UU komt toch weer met een 'echte' collegekaart

De universiteit gaat studenten de mogelijkheid bieden om weer een geplastificeerde collegekaart aan te vragen. Die kunnen ze gebruiken naast de digitale variant in hun MyUU App. Wie de kaart wil hebben, moeten wel betalen. Op dit moment wordt gedacht aan een bedrag van 5 euro.

Voorlopig gaat het om een proef. Na een jaar wil het universiteitsbestuur onderzoeken of studenten daadwerkelijk belangstelling hebben voor de fysieke kaart. Het is nog niet bekend wanneer de kaart precies beschikbaar is en hoe deze eruit ziet.

Afgewimpeld
De aankondiging van de opt-in-regeling tijdens een vergadering met de universiteitsraad deze week was verrassend. De studentleden maakten zich dit jaar bij herhaling hard voor een terugkeer van de fysieke collegekaart, maar tot nu waren ze steeds afgewimpeld door het universiteitsbestuur.

De boodschap leidde ook tot verwarring bij de studenten in de raad. Zij waren blij dat er nu toch weer een kaart komt die studenten kunnen tonen als musea, zwembaden of andere instanties daarom vragen. De ervaring van de studenten is dat de digitale collegekaart, die dit academisch jaar is ingevoerd, niet altijd serieus wordt genomen.

Aan de andere kant werd al snel duidelijk dat de nieuw kaart niet tegemoet komt aan een wens die de studenten eerder dit jaar op tafel legden. Zij pleitten toen voor een multifunctionele kaart die ook zou kunnen dienen als bibliotheekpas en als sportpas.

Rector Henk Kummeling benadrukte dat de nieuwe collegekaart alleen een inschrijfbewijs van de UU is en niet meer. De universiteit zet liever in op een doorontwikkeling van de MyUU App en wil de UB- en Olympas daarin integreren. Daarnaast kan de app straks ook pushberichten sturen, bijvoorbeeld bij noodweer. Studenten geven aan redelijk tevreden te zijn over die app. Kummeling: “We gaan niet twee parallelle systemen in de lucht houden.”

Flubbertje
Sommige studenten meenden dat de kaart hiermee slechts een "plastic flubbertje" is waar mogelijk ook minder belangstelling voor is. Vanuit de studentgeleding kwam daarom het verzoek om mee te mogen praten over de precieze eigenschappen van de nieuwe collegekaart.

Rector Kummeling vond het “prima” dat studenten meedenken. Maar hij waarschuwde dat dit kan leiden tot een latere invoering van de kaart; het oorspronkelijke streven van september komt mogelijk op de tocht te staan. Bovendien wilde hij niet tornen aan het uitgangspunt dat de kaart niet meer kon zijn dan een inschrijfbewijs.

Daarop volgden driftige beraadslagingen en een aantal schorsingen van de vergadering. Uiteindelijk gingen de studenten schoorvoetend akkoord. Ze gaan meepraten op de voorwaarden van de rector, waarschijnlijk in de stille hoop toch nog iets van hun wensen te kunnen realiseren.