Een Utrechtse student in ‘feestend’ Hong Kong

Het studentenhuis van de Utrechtse geschiedenisstudent Jonas Lammertink in Hong Kong is verdeeld in twee kampen. Voor DUB doet hij verslag van de demonstraties. Gaat de politie ingrijpen?

Hee, ik zie de beelden van de protesten hier op televisie, gaat alles wel goed daar met je? Voor de meeste uitwisselingsstudenten van de Universiteit Utrecht die dit semester in Hong Kong studeren zal een berichtje zoals hierboven niet vreemd voorkomen. Regelmatig licht ook mijn telefoon op nadat ik een sms heb ontvangen van een vriend of van een familielid dat meer wil weten over de situatie hier. Gelukkig zullen hoogstwaarschijnlijk alle Utrechtse studenten kunnen laten weten dat het prima met ze gaat. Sterker nog, je zal flink wat uit de kast moeten halen wil je hier in de problemen komen, en dat is iets wat de protesten in Hong Kong extra bijzonder maakt.

Allereerst moet het namelijk duidelijk zijn dat je als uitwisselingsstudent hier compleet veilig bent. Er wordt in een paar gebieden in Hong Kong gedemonstreerd en daar zal niemand ongewenst in verzeild raken. Ook al hangt de campus van de Universiteit van Hong Kong vol met spandoeken en worden colleges geboycot door lokale studenten, iedereen heeft de mogelijkheid om de protesten zo goed als te negeren. Echter zou ik zelf geen enkele goede reden kunnen bedenken om dit ook daadwerkelijk te doen. De protesten zijn namelijk om meerdere redenen erg interessant.
               
De maat is vol
Ten eerste draaien de demonstraties echt ergens om, namelijk de politieke vrijheden van de bevolking van Hong Kong. De nationale regering van China probeert al jaren haar grip op de voormalig Britse kolonie te vergroten, onder andere door meer controle uit te oefenen over de politiek. Nu de lokale bevolking vreest dat de komende verkiezingen in Hong Kong hierdoor niet democratisch zullen verlopen, is voor een deel van hen de maat vol. Zij hebben het voorbeeld van protesterende studenten gevolgd en zijn met duizenden tegelijk de straat op gegaan.

Daarnaast is de situatie interessant vanwege haar complexiteit. De bevolking van Hong Kong bestaat niet uitsluitend uit mensen die niets moeten hebben van de regering in Beijing. Het studentenhuis waarin ik verblijf, wordt bijvoorbeeld door zowel lokale Hong Kongers als Chinezen van het vaste land bewoond. Terwijl de lokale studenten de protesten voor meer democratie steunen, is het voor de Chinese gaststudenten ongetwijfeld een bijzondere en lastige situatie. Zij zien hoe duizenden zich tegen de Chinese regering verzetten, terwijl hun familieleden op het vasteland geloven dat er een groot feest in Hong Kong gaande is, aangezien dat is wat de door de overheid gecontroleerde kranten in China over de protesten schrijven.

Pepperspray en traangas
Wat misschien nog wel het boeiendst is aan de situatie, is de uiterst vreedzame houding van de demonstranten. Toen ik vorige week maandag met een aantal studenten door het centrum liep, viel meteen één ding op; het leek wel Koningsdag in Hong Kong. Duizenden mensen liepen door afgezette straten, zaten naast elkaar op kleedjes of maakten muziek. Het grootste verschil tussen ons nationale feest en de demonstraties was het feit dat alles in Hong Kong rustig en vreedzaam verliep. Terwijl wij in Nederland het liefst de verjaardag van onze koning vieren door met de politie op de vuist te gaan of dronken de halve binnenstad van Amsterdam te slopen, gedroegen de inwoners van Hong Kong zich bijzonder rustig, ook al kwamen zij op voor cruciale politieke rechten.
Het was dan ook erg frustrerend voor de demonstranten dat de politie tijdens het eerste grote protest massaal naar de pepperspray en het traangas greep. Tot nu toe hebben de pogingen om de protesten de kop in te drukken alleen maar geleid tot grotere demonstraties, waar nog steeds op vreedzame wijze wordt geprotesteerd.
Vooralsnog hebben de kranten in China dus onbedoeld een beetje gelijk gekregen. Het protest heeft vanwege haar vreedzame en gemoedelijke karakter wel iets weg van een groot feest en dat is bijzonder interessant om van dichtbij mee te mogen maken. Niet iedereen is hier overigens blij mee, onder andere mijn huisgenoten hebben geprobeerd de vreedzaamheid te doorbreken, maar zij werden door andere demonstranten steeds uit de problemen gehouden. Sommige studenten vrezen dat er zonder radicalere actie niets zal worden bereikt. De verwachting is dat deze studenten de komende nachten en dagen aan hun trekken zullen komen, aangezien de politie heeft aangekondigd voor het eerst in een week te gaan ingrijpen. Het is dus afwachten of dit ‘feest’ zal omslaan in echte confrontaties.