Studentencafés dicht om één uur 'werkt huisfeestjes in de hand'
Studenten in Utrecht konden sinds juni weer gebruik maken van de horeca in de stad. Alles op anderhalve meter. Maar hé, er kon tenminste weer af en toe een biertje of een wijntje op een terras en in het café genuttigd worden. Maar sinds gisteravond kan dat nog maar tot één uur ’s nachts. Op advies van het Outbreak Management Team moeten kroegen in de regio’s Utrecht, Den Haag, Rotterdam, Haarlem, Leiden en Amsterdam vóór middernacht de laatste ronde uitschenken en mogen ze niemand meer binnen laten. Om stipt één uur moet de kroeg echt gesloten zijn. De reden: in deze regio’s gaat de verspreiding van het coronavirus het hardst.
Veel vingers wijzen in de richting van jongeren en studenten. Die zouden in de kroeg en op huisfeestjes het virus oplopen. Daarnaast zouden jongeren en studenten veel te losjes met de maatregelen omgaan. In juni schreef het RIVM al een rapportage hoe jongeren de coronamaatregelen naleven. Vooral de anderhalvemetermaatregel blijkt het lastigst. In september lijkt dat niet anders. Door de cafés eerder te sluiten, denkt het kabinet de verspreiding van het virus in te dammen.
Politieagent
Op deze zondagavond dat de Utrechtse cafés voor het eerst aan de nieuwe richtlijnen moeten voldoen, is het tegen tien uur niet druk in het centrum, de stad oogt vrijwel leeg. Over de Oudegracht klinken discohitjes uit de jaren 80. Een discolicht bij Café Flater verlicht af en toe het terras. Voor het café zitten twee groepjes van elk vier mensen. Ze horen af en toe een lachsalvo van binnen waar een groepje met anderhalve meter afstand aan een tafel zit.
Het café heeft zelf ook maatregelen getroffen om te zorgen dat iedereen zich aan de anderhalve meter houdt. Op zitplaatsen met een kruis mogen mensen niet zitten. Er hangt een bordje beneden aan de trap naar de wc, waarop staat dat maar één persoon tegelijkertijd naar de wc mag. Iedereen houdt zich braaf aan de regels.
Achter de bar van Café Flater staat Marcel El-Metwally (27). Hij is net afgestudeerd in Visuele Etnografie aan de Universiteit Leiden. Nu werkt hij in Café Flater. De coronacrisis heeft zijn werk heel erg veranderd. “Ik voel me eigenlijk inmiddels meer een politieagent in plaats van een bartender”, zegt hij schouderophalend, terwijl hij een aantal biertjes tapt. Meestal levert dit geen problemen op. “99 procent van de mensen volgt mijn aanwijzingen op, maar soms heb je er een guy tussen zitten die het niet zo nauw neemt met de regels. Dan moet je wat steviger in je schoenen staan. Gelukkig heeft het nooit echt tot ruzie geleid.”
“Het is wel vervelend om keer op keer nieuwe maatregelen te moeten nemen, maar ik geloof dat ze nodig zijn,” zegt hij terwijl hij een bestelling opneemt. “Als ze met nog meer maatregelen komen, dan zullen we die ook opvolgen.”
Huisfeestjes
Maureen en Paul komen binnenlopen en bestellen twee bier. Op dat moment rijdt er achter hen een politieauto langzaam voorbij. De agenten kijken aandachtig het café binnen of iedereen zich aan de regels houdt. Er valt op het moment niets te zien en ze rijden door.
Maureen (25), die Geneeskunde gestudeerd heeft, vindt de nieuwe maatregel “frappant”, want zo zegt ze: “Ik denk, dat je hiermee huisfeestjes in de hand werkt. In een horeca-omgeving kun je mensen volgens mij beter controleren. Daarnaast is dit natuurlijk een domper voor de horeca.” Paul (27) knikt ja terwijl hij naar haar luistert, maar is het niet volledig met haar eens: “Aan de andere kant moet je wel ergens een lijn trekken. Als mensen minder sociaal contact hebben, zijn er ook minder besmettingen. Dus ik snap deze zet van het kabinet wel.”
Student Revalidatiewetenschappen Yvette zit aan tafel met haar vriendinnen en is het niet eens met de maatregel: “Wat maakt het nu uit of je om één uur stopt of om vier uur. Iedereen is dan toch allang besmet. Maar als ze het niet kunnen laten, moeten ze het maar doen.”
Het is vijf voor twaalf en het laatste liedje klinkt in Café Flater. Buiten wordt er nog snel gezongen voor een verjaardag. Marcel roept door de kroeg: “Nu is het afgelopen mensen.” Hij draait zich om en zegt op normale toon: “Dit voelt wel gek, hè. Het klinkt als een open deur, maar een kroeg zonder muziek is eigenlijk helemaal niet gezellig.” Het café loopt nog niet gelijk leeg. De gasten nemen de tijd om nog even hun glas leeg te drinken. Als even voor één uur iedereen naar buiten is, zwaait hij even en wenst hij iedereen een goede nacht.