In januari tweede aanvraagronde
Met UU-beurs naar conferentie: masterstudenten vliegen erop af
Het stond vanaf het begin van deze maand in kapitalen op de website: UITVERKOCHT. Het beurzenprogramma Craving Science? Discover Conferences! was waarschijnlijk ook zonder die ronkende titel wel een succes geworden. Het aanbod was immers zeer aanlokkelijk.
Masterstudenten konden een vergoeding van maximaal 500 euro krijgen voor de kosten van het bijwonen van een wetenschappelijke bijeenkomst in het buitenland. Binnen een kleine vier weken waren de 75 beschikbare beurzen vergeven.
Voor wie misgreep, komt er een nieuwe mogelijkheid. Vorige week werd bekend dat er een tweede aanvraagronde komt. Vanaf 1 januari kunnen masterstudenten zich weer aanmelden.
Internationale ervaring inhalen
De masterstudenten danken de vergoeding aan het Nationaal Programma Onderwijs (NPO) waarmee het kabinet de schade die corona aanrichtte in het Nederlandse onderwijs probeert te verzachten. De UU besloot middelen vanuit het NPO in te zetten om masterstudenten de mogelijkheid te geven om internationale ervaring op te doen.
Projectleider Maaike Goselink: “Door corona was het voor een hele generatie bachelorstudenten erg lastig om op uitwisseling naar het buitenland te gaan. Die studenten zijn inmiddels masterstudenten. Een langdurig verblijf in het buitenland is in een masterprogramma vaak moeilijker in te plannen dan in de bachelor. Met dit beurzenprogramma voor kortere verblijven in het buitenland hoopten we studenten toch een mogelijkheid te bieden om over de grenzen te kijken.”
Goselink is blij verrast door de grote animo en de interessante reisbestemmingen. Studenten vroegen onder meer beurzen aan voor een summerschool in Noorwegen en voor de bekende Nobelprijs-meetings in het Duitse Lindau. “Het enige is dat we graag zouden zien dat er ook wat meer alfa- en gammastudenten zich melden. Tot nu hebben we vrijwel uitsluitend aanmeldingen uit de bèta-medische hoek.”
Uitvinden wat je wilt
Een van de studenten die een beurs aanvroegen, is student Molecular & Cellular Life Sciences Annick Kooij. Zij bezocht in september een tweedaagse internationale conferentie over influenza in het Duitse Münster. Voor de inschrijfkosten van de conferentie, de huur van een Airbnb en de carpoolkosten kreeg ze van de universiteit 375 euro. Dat dekte al die kosten.
“Ik loop nu stage op een virologielab van de faculteit Diergeneeskunde en doe zelf onderzoek naar het griepvirus. Deze conferentie leek me daarom erg interessant. Toen ik een mail van de UU kreeg over dit beurzenprogramma heb ik daar meteen op gereageerd. Van verschillende vrienden die wisten dat ik graag naar Münster ging, kreeg ik de mail ook geforward, dus klaarblijkelijk wisten veel studenten ervan.”
Annick zegt veel aan het bezoek gehad te hebben. “Het is heel stimulerend en inspirerend om grote namen uit je vakgebied nu eens in het echt te zien en te horen. Of om bij posterprestaties één op één met onderzoekers te praten. Tegelijkertijd helpt zo’n conferentie je ook om na te denken over welke kant je nu zelf op wilt na je studie en welke kant absoluut niet.”
Zonder de vergoeding had ze de kosten waarschijnlijk uit eigen zak betaald. “Maar dan had ik andere dingen weer niet kunnen doen. Er zijn waarschijnlijk genoeg studenten die zo’n kans voorbij laten gaan als ze de kosten te hoog vinden of het echt niet kunnen betalen. Daarom is dit zo'n goed initiatief.”
Duurzaam reizen
Volgens Goselink werden weinig voorwaarden gesteld aan studenten die een beurs wilden. Ze moest een motivatiebrief en een begroting indienen. Een andere belangrijke voorwaarde was dat ze moesten aantonen op een duurzame manier naar de bestemming te reizen. Die moest om die reden ook in Europa zijn.
De meeste studenten reizen daarom per bus of trein naar hun bestemming, maar er zijn uitzonderingen. Goselink: “Er was bijvoorbeeld een groepje dat naar Portugal wilde. Met hen hebben we afgesproken dat we de kosten van de vlucht voor de helft vergoeden, en dat ze een bijdrage betalen voor hun CO2-compensatie.”
Vrijwel alle aanvragen werden uiteindelijk toegekend. Slechts twee studenten kregen een teleurstellende mededeling. “In een geval ging het om een bijeenkomst van één uur. Dat vonden we niet voldoende.”
Wie een beurs kreeg, moest ook lid worden van een LinkedIn-groep en daar verslag doen van de bevindingen. Die LinkedIn-groep telt inmiddels 114 leden. In de feed zien we studenten enthousiast verslag doen van hun ervaringen met foto’s en korte teksten, maar er is ook een waarschuwing te vinden van een medewerker van de UU. Zij zegt dat studenten er goed op moeten letten dat ze aanbiedingen voor het bijwonen van conferenties die studenten online of in hun mail aantreffen, kritisch moeten bekijken. Het kan fraude zijn.
Gasthoogleraar Bas Dutilh met studenten Louise en Levi geheel rechts. Eigen foto.
Docenten denken mee
Maaike Goselink merkte dat ook docenten en opleidingen blij waren met het initiatief en studenten aanmoedigden daarvan gebruik te maken. Een mooi voorbeeld hiervan is volgens haar gastonderzoeker Bas Dutilh, verbonden aan de Utrechtse Metagenomics Group (MGX). De bioloog maakte stagiairs binnen de groep attent op de mogelijkheid om een beurs te krijgen.
Toen twee studenten aangaven interesse te hebben in een conferentie over systeembiologie in Berlijn waar een aantal UU-onderzoekers naartoe gingen, zorgde Dutilh er bovendien voor dat de twee buiten de beurs nog twee andere financiële meevallertjes kregen.
In de eerste plaats huurde hij voor vier medewerkers én de twee studenten een Airbnb in Berlijn. Die kon worden betaald uit reguliere voor zijn onderzoeksgroep beschikbare reisgelden. Daardoor hadden de studenten geen verblijfskosten.
Kort na afloop van de conferentie vertelt Dutilh telefonisch vanuit Berlijn: “Normaal gesproken zit iedereen in een hotel, maar deze zomer zat ik bij een conferentie voor het eerst met collega’s in een Airbnb. Dat is niet per se goedkoper dan een hotel, maar ik vond het wel een stuk leuker. En ik dacht dat dat ook zou gelden voor studenten die nu hier de conferentie bezochten.”
Bovendien schoot Dutilh, die ook in het Duitse Jena een aanstelling als hoogleraar heeft, de Early Bird-kosten van de conferentie voor. Hierdoor hoefden de studenten maar 400 in plaats van 500 euro te betalen. Op dat moment wisten de twee nog niet 100 procent zeker dat ze de beurs zouden krijgen. Lachend: “Dat was wel een klein risico, maar ik had er voldoende vertrouwen in dat ze die beurs zouden krijgen.”
Dutilh noemt de UU-beurzen “een geweldig initiatief”. “Dit kan voor studenten heel waardevol zijn. Een student heeft hier ook een poster gepresenteerd. Die denkt er nu over om in Potsdam een tweede stage te gaan doen bij een onderzoeker die hij tijdens de postersessie ontmoette.
Zeilbootje
Ook in de tweede ronde zijn weer 75 beurzen beschikbaar. Studenten die in de eerste ronde een beurs hebben gekregen, mogen niet opnieuw een beurs aanvragen. Dit om zoveel mogelijk studenten een kans op financiële steun te bieden.
Volgens Goselink zullen studenten nog meer dan in de eerste ronde worden “uitgedaagd” om duurzaam naar hun bestemming te reizen. “Er is al een student die met een zeilbootje naar Zweden wil reizen voor een bijeenkomst.”