Geneeskundestudenten hopen op stagevergoeding voor coschappen
Ze moeten lenen voor de studie en hebben geen tijd voor een bijbaantje. Daarom willen geneeskundestudenten een stagevergoeding voor de coschappen. Hun studieschuld dreigt anders torenhoog te worden.
Een master geneeskunde duurt drie jaar en bestaat vrijwel alleen uit het lopen van coschappen. Door de hoge werkdruk van zo’n 50 uur per week blijft er geen tijd over voor een bijbaantje. Sinds het nieuwe leenstelsel is ingevoerd, loopt zo’n studie geneeskunde dus behoorlijk op in de kosten. “We vinden het jammer dat het door het leenstelsel moeilijker wordt om geneeskunde te studeren omdat de studie veel duurder wordt”, vertelt Simone Tas van de Utrechtse studievereniging MSFU “Sams”.
Donderdag 29 oktober zei minister Bussemaker in de Tweede Kamer dat ze in overleg zal gaan met de minister van Volksgezondheid en met ziekenhuizen ‘om te kijken of er een aanpassing mogelijk is, bijvoorbeeld in de richting van een stagevergoeding’. “Het is fijn dat het debat nu geopend is in de politiek, want dit leek eerst nooit een optie. Het is een goede eerste stap wat hopelijk een vervolg krijgt”, aldus Simone.
Aanvankelijk zei minister Bussemaker nee toen ze maandag 27 oktober een petitie overhandigd kreeg met het verzoek om een maandelijks bedrag van 280 euro voor masterstudenten geneeskunde beschikbaar te stellen. Ook kreeg ze een brief met een voorstel oplossingsrichting voor masterstudenten geneeskunde. De petitie werd in anderhalve week meer dan 22.000 keer ondertekend.
“Dat toont aan dat dit voorstel een groot draagvlak heeft en veel studenten zich zorgen maken”, vertelt Edwin Buijzer, voorzitter van De Geneeskundestudent, een vereniging die studenten geneeskunde vertegenwoordigd. Zij zetten samen met LOCA (Landelijk Overleg Coassitenten) en LMSO (Landelijk medisch studenten overleg) de petitie op. 95 procent van alle Nederlandse geneeskundestudenten is bij een van deze verenigingen aangesloten.
In de brief aan minister Bussemaker brachten zij de bijzondere positie van masterstudenten geneeskunde onder de aandacht. Volgens hen ontbreekt het de student tijdens het lopen van coschappen in de masterfase aan financiële keuzevrijheid. Dit is juist een hoeksteen van het nieuwe leenstelsel, zo schrijven ze.
Bussemaker liet hen dinsdag weten het verzoek tot een financiële compensatie voor masterstudenten geneeskunde tijdens hun coschappen af te keuren. Artsen zouden volgens haar genoeg verdienen om hun hogere studieschuld af te betalen. Een vergoeding wordt nu niet meer uitgesloten.
Het argument dat artsen de hoge studieschuld makkelijker terug kunnen betalen, is volgens de Utrechtse student Simone niet helemaal terecht. “Het zal misschien relatief makkelijk zijn om als arts een baan te vinden, maar dit wordt met de jaren steeds lastiger. Het aantal werkloze artsen neemt de afgelopen jaren steeds meer toe. Je hebt nooit een baangarantie en niet alle artsenberoepen verdienen even veel.”
Volgens Marijke van Dijk, opleidingsdirecteur van Geneeskunde in Utrecht, is het terecht dat er nu geen vergoedingen worden gegeven voor coschappen. “Het lopen van coschappen moet als onderwijs gezien worden, een vergoeding past hier niet bij.” Wel vindt ze dat masterstudenten geneeskunde vanwege hun uitzonderingspositie aan het leenstelsel moeten ontsnappen, door ze onder de oude regeling van de basisbeurs te laten vallen.
Een vergoeding voor de coschappen lijkt Tas wel eerlijk. Dit hoeft volgens haar helemaal geen invloed te hebben op de relatie tussen ziekenhuizen en studenten. “De coschappen loop je inderdaad om te leren, maar je verricht ook werkzaamheden. Een vergoeding zou dus niet ongepast zijn.”