Nakijkstaking? Studenten snappen het wel

In april is een actiegroep aan de Universiteit van Amsterdam aan een nakijkstaking begonnen. Aan allerlei afdelingen geven docenten geen cijfers meer. Ze eisen vaste contracten, meer ruimte voor hun eigen ontwikkeling en beter zicht op de hoeveelheid werk.

Die staking gaat voorlopig door, meldt universiteitsblad Folia. Er is eigenlijk sprake van een gedeeltelijke staking: om de gevolgen voor studenten beperkt te houden, worden de cijfers van blok 4 toch binnenkort bekendgemaakt.

Gewone werk
Docenten kunnen verder hun gewone werk doen, zoals onderwijs geven en toetsen afnemen. Alleen kijken ze even niet na. Het middel is niet onbekend. In Engeland dreigt momenteel een landelijke nakijkstaking in een conflict over pensioenen.

De Landelijke Studentenvakbond spreekt van een lastige balans, maar heeft volgens voorzitter Ama Boahene “veel begrip” voor de actie aan de UvA. “Ik snap zo’n staking heel goed. Het is voor studenten ook niet voordelig als docenten slechte arbeidsvoorwaarden hebben en geen vaste contracten krijgen.”

Docenten en studenten lopen eigenlijk tegen hetzelfde probleem aan, zegt ze. “Het hoger onderwijs lijkt soms fabriekswerk. Je moet zo efficiënt mogelijk je diploma behalen. Daar hebben docenten en studenten allebei last van, dus ze moeten samen optrekken.” Ze hoopt dat docenten, als het nodig is, ook solidair zijn met studenten.

Ook het Interstedelijk Studenten Overleg, dat minder activistisch is ingesteld, toont begrip. “Het moet niet te lang duren en we hopen dat dit soort conflicten op een andere manier opgelost kan worden”, zegt bestuurslid Gijsbert van Elven, “maar het onderwijs gaat voorlopig gewoon door. Studenten worden dus minder direct geraakt.”

Bindend studieadvies
Zowel ISO als LSVb verwachten dat de opleidingen rekening houden met studenten die in de problemen komen, bijvoorbeeld met hun afstuderen of het bindend studieadvies in het eerste jaar. Maar als studenten er toch last van hebben, op wie moeten ze dan boos zijn? “Niet op die docenten, maar op het bestuur”, vindt Boahene.

WOinActie heeft zich solidair verklaard met de stakers, zegt hoogleraar Rens Bod, een van de drijvende krachten achter deze protestbeweging. Het gaat om docentposities “die tijdelijk lijken maar in feite permanent zijn”, zegt hij, “want als die docenten weer op straat staan nemen de opleidingen nieuwe docenten aan.” Bod noemt het “moedig en bewonderenswaardig dat docenten de daad bij het woord voegen”.