Het UIT-feest met Coen en Sander
Foto's van de UIT-fotograaf
Coen en Sander. Dáár komen de aankomende eerstejaars studenten en hun mentoren vooral voor tijdens dit Coen en Sander-feest. Alle studenten die deze woensdagavond van de introductieweek UIT hier zijn, bevestigen dat. En het populaire 3FM dj-duo weet het als geen ander. Coen (Swijnenberg), bij de aftrap: “Wij zijn het best beluisterde radioprogramma onder studenten, zo is laatst gebleken.” Sander (Lantinga): “En je steekt ook nog eens wat op van onze show! Weinigen van jullie zullen vandaag hebben geluisterd, anders had je alles geweten over lichtvervuiling. Heel belangrijk allemaal.” Het duo zet het vaste onderdeel in hun programma Het Filelied op en zingt mee, al snel gevolgd door het hele publiek. ‘Sta je in de file. Met z'n allen op een rij. Starend als debielen. Dan ben je niet blij!’
De feestavond in de tent op het terrein van University College Utrecht is er wel één met een aanloop. Tijdens de set van UIT-dj Paul Young hangen er nog niet veel meer eerstejaars studenten en mentoren in de tent dan er EHBO’ers buiten op klapstoeltjes koffie zitten te drinken. Psychologiestudente in de dop Do komt uit de EHBO gelopen. “Ingescheurde nagel, niks bijzonders.” Do en mentorgroep en –studiegenote Cidien, beide trouwe 3FM-luisteraars, zijn vooral aan het wachten tot Coen en Sander beginnen. Ze vermaken zich prima deze week en hebben ‘een leuke mentorgroep’. Alleen, zo biecht Do op, vanavond is de groep maar half compleet. “Onze mentoren zijn naar huis gegaan om daar te drinken en dus is de groep ook uit elkaar gevallen. Erg jammer.”
Als een half uur later UIT-band ’t Luchtorkest op het podium verschijnt, begint de tent al vol te druppelen. Zo’n beetje alle jongedames beginnen te gillen als de gitarist – halflang haar, stoppelbaard, bepaald niet onaantrekkelijk – na het spelen van I Got You (I feel good) met zijn handen in zijn zij gaat staan en zelfvoldaan om zich heen begint te kijken. Om vervolgens weer als een ware soul man verder te zingen. ‘So nice, so nice, I got you!’ Nog harder gegil. De tienkoppige coverband met volledige blazerssectie, krijgt alle handjes in de lucht met hits als Tijdmachine en evergreen Narcotic.
Buiten staan studenten te roken, af te koelen of een frietje te eten. Onder hen Luca en Tirza, middelbareschoolgenoten uit Harlingen. De week voor Tirza is tot nog toe super, met dank aan haar mentorgroepje. “Als we samen eten zit zelfs niemand met een telefoon in zijn handen!” Even denkt ze na. “Misschien is het wel de graadmeter anno 2013: hoe minder telefoons je ziet, hoe gezelliger het is.” Nog geen tien seconden later staan de Friezen beide met een telefoon in de handen, om via WhatsApp te informeren waar hun groepsgenoten precies staan.
Iets verder op het feestterrein staat een stand van de Utrechtse vrijwilligersorganisatie Live Build. Studenten kunnen bij de kraam een polaroidfoto laten maken en die om hun nek hangen. Kosten: één muntje (1,75 euro). Van het opgehaalde geld worden educatie- en drinkwaterprojecten in Kameroen gerealiseerd. Het leuke: de foto’s worden genomen via de onderkant van een grote vissenkom met water, appels en badeenden. De studenten moeten zonder handen een snoepje uit de kom happen en zo wordt er een portret van ze gemaakt. De UIT-lopers kunnen het goede doel ook steunen in het Zoen & Cander-hok waar de studenten elkaar moeten kussen, liefst gehuld in verkleedkleren. Evenementen- en donateursmanager Filippa hoopt dat Coen en Sander zich na hun optreden nog even hier laten fotograferen. “Het zou de ideale promotie voor ons zijn.”
Terug naar Coen en Sander, naamgevers van de avond. Zelf hebben ze er zin in, getuige het ‘Waar is dat feestje? Hier is dat feestje!’, dat ze om de paar nummers door de microfoon roepen. Het lijkt een terechte constatering. De bar draait overuren. De meisjes doen hun moderne danspasjes op alle 3FM-hits die Coen en Sander aan elkaar mixen, terwijl de jongens vooral hun biertjes drinken. Een meisje durft het aan om te crowdsurfen op een luchtbed. Opblaasdieren gaan door de lucht. De twee uurtjes met het radioduo vliegen voorbij.
Tegen het einde van de avond, als steeds grotere stromen studenten licht zwalkend per fiets het terrein verlaten, staat Mike voor de ingang een frietje te eten. Moederziel alleen. "Het komt wel sneu over hè?" Hij wacht op groepsgenoot Pepijn die elk moment terug kan komen van een hospiteeravond. Zoiets doe je voor groepsgenoten, maar liever had hij nog binnen gestaan. "Coen en Sander zeiden hoe geweldig ze het publiek vonden en beweerden daarom een paar bijzondere cadeautjes uit te mogen delen. Iedereen werd helemaal gek, waarop ze een stapel stickers uitstrooiden, ha, ha! Ze weten de boel goed los te krijgen." Pepijn komt aanlopen (‘een drama, totaal geen klik met die mensen’) en de twee spoeden zich naar binnen voor het laatste restje Coen en Sander.
Even verderop drinken de negen EHBO’ers ontspannen een theetje voor hun tent. Is alles goed gegaan vanavond? EHBO’er Regina: “De avond was voor ons heel saai en dus heel goed. Naast een geplakt pleistertje voor een ingescheurde nagel en een uitgedeelde tampon, was het niet veel meer dan een verzwikt knietje en een enkeltje die we hebben ingetapet. Geen te zatte mensen waarvoor we de ambulance moesten bellen. Maar loop eens naar de beveiligers, die heb ik veel in beslag zien nemen.” De aanstaande studenten hebben de low budget-levensstijl al goed onder de knie, zo blijkt de beveiligers. Beveiliger Mike: “We hebben flink wat Sultana’s, ontbijtkoek, biertjes en energy drankjes uit tassen gehaald. Zelfs een fles wijn en een hele Tandoori-maaltijd.”