Internationalisering: geen woorden, maar daden

De internationaliseringsambities van hogescholen en universiteiten komen lang niet overal uit de verf. “De samenhang ontbreekt”, vindt directeur Freddy Weima van internationaliseringsorganisatie Nuffic.
Als niet alle studenten naar het buitenland willen, moet het buitenland maar richting studenten komen. Dat is de gedachte achter internationalisation at home. De meeste opleidingen geven daar handen en voeten aan door lessen te geven in een vreemde taal, door buitenlandse literatuur voor te schrijven of door de inzet van buitenlandse docenten. Maar een vaste plek heeft het vaak nog niet, blijkt uit onderzoek van de Nuffic. Directeur Freddy Weima: “Het lukt niet altijd om mooie plannen in daden om te zetten.”
Waar ligt dat aan?
“Dat heeft vooral te maken met ervaring. Tot voor kort draaide alles om mobiliteit, om studenten die de grens oversteken. Internationalisation at home is een relatief nieuw begrip dat nog maar sinds kort aandacht krijgt, bijvoorbeeld in de kabinetsvisie over internationalisering. Er gebeurt al jaren van alles op dit gebied, maar de uitdaging is nu om er beleid van te maken en om alles met elkaar in samenhang te brengen.
Gebruikmaken van buitenlandse literatuur, gastdocenten van over de grens aantrekken. Zijn dat niet een beetje open deuren?
“Het gaat om de optelsom, om ervoor te zorgen dat elke student tijdens de opleiding in contact komt met ideeën van over de grens. Ons punt richting de instellingen is: kom nu eens met een alomvattend concept van wat internationalisation at home is.
Universiteiten lijken wat verder dan hogescholen. Moet het hbo een inhaalslag maken?
“Wat mij betreft wel. Het wetenschappelijk onderwijs heeft een langere traditie, maar in het hbo is internationalisering net zo belangrijk. Ook in een regionale arbeidsmarkt komen afgestudeerden al heel snel in aanraking met andere culturen. Denk aan de zorg, aan de import en export, of aan ondernemers. De wereld wordt steeds internationaler en intercultureler. Daarom is dit belangrijk.”
Er ligt nu een rapport. Wat is wat u betreft de belangrijkste aanbeveling?
“In het algemeen zou ik zeggen: ga verder op de ingeslagen weg, maar wel met meer ambitie. Geef er als instelling een eigen invulling aan. Ik was bijvoorbeeld erg verbaasd dat er zo weinig gebeurt met online mogelijkheden. Ook hogescholen zouden vaker buitenlandse collega’s kunnen uitnodigen om op afstand een college te geven.
Kost dat niet allemaal veel te veel geld?
“Dat is nu het aardige van dit rapport. Er kan nu al veel worden gedaan en dat hoeft helemaal niet duur te zijn. Het gebeurt alleen nog te weinig.”