De apothekersgeschiedenis van Peter van den Hooff

Wie ben je en wat doe je?
“Ik ben Peter van den Hooff en sinds eind 2013 werk ik als projectcoördinator en historisch onderzoeker bij de Faculteit Bètawetenschappen. Door deze dubbele aanstelling heb ik een veelzijdig programma en is geen week hetzelfde. Zo organiseer ik grote en kleine bijeenkomsten, houd ik projectfinanciën in de gaten en probeer ik de onderzoekers binnen mijn projectgroepen praktisch zo veel mogelijk te ontlasten. Op andere dagen ben in een archief of in een museumdepot te vinden.”

Waar is deze werkplek?
“Ik werk in het Buys Ballotgebouw in De Uithof, waar het Freudenthal Instituut gevestigd is. Binnen dit instituut zit ik bij de afdeling History and Philosphy of Science. Ik deel mijn kantoor met een aantal collega’s dat zich net als ik bezig houdt met the history of drugs. Dit is een breed onderzoeksthema en op ons kantoor worden dan ook heel verschillende onderwerpen onderzocht: van de handel in exotische geneesmiddelen na het ontdekking van de Nieuwe Wereld tot de geschiedenis van dierproeven en van de opkomst van de farmaceutische industrie in Nederland tot het publieke debat rondom morfine en cocaïne. Ikzelf houd me vooral bezig met farmaceutisch erfgoed en de geschiedenis van het apothekersvak. Zo krijg ik wel eens objecten aangeboden van oud-apothekers, die ik op ons kantoor neerzet.”

Wat is er interessant aan jouw onderzoek?
“Al eeuwenlang proberen we ons leven door middel van geneesmiddelen te veraangenamen, te verlengen of juist te verkorten. Daardoor is er een voortdurende wederzijdse wisselwerking tussen mens en medicijn. Omdat iedereen in meer of mindere mate onderdeel uitmaakt van dit proces, raakt het thema iedereen.

Vroeger was dat niet anders, of je je nu door een opgeleide apotheker liet behandelen met een wettelijk voorgeschreven medicijn of met een zelfbenoemd wondermiddel van een ‘kwakzalver’.

Tegelijkertijd is de rol van de apotheker wel ontzettend veranderd in de afgelopen eeuwen: van bereider, opgeleid op een ‘werkervaringsplek’, tot een universitair geschoolde medicijnexpert en zorgverlener. En waar de apotheker nu spin in het web is, die samenwerkt met artsen, zorginstellingen en verpleegkundigen, was er vroeger vooral veel haat en nijd tussen de verschillende professies. Het doel van de apotheker is in al die tijd echter nooit veranderd: de patiënt zo goed mogelijk helpen.”