreken. Mijn laatste college is op 19 juni, het afscheidscollege, ik hoop er velen te zien."

Wat is bijzonder aan uw werk?
"Mijn werk is bijzonder leuk. Onderwijs geven wordt op veel plaatsen door veel docenten gedaan, dus het is in die zin niet bijzonder. Maar ieder college, iedere werkgroep, iedere cursus is bijzonder, omdat er telkens andere ontvangers zitten, die meebepalen wat er gebeurt. Hoe kleiner de groep, des te sterker de interactie. 

"De nauwe banden van de opleiding met de studievereniging, Mebiose, zijn bijzonder prettig en nuttig geweest. Maar als gezegd, mijn onderwijslast, liever onderwijsplezier, was maar een klein deel van mijn taken. Het andere deel, onderwijsbestuur en -beleid, is bijzonder omdat ik met mensen samen werk die onderwijs, en kwaliteit, en dienstverlening hoog houden. Een klein team met een enorme output. Ik zal ze missen. Ik heb ook veel dingen naast het eigenlijke werk gedaan, de Faculty Club, de UU-lustra. Ook dat zal ik missen."

Tags: de werkplek

Advertentie