Nu tegenover elkaar, straks samen naar de Spelen in Parijs?

Op een warme zondagmiddag zitten we op de tribune bij het hoofdveld van Kampong aan de Laan van Maarschalkerweerd. Het is wat je verwacht van een tophockeywedstijd. Veel ouders met kinderen op de iets meer dan halfgevulde tribune. Kolken als een voetbalwedstrijd doet het niet, maar de beleving is niet veel minder. 

De wedstrijd tussen Kampong en SCHC uit Bilthoven is immers een echte zusterstrijd. De afstand tussen beide verenigingen, van deur tot deur, is niet veel meer dan 10 kilometer. De rivaliteit is groot. Een Kampong-fan vertelt geïrriteerd: “SCHC steelt veel van onze spelers weg. Zes van SCHC komen van Kampong, echt veel.”

Vandaag staat er verder niet echt veel op het spel. Het is de laatste wedstrijd van de reguliere competitie en beide teams hebben zich al geplaatst voor de play-offs. Voor Kampong is dat voor de eerste keer sinds 2010. Voor SCHC staat het halen van de finaleweek om het landskampioenschap bij de start van het seizoen al zo’n beetje vast. In Utrecht en Bilthoven hopen supporters stilletjes dat beide verenigingen elkaar straks in de finale gaan tegenkomen. 

Toch lopen de emoties ook deze zondag al even hoog op. Na de controversiële 0-1 (was er wel echt 5 meter afgelegd voor de speelster de cirkel inging na de overtreding?) gaan de supporters nog wat luidruchtiger achter hun clubs staan. Dankzij een benutte strafbal in het vierde kwart eindigt de wedstrijd uiteindelijk in 1-1.

Olympische droom
Op het veld wordt de rivaliteit een stuk minder gevoeld, vertellen Luna en Elzemiek kort na de wedstrijd: “Voor ons is spelen tegen SCHC, Amsterdam of Den Bosch gewoon een topper, daar zit weinig verschil tussen.” Ook Elzemiek ziet dat zo: “Wij bereiden ons niet anders voor op deze wedstrijd dan op andere wedstrijden.” 

Doordat ze vaak in Nederlandse jeugdselecties speelden, kennen Luna en Elzemiek elkaar goed. Nu ze in het ‘grote’ Oranje zitten en deel uitmaken van de voorselectie voor de Olympische Spelen in Parijs rijden ze vaak ook samen vanuit Utrecht naar trainingen en wedstrijden van het Nederlands team.

Ze maakten vandaag allebei veel minuten. Genoeg kansen om zich te bewijzen, dus. En dat is belangrijk, want ze willen heel graag de laatste schifting in de Nederlandse selectie voor Parijs overleven. Er moet nog zes speelsters afvallen, en wie dat zijn wordt op 27 mei bekendgemaakt. Erg spannend, vooral ook omdat voor Nederland uitkomen, betekent dat je automatisch een grote kans maakt op een gouden medaille. 

Overigens zijn er nog twee UU-studenten die kans maken op een Olympisch ticket. Dat de topscorer van de competitie Frederique Matla meegaat, lijkt een zekerheid. De spits van Den Bosch maakt al jaren furore bij Oranje. Ze begon dit collegejaar aan een master Sociale Psychologie in Utrecht. Ook rechtenstudent Eline Janssen, een ploeggenoot van Luna bij Kampong, zit in de voorselectie. 

Meer verwachtingen
“Meedoen aan de Olympische Spelen is natuurlijk een heel grote droom”, zegt Luna. “Maar het enige wat ik kan doen is gewoon lekker blijven hockeyen en heel erg mijn best doen.”

“Als ik eerlijk ben, maakt Luna meer kans dan ik. Zij mocht ook naar het EK namelijk”, vertelt Elzemiek. “De overstap vanuit de nationale jeugdteams is erg groot. Nu sta je plots met speelsters op het veld die veel meer ervaring hebben.” 

Luna beaamt dat laatste: “Er wordt meer van je verwacht. Ik ben daarom met de bondscoach gaan zitten en die gaf aan dat ik mezelf de tijd moest geven.” Daar heeft ze naar geluisterd, met resultaat. Tijdens de laatste editie van de Pro League heeft ze in elf van de twaalf wedstrijden gespeeld. 

Ook Elzemiek kreeg kansen in het toernooi dat uiteindelijk door Nederland werd gewonnen. Bij haar club speelt ze vaak in de verdediging, maar door de bondscoach werd ze in de spits gezet. En dat was een succes: ze scoorde twee goals. “Je kunt mij gewoon overal neerzetten,” zegt ze lachend.

Studentenleven
In deze maanden is alles vooral gericht op het hockey, vertellen de twee. Luna: “We trainen twee of drie keer per week met de club en hebben ook nog fysio. En als het Nederlands daar nog bijkomt, is het echt heel druk.”

En het is zeker niet zo dat ze een afgeslankte versie van hun studie voorgeschoteld krijgen, verzekert ze. “We moeten doen wat elke student doet”. 

“Maar over hoe de UU met ons omgaat ben ik heel erg te spreken”, zegt Elzemiek resoluut. “De docenten helpen veel en als een training, wedstrijd of toernooi samenvalt met een college is er eigenlijk altijd wel iets te regelen. Ik mis wel veel colleges, en studeer vooral door boeken en artikelen te lezen.” 

Ook de opleiding van Luna is behulpzaam: “Als ik in het buitenland zit, kan ik bijvoorbeeld mijn toetsen bij uitzondering online maken.”

Ook hun sociale leven staat op een laag pitje. Ze hebben veel vriendinnen uit hun ‘hockeybubbel’ of die ze nog kennen van vroeger. Als het even uitkomt, gaat Luna graag uit met haar vriendinnengroep ‘de toeties’ (die ze kent vanuit de Nederlandse jeugdselecties). Elzemiek heeft een perfecte avond als ze met vriendinnen “een slechte serie op de bank” kan kijken.

Maar dat soort avondjes zitten er dus niet vaak in voor beide dames. Toch missen ze het ‘echte’ studentenleven niet. “Ik heb een prima balans,” vindt Luna. “Het is hard werken, maar je krijg hier ook veel voor terug”, vult Elzemiek aan. 

Tot in de finale
Het zijn dus zeer spannende tijden voor Luna en Elzemiek. In de halve finale van play-offs neemt SCHC het op tegen Amsterdam, en Kampong moet het opnemen tegen Den Bosch. De eerste wedstrijden werden zaterdag gespeeld. De wedstrijd van SCHC eindigde gelijk. Voor Kampong werd het een teleurstelling. Er werd thuis met 0 - 3 verloren.

Maandag volgen de returns en weten we welke UU-studenten de finale om het landskampioenschap hebben bereikt. Na de finale krijgen ze dan te horen of ze er deze zomer in Parijs bij zullen zijn.