De boeken van Coleta Lieshout

De Universiteit Utrecht bestaat 375 jaar en staat daarom bij vele zaken stil. DUB maakt een serie portretten van het ondersteunend- en beheerspersoneel. Wie zijn de mensen die ’s ochtends de deuren opendoen en overdag de boel draaiende houden? Hoe zien zij zichzelf en hoe kijken zij naar de universiteit? Vandaag deel 5 van DUB’s OBP-galerij: medewerker publieksdienst UB Binnenstad Coleta Lieshout (63).“Tijdschriften inbinden, boeken labellen, e-mails versturen. Het meeste werk in de UB Binnenstad vindt achter de schermen plaats. Maar het baliewerk vind ik het leukst! Daar kom je in contact met interessante en aardige mensen. We hebben ook weleens vervelende mensen hoor, maar niet vaak. Meestal gaat het dan om boze studenten die een boete moeten betalen. Er is zelfs iemand die nog 573 euro heeft openstaan. Die persoon zit nu in het buitenland, maar ik heb hem al getraceerd. In zulke gevallen moet je streng zijn. Streng doch rechtvaardig!“Op mijn 21ste ben ik bij de bibliotheek van de toenmalige Katholieke Hogeschool Tilburg (KHT) gaan werken. Toen ik ging trouwen en kinderen kreeg, ben ik er twaalf jaar tussen uit geweest. Daarna was het een logische stap om als herintredende vrouw weer bij een bibliotheek te gaan werken. Gelukkig kon dat in Utrecht.“Balzaal“Ik doe dit werk nu al meer dan twintig jaar met veel plezier. De collega’s zijn leuk en de UB is een goede werkplek. Het is een fantastisch mooi gebouw. Wie kan er nou zeggen dat ‘ie in de voormalige balzaal van koning Lodewijk Napoleon werkt?“We zijn met meer dan 25 mensen. Dat moet ook we,l want met de tentamentijd is de UB tot 1 uur ’s nachts open. Gelukkig worden we elke twee uur voor een nieuwe taak ingeroosterd. Dat maakt het wel afwisselend. Je brengt bijvoorbeeld eerst boeken terug, en daarna zit je achter de balie om vragen te beantwoorden. De leukste vraag die ik gehad heb? Een studente vroeg ooit: ‘Mevrouw, hoeveel boeken van Umberto Eco zijn er verschenen in het Zweeds?’ En dat wist ik toevallig ook nog! “In 2000 ben ik begonnen met een deeltijdopleiding Nederlands. Daarvoor had ik al mijn Latijn bijgespijkerd. Ik heb eigenlijk altijd gestudeerd. Na de Mulo-B heb ik via een avondopleiding mijn gymnasium bij elkaar gesprokkeld. Een leven lang leren is wel een voordeel voor mijn werk in de UB. Ik ken de docenten een beetje, en je weet waar de studenten mee bezig zijn.”Net even anders“Ik vertel aan iedereen dat ik in de UB werk. Afgelopen zaterdag nog raakte ik in een museum in gesprek met een verzamelaar van originele landkaarten. Toen heb ik wel laten merken dat ik daar ook verstand van heb. Mijn man zei nog: ‘ze werkt in een bibliotheek’. Toen zei ik: ‘ik werk in een universiteitsbibliotheek!’ Dat is toch net even iets anders!“Samen met een studievriendin heb ik vier lustrumlezingen van de vakgroep Nederlands bezocht. Ook heb ik een bijdrage gedaan aan de marathon. Maar het meest verheug ik mij op de maskerade. Zo’n maskerade doet middeleeuws aan. Ik ben dol op alles wat met de Middeleeuwen te maken heeft.“Mijn favoriete boek in de UB Binnenstad? De biografie van Sergej Diaghilev van Sjeng Scheijen. Daarin wordt de hele ontwikkeling van de kunstwereld aan het begin van de twintigste eeuw beschreven. Diaghilev heeft de Ballets Russes opgericht, en was bevriend met alle grote kunstenaars van Picasso tot Matisse. Dat boek kan ik echt aanbevelen. Er liggen trouwens ook drie boeken van mijn broer hier in de UB. Hij is kunstenaar, doet veel met grafiek. Maar dit terzijde…!”Thijs Kuipers en Hans Schouwenburg