De toekomstverbeelding van Jesse Hoffman en Peter Pelzer

Wie zijn jullie en wat zijn jullie aan het doen?
“Wij zijn postdoctorale onderzoekers  bij de Urban Futures Studio verbonden aan de faculteit Geowetenschappen. We werken dagelijks aan de vraag hoe we een toekomst zonder fossiele brandstoffen voorstelbaar kunnen maken. Hierbij staat het idee centraal dat we de wetenschap moeten inzetten om nieuwe, positieve en overtuigende toekomstbeelden te ontwikkelen. Dat doen we op het op het snijvlak van wetenschap, kunst en beleid, interdisciplinair en altijd samen met maatschappelijke partners.

"Zo organiseren wij onder meer een jaarlijkse ‘mixed classroom’, een vorm van onderwijs waarin studenten en beleidsmakers samen interventies ontwerpen om onverwachte toekomsten voorstelbaar te maken. Het motto daarbij is eerst verbeelding en dan berekening. Dat betekent een nieuwe relatie tussen wetenschap en ontwerp.” 

Waar is dit?
“Dit is een werkplaats waarin de studenten in onze mixed classroom drie volle dagen werken aan objecten die toekomstscenario’s verbeelden voor de Wijk van de Toekomst. De werkplaats is onderdeel van RAUM op het Berlijnplein 520 in Utrecht. RAUM is een initiatief op het gebied van stedelijke ontwikkeling rond Utrecht Leidsche Rijn. Wij proberen voor dit vak altijd een werkplaats te vinden waar onze studenten echt met hun handen aan de slag kunnen.” 

Wat is er interessant aan jouw onderzoek?
“Ons werk is spannend omdat het een andere relatie tot kennis legt; niet kennis om de wereld te beschrijven hoe die nu is, maar hoe die zou kunnen zijn in de toekomst. Dat betekent ook dat we minder werken volgens het tekstboek, maar proberen meer creatiever en verbeeldender te zijn.

“Dit is ook heel relevant voor onze studenten omdat ze uitgedaagd worden om hun ideeën heel concreet en tastbaar te maken. En doordat ze hun ideeën materialiseren, zijn er ook weer nieuwe en meer complexe ideeën mogelijk.

“Daarnaast mogen ze eindelijk eens met hun handen werken en echt iets maken. Voor ons is het belangrijk dat studenten leren om scherp te definiëren wat ze willen bereiken en hoe ze mensen daarbij aan het denken zetten en in beweging krijgen. Dat maakt het soms nodig om een radicaal standpunt in te nemen om de impact van een verandering en de onderliggende keuzeruimte duidelijk te maken. Daarnaast koppelt deze manier van werken kennis aan ervaring en maakt daarmee het gesprek over de toekomst toegankelijk voor een breed publiek.”