Herendispuut roept op tot minder gehoorzaamheid onder studenten

Een beetje verborgen in de portiek van de sociëteit van S.S.R.-N.U. hangt een gedicht van Ingmar Heytze over de Utrechtse Introductietijd. Het gedicht dat tijdens literatuurfestival ‘Buiten Zinnen’ in 2017 door de dichter werd geschonken aan de vereniging, was dit weekeinde even verborgen onder een ander gedicht. Dat gedicht, ‘Achteraf’, hekelde de hypocriete houding van burgers ten opzichte van studenten.

De daders en dichters waren de leden van herendispuut N.E.P. Zij stuurden vervolgens een persbericht naar onder meer DUB, waarin ze hun bedoelingen duidelijk maakten. DUB sprak met dispuutslid en student Wiskunde en Natuurkunde Rens van Dam.

Rens geeft aan dat N.E.P. (de betekenis van de afkorting wordt niet bekendgemaakt red.) al sinds de oprichting tijdens de Tweede Wereldoorlog “provoceert met een diepere lading”. Deze provocaties beperken zich niet alleen tot zaken binnen de studentenvereniging.

Er worden regelmatig brieven naar bedrijven en bewindslieden geschreven over allerlei zaken, maar daar komt volgens de student zelden een serieuze reactie op. Rens vindt het jammer dat het voor studenten zo moeilijk is om gehoor te vinden bij belangrijke personen en organisaties. Vroeger was dat volgens hem anders: “De lijntjes zijn langer geworden.”

Dronken en vervelend
Dat het gedicht van Heytze (zie foto onder) doelwit is geworden van een actie, komt voornamelijk door het spottende, negatieve beeld dat het werk naar de mening van het dispuut van studenten schetst. Volgens Rens is dit het beeld dat veel Nederlanders van studenten hebben: die zijn dronken en vervelend.

Daarom kijken de meeste mensen - de “acht miljoen wolven” uit hun gedicht ‘Achteraf’ (zie foto boven) - volgens Rens en zijn dispuutsgenoten enkel toe wanneer studenten “onrecht wordt aangedaan”. Het dispuut geeft verschillende recente voorbeelden van zulk onrecht: het leenstelsel, de coronamaatregelen en het gebrek aan energiecompensatie.

De universiteit als fabriek
Maar ook de studenten zelf kijken enkel toe, terwijl ze volgens het dispuut veel opstandiger zouden mogen zijn. Rens heeft een gedeeltelijke verklaring voor deze gehoorzaamheid.  Door de toegenomen studiedruk is de universiteit veranderd in een “fabriek die werkende mensen produceert”.

Vroeger, toen het nog mogelijk was om langer te studeren, werden studenten volgens Rens veel meer gevormd tot kritische burgers. De N.E.P.-leden zouden dan ook graag zien dat meer studenten de overtuiging van het dispuut overnemen. En die luidt: ‘Als je iets vindt, moet je daar iets mee doen’.

Het alternatieve gedicht is inmiddels verwijderd, op last van het verenigingsbestuur. Jammer, maar niet meer dan logisch, vindt Rens. “Uiteindelijk was het ook maar een gedicht van een herendispuut.”

Hieronder het gedicht van Ingmar Heytze dat nu weer te zien is aan de Oudegracht. Eigen foto van dispuut N.E.P.