Studente in beroep omdat ze te weinig studiepunten kreeg voor buitenlandse cursus

Dit is een bijeenkomst met buitenlandse studenten op de Xiamen University

Twee Utrechtse studenten volgden beiden dezelfde cursus Chinees aan de Xiamen universiteit in China. De ene student krijgt er 3 studiepunten voor, de ander incasseert 5 ects. Hoe kan dat? 

Mirthe van der Drift, bachelorstudent Sociologie, ging afgelopen jaar naar de Xiamen Universiteit in China en volgde daar de cursus Rudiments of Chinese Language. Bij terugkomst oordeelde de examencommissie FSW dat deze cursus 3 ects waard is. Mirthe had echter op 5 punten gerekend. Want dat was het aantal ects dat haar medestudent bij economie kreeg. “Ik voel me zo machteloos”, schrijft Mirthe aan DUB. “We hebben precies hetzelfde programma gevolgd."

Het klinkt onrechtvaardig, maar is er ook een oorzaak aan te wijzen? “De beoordeling is een verantwoordelijkheid van de examencommissie”, zegt Gerdien Steenbeek, voorzitter van de bachelorexamencommissie van FSW. “Je moet weten wat het niveau van de universiteit is, hoe zinvol de gevolgde cursus is voor het onderwijsprogramma en wat de onderwijslast voor de student is geweest."

De examencommissie van FSW beoordeelt het niveau van de buitenlandse universiteit op gegevens van het Nuffic, de Nederlandse organisatie voor internationalisering in het hoger onderwijs. "Voor de onderwijslast kijken we wat de student precies heeft gedaan en hoeveel tijd de cursus heeft gekost. Het is zaak dat de student dit heel goed documenteert en kan aantonen wat hij of zij precies heeft gedaan.”

Een waterdicht systeem lijkt dit niet te zijn, gezien de verschillen tussen Sociologie en Economie. Mirthe: “Ik heb heel precies aangegeven hoeveel colleges er waren en wat wij hebben moeten doen tijdens de colleges. De andere student heeft alleen de titel van het college doorgegeven en het aantal studie-uren wat er voor stond.”

"Dat kan kloppen", zegt Frans Pieter Sprik, secretaris van de examencommissie Economie. "Wij onderzoeken alle cursussen en de omzetting naar credits het liefst al voordat de student vertrekt. Dan weet de student wat hij kan verwachten. Daarbij maken we gebruik van de curriculumopbouw van de buitenlandse universiteit zelf. Wat geven ze zelf aan? En we kijken ook naar de omzetting die andere Nederlandse universiteiten bij die cursus hebben aangegeven."

Mirthe tekende naar aanleiding van het verschil protest aan bij de examencommissie, maar kreeg nul op het rekest. “Ik kreeg te horen dat die andere student geluk heeft gehad.”

Gerdien Steenbeek erkent dat het soms lastig is om objectief vast te stellen hoeveel ects een cursus waard is. “We kijken naar het niveau en hoe zinvol de cursus is. Als iemand een cursus fotografie gaat doen, dan keuren we dat niet goed. Je kunt zo’n verzoek dus maar beter vooraf neerleggen. Verder kijken we heel goed naar de presentatie van de student en als die er niet mee eens is, luisteren we daar ook goed naar. Maar uiteindelijk hebben we als examencommissie wel een eigen verantwoordelijkheid.”

Op universitair niveau zijn de problmeen met de omzetting van ects bekend, zegt onderwijsjurist Anton van der Hoeven. “Formeel is het zo dat de examencommissie een eigen verantwoordelijkheid heeft. Dat kan dus per faculteit anders zijn. Maar je wilt natuurlijk niet dat er grote verschillen bestaan. Daarom staat dit onderwerp binnenkort op de agenda van  een overleg van examencommissies van de UU. Je zou bijvoorbeeld kunnen kijken of je met universiteiten waarmee de UU een vaste uitwisselingsrelatie heeft wat richtlijnen kan aangeven over het niveau van de instelling en de berekening van de onderwijslast.”

Sprik va Economie pleit ervoor om op gegevens van omzetting en beoordeling zoveel mogelijk online te zetten. "Ik kijk vaak wat de Tilburgse universiteit heeft gedaan. Dat helpt echt."     

Mirthe neemt geen genoegen met haar beoordeling. Ze gaat naar het College van Beroep voor de Examens en hoopt dat dit college haar gelijk geeft zodat ze toch haar 5 gewenste ects voor de cursus krijgt.

Nieuws
on 02/06/2016

Twee Utrechtse studenten volgden beiden dezelfde cursus Chinees aan de Xiamen universiteit in China. De ene student krijgt er 3 studiepunten voor, de ander incasseert 5 ects. Hoe kan dat? 

Mirthe van der Drift, bachelorstudent Sociologie, ging afgelopen jaar naar de Xiamen Universiteit in China en volgde daar de cursus Rudiments of Chinese Language. Bij terugkomst oordeelde de examencommissie FSW dat deze cursus 3 ects waard is. Mirthe had echter op 5 punten gerekend. Want dat was het aantal ects dat haar medestudent bij economie kreeg. “Ik voel me zo machteloos”, schrijft Mirthe aan DUB. “We hebben precies hetzelfde programma gevolgd."

Het klinkt onrechtvaardig, maar is er ook een oorzaak aan te wijzen? “De beoordeling is een verantwoordelijkheid van de examencommissie”, zegt Gerdien Steenbeek, voorzitter van de bachelorexamencommissie van FSW. “Je moet weten wat het niveau van de universiteit is, hoe zinvol de gevolgde cursus is voor het onderwijsprogramma en wat de onderwijslast voor de student is geweest."

De examencommissie van FSW beoordeelt het niveau van de buitenlandse universiteit op gegevens van het Nuffic, de Nederlandse organisatie voor internationalisering in het hoger onderwijs. "Voor de onderwijslast kijken we wat de student precies heeft gedaan en hoeveel tijd de cursus heeft gekost. Het is zaak dat de student dit heel goed documenteert en kan aantonen wat hij of zij precies heeft gedaan.”

Een waterdicht systeem lijkt dit niet te zijn, gezien de verschillen tussen Sociologie en Economie. Mirthe: “Ik heb heel precies aangegeven hoeveel colleges er waren en wat wij hebben moeten doen tijdens de colleges. De andere student heeft alleen de titel van het college doorgegeven en het aantal studie-uren wat er voor stond.”

"Dat kan kloppen", zegt Frans Pieter Sprik, secretaris van de examencommissie Economie. "Wij onderzoeken alle cursussen en de omzetting naar credits het liefst al voordat de student vertrekt. Dan weet de student wat hij kan verwachten. Daarbij maken we gebruik van de curriculumopbouw van de buitenlandse universiteit zelf. Wat geven ze zelf aan? En we kijken ook naar de omzetting die andere Nederlandse universiteiten bij die cursus hebben aangegeven."

Mirthe tekende naar aanleiding van het verschil protest aan bij de examencommissie, maar kreeg nul op het rekest. “Ik kreeg te horen dat die andere student geluk heeft gehad.”

Gerdien Steenbeek erkent dat het soms lastig is om objectief vast te stellen hoeveel ects een cursus waard is. “We kijken naar het niveau en hoe zinvol de cursus is. Als iemand een cursus fotografie gaat doen, dan keuren we dat niet goed. Je kunt zo’n verzoek dus maar beter vooraf neerleggen. Verder kijken we heel goed naar de presentatie van de student en als die er niet mee eens is, luisteren we daar ook goed naar. Maar uiteindelijk hebben we als examencommissie wel een eigen verantwoordelijkheid.”

Op universitair niveau zijn de problmeen met de omzetting van ects bekend, zegt onderwijsjurist Anton van der Hoeven. “Formeel is het zo dat de examencommissie een eigen verantwoordelijkheid heeft. Dat kan dus per faculteit anders zijn. Maar je wilt natuurlijk niet dat er grote verschillen bestaan. Daarom staat dit onderwerp binnenkort op de agenda van  een overleg van examencommissies van de UU. Je zou bijvoorbeeld kunnen kijken of je met universiteiten waarmee de UU een vaste uitwisselingsrelatie heeft wat richtlijnen kan aangeven over het niveau van de instelling en de berekening van de onderwijslast.”

Sprik va Economie pleit ervoor om op gegevens van omzetting en beoordeling zoveel mogelijk online te zetten. "Ik kijk vaak wat de Tilburgse universiteit heeft gedaan. Dat helpt echt."     

Mirthe neemt geen genoegen met haar beoordeling. Ze gaat naar het College van Beroep voor de Examens en hoopt dat dit college haar gelijk geeft zodat ze toch haar 5 gewenste ects voor de cursus krijgt.

Tags: china | examencommissie | studiepunt

Advertentie