Soap rond opengevallen zetel in Universiteitsraad

De winnaar van de laatste U-raadsverkiezingen, de PvdUS, heeft een van de vijf zetels ingeleverd, omdat zij geen student kon vinden die deze zetel wilde bekleden. Met de grootste moeite is een student van een andere partij bereid gevonden de Universiteitsraad in te gaan.

Aardverschuiving in de U-raad. Dat kopte DUB op 4 juni toen de verkiezingsuitslag van de Universiteitsraad werd bekendgemaakt. De Partij voor de Utrechtse Student (PvdUS) ging van drie naar vijf zetels. De PvdUS kreeg de meeste stemmen (43 procent van de stemmen) en werd daarmee de grootste partij. Lijst Vuur, tot dan toe de grootste, ging terug van zeven naar vijf zetels. Lijst Helder behield haar twee zetels.

Op de PvdUS-lijst stonden, net als op de kandidatenlijsten van de andere twee studentenpartijen, meer dan voldoende kandidaten voor deze vijf zetels. Maar toen puntje bij paaltje kwam, bleken er maar vier kandidaten bereid te zijn fulltime toe te treden tot de Universiteitsraad. Het zijn de nummers 1, 2, 3 en 18 op de kieslijst.

De PvdUS had drie serieuze kandidaten, de andere namen op de lijst waren zogeheten lijstduwers. Studenten die de ideeën van de partij een warm hart toedragen, maar niet de ambitie hebben fulltime de U-raad in te gaan.

De PvdUS deed daarop afstand van de vijfde zetel. Gevolg: Lijst Vuur mocht als op één na grootste partij de zetel vullen. Hoewel de partij aanvankelijk voldoende kandidaten had, bleken de serieuze kandidaten op de lijst inmiddels andere plannen te hebben gemaakt voor het komende collegejaar en bedankten voor de eer.

“We kregen aan het eind van het collegejaar pas officieel te horen dat wij de zetel konden krijgen”, zegt lijsttrekker van Vuur Chanine Drijver. “Maar toen hadden de kandidaten al andere plannen gemaakt voor het nieuwe collegejaar. Eén van hen zit nu bij Vidius en de ander gaat studeren in het buitenland.”

Vervolgens was lijst Helder aan de beurt. De nummer 4 op de lijst van deze partij wilde wel graag de U-raad in.

Lijsttrekker van de PvdUS Lau Bosse vindt het “zonde” dat de Partij voor de Utrechtse Student niet de vijf gewonnen zetels heeft kunnen verzilveren. “We hebben keihard gewerkt om de drie zetels die we vorig jaar hadden, te behouden, maar het kwam als een complete verrassing dat we vijf zetels wonnen.”

Op de lijst stonden drie serieuze kandidaten, zegt Lau. De overige 23 waren zogeheten lijstduwers, hoewel het kiesreglement van de U-raad officieel geen lijstduwers kent. Iedereen op de lijst zou een serieuze kandidaat moeten zijn.

Uiteindelijk lukte het de PvdUS om onder de lijstduwers een vierde kandidaat te vinden. De nummer 18 wilde zijn studie wel een jaar op een laag pitje zetten om fulltime voor de U-raad te werken. “Er waren nog wel andere studenten die interesse hadden, maar dan alleen als parttimer. Voor het werk van de U-raad staat 32 uur. Wij denken dat een parttimer zich toch minder goed kan inzetten voor de U-raad, dus hebben we de vijfde zetel opgegeven.”

Lau vindt het “heel erg jammer” dat deze keuze gemaakt moest worden. Maar van falen of kiezersbedrog wil hij niet spreken. “Voorgaande verkiezingen hadden we steeds vier serieuze kandidaten op de lijst staan. Maar we wonnen er steeds maar drie. We dachten dat drie voldoende zou zijn.” De PvdUS kan zich wel vinden in de oplossing. “Ik hoop dat Helder nu misschien wat meer onze richting op wil denken, maar we kunnen natuurlijk niets afdwingen.”

Lennart van Doremalen, die de afgelopen twee jaar in de U-raad heeft gezeten voor Lijst Helder, zegt dat er geen afspraken zijn gemaakt met de PvdUS. “Een zetel doorgeven is toegestaan, maar je mag er geen voorwaarden aan stellen. Qua stemmen had Lijst Vuur als eerste recht op die zetel, maar toen Vuur ook geen kandidaat had, mochten wij hem vullen. Het  zou logisch zijn geweest als onze nummer 3 op de lijst de U-raad in zou gaan, maar zij had net een baan gekregen. Onze nummer 4 was wel beschikbaar.”

Helder is blij met de extra zetel. “Het is sowieso fijn om te groeien en ik ben blij met de meer evenredige verdeling tussen de partijen. Het nodigt uit tot een goede dialoog tussen de partijen zonder dat één van de drie echt overheerst.”

Ook Lennart wil niet spreken over kiezersbedrog. “In Nederland is iedereen gewend aan lijstduwers. Bij onze partij kon je ook zien wie een echte kandidaat is en wie een lijstduwer, net als bij de PvdUS en Vuur trouwens. Lijstduwers genereren publiciteit en dus stemmen. De groep lijstduwers fungeert als een soort van reservegroep. Ik vind wel dat de drie partijen samen te veel lijstduwers hadden. In totaal hadden we 75 kandidaten voor de 12 zetels. Dat is wat overdreven. Maar goed, wij hebben daar met 25 kandidaten op de lijst ook aan meegedaan.”

Chanine van Lijst Vuur vindt kiezersbedrog een te groot woord. “De huidige zetelverdeling doet geen recht aan de verkiezingsuitslag. “Nu is Vuur toch nog de grootste partij in de U-raad terwijl dat de PvdUS had moeten zijn.”

Ze vindt niet dat Vuur te veel lijstduwers op de lijst had staan: “Wij hadden tijdens de verkiezingen zeven zetels in de U-raad en we hadden negen serieuze kandidaten. We hebben dus rekening gehouden met groei. Dat moet je als partij altijd doen, vind ik. Als we eerder hadden geweten dat we een zetel erbij zouden krijgen, zouden we een kandidaat hebben kunnen leveren.”