Plagiaat in afscheidsrede Delftse hoogleraar

Een deeltijdhoogleraar van de TU Delft heeft in zijn afscheidsrede in 2014 twintig keer plagiaat gepleegd. Zijn verweer? Hij is meer een vakman uit de praktijk dan een wetenschapper.

Vijf jaar lang werkte deeltijdhoogleraar Materials & Sustainability Michiel Haas voor de TU Delft. Hij houdt zich volgens zijn eigen website bezig met duurzaamheid, gezondheid en spiritualiteit. Delen van zijn afscheidsrede van april 2014 had hij op zijn blog gezet.  

In die afscheidsrede zou hij plagiaat hebben gepleegd. Hij stelt dat alle voetnoten zijn weggevallen toen hij zijn rede van Word in Wordpress omzette. Volgens een verslag van de commissie wetenschappelijke integriteit van de TU Delft biedt hij zijn “welgemeende excuses aan voor zijn onhandige optreden”. Hij heeft inmiddels de tekst van zijn website verwijderd.  

Maar de anonieme klager vindt het onwaarschijnlijk dat voetnoten zomaar verdwijnen en hij had in zijn rede toch wel gewoon kunnen vertellen welke wetenschapper hij citeert, stelt de klager. “Het is eenvoudig in een rede aan te geven wanneer een bron geciteerd wordt met aanduidingen als: ‘auteurs A en B merken op…’ of ‘Tijdschrift X schrijft…’.”  

En dan nog: “Al zou de bronvermelding in orde zijn geweest, dan nog bevat de afscheidsrede te veel knip- en plakwerk en te veel ‘zelfcitatie’ om van een behoorlijke wetenschappelijke verhandeling te kunnen spreken”, aldus de klager in het verslag. 

Dat laatste vindt de commissie ook. Een nieuwe publicatie van de afscheidsrede is “niet wenselijk gelet op de kwaliteit van de rede”. In plaats daarvan zou de hoogleraar drie maanden lang op zijn website een tekst moeten plaatsen “met de strekking dat beklaagde toegeeft onjuist gehandeld te hebben en excuses aanbiedt”. Dat heeft hij inmiddels gedaan.  

In 2013 werd Haas genomineerd voor de Meester Kackadorisprijs van de Vereniging tegen de Kwakzalverij vanwege zijn ideeën over de schadelijke invloed van elektriciteit en wifi-signalen op de gezondheid. In april 2015 is hij benoemd tot officier in de Orde van Oranje-Nassau vanwege zijn bijdragen op het gebied van duurzaamheid in de bouw.