Slalommen voor het Koningsbergergebouw

De situatie op de strook die de Leuvenlaan verbindt met de Princetonlaan zorgt voor irritatie bij Anita van Leeuwen-Tolboom en enkele van haar collega’s. Ze is medewerker van de faculteit Geowetenschappen en fietst er dagelijks, op weg naar de fietsenstalling onder het Vening Meineszgebouw B. 

Ze ergert zich aan de onoplettendheid van de medeweggebruikers, die zonder te kijken oversteken. De studenten en andere voetgangers zijn vaak afgeleid door hun telefoons en horen door hun oortjes het bellen van de fietsers niet. 

“Ik heb zelfs een hardere bel gekocht om de aandacht te trekken”, geeft ze aan. “Maar eigenlijk vind ik die nog niet hard genoeg.” 

Bewuste keuze
De universiteit heeft juist bewust gekozen voor wat ‘een loper met shared space-opzet’ wordt genoemd. “De filosofie achter shared space is niet nieuw en heeft zich bewezen op vele andere plekken”, zegt manager gebiedsontwikkeling Jeroen Hutten.

Het voordeel is volgens Hutten dat de weggebruikers hun snelheid aanpassen en rekening houden met elkaar. Dat daar een bepaald risico bij hoort, beseft hij ook. “Een botsing kan voorkomen, maar tot een ernstig ongeluk zal het niet komen omdat iedereen toch minder hard fietst.” 

Daarnaast speelt de charme van een eenkleurige loper mee in de overwegingen. Het ziet er gewoon mooier uit. Wel is er een lijn stenen in een andere richting gelegd, waardoor er twee aparte paden ontstaan. Maar op de vraag welk gedeelte dan voor de fietsers en welk gedeelte voor de wandelaars is, heeft Hutten geen eenduidig antwoord. “Iedereen moet zich binnen de hele zone kunnen bewegen.”

Te makkelijk
Volgens Van Leeuwen-Tolboom is deze argumentatie te makkelijk. Ze vindt het vervelend dat de universiteit het risico ziet maar hier niks aan doet. Het liefst zou ze willen dat het fietsgedeelte rood wordt gemaakt, zodat er een duidelijke plek voor fietsers ontstaat. Dat hoeft niet per se direct, maar “als er een renovatie komt, kunnen ze dat wel meenemen”. 

Volgens Hutten lost het aanbrengen van een kleur het probleem niet op. “Ook met een fietspad moeten de voetgangers oversteken. Het verschil is dan alleen dat de fietsers hun snelheid niet zullen aanpassen. Als voetgangers – afgeleid door hun telefoon – dan blind oversteken, zorgt dit voor een nog onveiligere situatie.” Een uitleg die beter te begrijpen is voor Van Leeuwen-Tolboom. 

Voorlichtingscampagne
Manager gebiedsontwikkeling Hutten vindt overigens wel dat niet-oplettende voetgangers een probleem vormen op het Utrecht Science Park. Alleen al als hij uit zijn kamer in het Bestuursgebouw kijkt, telt hij “1, 2 … zomaar al 5 mensen op de telefoon”. 

“Het gedrag van verkeersgebruikers is veranderd”, concludeert hij. “Maar als je vraagt of we met de kennis van nu ook de loper hadden neergelegd, dan is het antwoord waarschijnlijk toch ‘ja’.” 

Hutten voelt er wel wat voor om een campusbrede campagne op te zetten, gericht op het rekening met elkaar houden in het verkeer. Of die campagne er daadwerkelijk komt en hoe die er dan uit zou kunnen zien, weet Hutten niet. “Ik ben van gebiedsontwikkeling en niet van communicatie,” grapt hij.

Alternatieve routes

Voor wandelaars zijn er plannen om alternatieve routes aan te bieden vanaf het Koningsbergergebouw richting het centrum van De Uithof en de bushaltes. Voor deze routes wordt ruimte gemaakt door een stuk af te snijden van de Botanische Tuinen en dat gedeelte in te richten als een openbaar park. 

Hierdoor zal het aantal voetgangers op de loper waarschijnlijk afnemen. Het College van Bestuur zal binnenkort besluiten over de precieze inrichting.