Deze Diesviering maakte weinig indruk
De Universiteit Utrecht vierde maandag haar 376ste verjaardag in de Domkerk. Het programma was niet zo verrassend deze keer en de Diesrede werd door het merendeel van de toehoorders niet begrepen.
Bij schaatsen is het jaar na de Olympische Spelen altijd moeilijk. Kunnen schaatsers zich nog oppeppen na zo’n belangrijk jaar? Zou dit ook gelden voor de universiteit in het jaar na het lustrum? Het lijkt er wel op als je de Diesviering van afgelopen maandag ziet. “We zijn nog nooit zo snel klaar geweest”, zei rector Bert van der Zwaan na afloop van de bijeenkomst. En dat kwam goed uit, want het was prachtig weer voor een borrel.
Het leidende thema bij de borrel was de Diesrede van Bert Leufkens, hoogleraar Farmaco-epidemiologie. Dit jaar stond de Life Sciences centraal bij de Dies. Leufkens is een topwetenschapper in zijn vakgebied en voorzitter van het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen. Zijn betoog ging helaas aan het merendeel van de bezoekers van de Domkerk voorbij. Kwam het door de akoestiek, of omdat de inhoud van Leufkens verhaal hier en daar voor leken lastig te begrijpen was.
Dat was jammer. Nederlandse dokters schrijven dagelijks zo’n miljoen medicijnen voor. Leufkens geeft aan dat hier veel belangen door elkaar spelen. Hoe bepaal je welk medicijn het best is voor een ziekte? Wat zijn de economische motieven om een medicijn voor te schrijven? En welke rol speelt ontwikkeling van nieuwe medicijnen daarbij? Het wetenschappelijk onderzoek van de universiteit moet zoeken naar de balans tussen onderzoek en economische belangen.
Dat gold niet voor de uitreiking van de eredoctoraten. Hoogleraar Hans Heesterbeek hield een kort verhaal waarom de mathematisch bioloog Neil Ferguson uit handen van de decaan Diergeneeskunde Anton Pijpers de Utrechtse kappa kreeg omgehangen. Hoogleraar Linde Meyaard mocht vertellen waarom immunoloog Ruslan Medzhitov het eredoctoraat uit handen van Geneeskunde decaan Frank Miedema kreeg. Medzhitov had die ochtend een gastcollege gegeven voor ruim 200 Utrechtse studenten en na afloop gaf hij aan dat hij het contact met Utrecht voor wetenschappelijke samenwerking warm wilde houden.
Toch was vooraf al bekend wie de eredoctoraten zouden krijgen en op grond waarvan. De ceremonie op de Dies was mooi, maar voegde weinig toe aan wat we al wisten. Dat gold ook voor de uitreiking van de docentenprijzen, waarvan de namen van de winnaars al bij de Onderwijsparade bekend zijn gemaakt. Rector Bert van der Zwaan interviewde studenten van de Utrechtse Historische Studentenkring (UHSK) die docenttalent Laurien Crump, junior docent Geschiedenis van de Internationale Betrekkingen hadden voorgedragen en studenten van Juridische Studenten Vereniging te Utrecht (JSVU) die aangaven waarom hoogleraar Privaatrecht Ivo Giesen de docent van het jaar was geworden.
Ivo Giesen zorgde voor het meest nieuwswaardige en opvallende moment. In zijn dankwoord gaf hij aan een prijs in het leven te willen roepen voor de meest opmerkelijk rechtenstudent van het jaar.
Een ander opvallend optreden was er van Dekoor, het close-harmony koor van de universiteit. Hun optreden was oog- en oorstrelend. Het was jammer dat zij slechts één lied ten gehore mochten brengen.