Promovendus mag van rechter niet terugkeren naar lab

Al zes maanden heeft de promovendus bij Scheikunde een gebiedsverbod voor het Bloembergengebouw van de Universiteit Utrecht na anonieme klachten over sociaal onwenselijk gedrag. Hij zou tegen collega's discriminerende opmerkingen hebben gemaakt en  dat op een schreeuwende of onvriendelijke toon hebben gedaan.

De promovendus herkende zich niet in dat beeld en stapte naar de rechter. Voor hem kwamen de beschuldigingen uit de lucht vallen. Door het gebiedsverbod kon hij bovendien zijn promotie niet afmaken. Hij eiste toegang tot het lab om in april 2024 zijn proefschrift af te ronden. Ook wilde hij een excuusbrief waarin de UU toegeeft dat de beschuldigingen onterecht waren.

De rechter ging  hier niet in mee. De universiteit heeft na het binnenkomen van de anonieme klachten een verkennend onderzoek laten uitvoeren door twee externe wetenschappers. Hieruit bleek dat medewerkers in het gebouw zich in het bijzijn van de promovendus onveilig voelden en dat pogingen om hem hierop aan te spreken geen effect hadden gehad. De UU vond dit voldoende om tot het gebiedsverbod te komen, vooruitlopend op een nader feitenonderzoek.

Bij het verkennend onderzoek is niet met de promovendus gesproken. Het was geen waarheidsvinding, oordeelt de rechter en vindt het geen grond om het onderzoek ondeugdelijk te verklaren.

De universiteit heeft volgens de rechter de verplichting om zorg te dragen voor een sociaal veilige werkomgeving voor alle medewerkers. Op basis van de inventarisatie bestond de vrees dat ongewenste situaties opnieuw zouden ontstaan wanneer de promovendus toegang tot het gebouw zou krijgen. Daarom hoefde de UU niet te wachten op de uitkomsten van het feitenonderzoek van de Commissie Interpersoonlijke Integriteit dat pas afgelopen zomer is gestart. Dat onderzoek is later gestart omdat de universiteit en de promovendus eerst probeerden afspraken te maken over het afronden van het proefschrift. Dat is niet gelukt. Nog altijd is de universiteit in gesprek met de promovendus om te kijken of hij gedeeltelijk toegang kan krijgen tot het lab om noodzakelijke proeven voor zijn promotie te kunnen afronden.

Overigens vindt de rechter wel dat de promovendus ook de kans moet krijgen te reageren op de aantijgingen. Volgens de universiteit is er gedurende het proces wel met de promovendus gesproken over de anonieme en kon hij zijn visie weergeven. Ook zal hij die kans ook nog krijgen bij het feitenonderzoek dat nog gaande is.