'Studenten moeten een mening vormen en in actie komen'

Van links naar rechts: Youri Vakoulsky, Alexander Beunder, Marlien Ligtenberg, Hugo van Halder en Jonathan Offereins. Foto: Anne van Mourik

Is het eigenlijk nodig om een mening te hebben? En zo ja, wat moet je er dan mee doen? Het hield de studenten tijdens de vierde bijeenkomst van het discussieplatform Kult lang bezig.

“Vandaag gaan we op zoek naar een mening”, zegt gesprekleider Jonathan Offereins bij de aftrap van de vierde Kult-avond op 13 mei in het voormalige Huis aan de Werf. Heb jij (g)een mening? is de titel van de avond. Naast een pleidooi tegen het hebben van een mening en een minilezing over de rol van kunst bij het vormen van een mening, is er een panelgesprek tussen jonge idealisten over het belang van het hebben van een mening. “Anders mogen we niet klagen. Mensen moeten iets met hun mening doen!”, zo luidt de boodschap van deze bijeenkomst.

Student Taal- en Cultuurstudies Jonathan Offereins (23) is het brein achter het discussieplatform. Oorspronkelijk richtte hij Kult op om met medestudenten naar het theater te gaan en daar na afloop over te praten. Hij breidde het uit naar het huidige discussieplatform. “Theater zou de discussiemotor van de samenleving moeten zijn”, vindt Jonathan. Hij vindt het geweldig als een Kult-avond mensen aanzet tot nadenken of zelfs tot actie. Op elke bijeenkomst wordt wel een belangrijk maatschappelijk vraagstuk aangesneden. Een vorige Kult-editie had bijvoorbeeld als ‘discussiemotor’ de toneelvoorstelling Mogadishu, over integratieproblematiek.

De studente Theater-, Film- en Televisiewetenschap Julia Ham bijt het spits af. Ze stelt dat het lang niet altijd nodig of handig is om een mening te hebben. “Er zijn te veel dingen om iets van te vinden. Gelukkig is er altijd een speciaal knopje op stemwijzers voor mensen zoals ik: geen mening.” Rainer Hofmann, de Duitse artistiek leider van het Spring Festival, spreekt hierna over de rol van podiumkunsten, of kunst in het algemeen, bij het vormen van een mening. “Alles moet tegenwoordig leuk, vertrouwd en toegankelijk zijn. Ook kunst. Maar juist kunst zou op tegenstellingen en het onbekende moeten zijn gericht. Alleen daar leer je van.” Kunst vormt de manier waarop wij een mening ontwikkelen, stelt Hofmann. Deze meningen kunnen in de praktijk gebracht worden, dan heten ze idealen.

Ten slotte is er een panelgesprek. De deelnemers zijn Hugo van Halder van Dwars, de jongerenafdeling van GroenLinks, Marlien Ligtenberg van het CDJA, Alexander Beunder van Kritische Studenten Utrecht en Youri Vakoulsky van het anti-monarchistische initiatief ‘Het is 2013’ dat in Utrecht ontstond. Wat doen ze met hun meningen? Gevraagd naar haar beweegredenen om politiek actief te worden antwoordt Ligtenberg ironisch genoeg dat ze politiek leuk vindt. Hugo van Halder had toen hij actief werd de drang om mee te praten over idealen. Het viel Beunder op dat “het zo stil was in Nederland. Studenten doen niks.” Omdat hij geen vertrouwen meer had in het normale politieke proces is hij met bekenden van hem een buitenparlementair actiecollectief begonnen. “Verandering komt niet vanuit politieke partijen, maar van de straat, vanuit het volk. De beweging ontbreekt, zoals die in de jaren zestig wel aanwezig was”, aldus de Utrechtse student Beunder. Youri Vakoulsky vertelt dat zijn beweging min of meer bij toeval is ontstaan toen medeoprichter Joanna tijdens een bezoek van toenmalig koning Beatrix werd opgepakt voor haar protestactie. Ook hij is ontevreden over de Nederlandse politiek: “Partijen schrijven voor wat je denkt. Daar heb ik moeite mee.”

Enkele bezoekers doen ook mee aan het gesprek. De discussie schiet van meningen over de koninklijke familie (“Bernhard was een architect van de Holocaust!”) naar het nut van lokale moestuintjes in Utrecht. Uitgerekend de zakelijk leider van het Huis (voorheen Huis aan de Werf), Cobie de Vos, duidelijk iets ouder dan de meeste aanwezigen, roept de deelnemers tot de orde: “Wat gaan jullie doen? Welke beweging gaan jullie vormen? Word wakker, jullie zijn aan zet.” Het antwoord van een jongen uit het publiek is ontnuchterend: "We zijn pessimistisch. We zijn een luie generatie. We hoeven niet echt iets te vinden en ervaren niet echt druk. We zijn passief en individualistisch. Ik spreek niet voor mij, maar voor mijn generatie."

Jonathan keert hierop terug naar het hoofdonderwerp van de avond: “Wat moet jonge mensen doen met hun mening?” De conclusie is kort maar krachtig en komt van Vakoulsky: “Jongeren moeten meer participeren. Ook wij hebben een verantwoordelijkheid voor de samenleving. Wie niets doet heeft geen recht van klagen!” We zijn het dus verplicht aan onszelf en de samenleving om onze mening ook daadwerkelijk gestalte te geven, is de teneur van de avond. Even lopen de gemoederen hoog op maar als Jonathan de avond sluit, praten alle deelnemers gelukkig gemoedelijk na.

Voor meer informatie over Kult: http://cargocollective.com/kultureelcafe In samenwerking met het Spring Festival wordt op donderdag 23 mei een Kult-bijeenkomst 'Idealisme in je achtertuin' georganiseerd. 

Advertentie