UU-student brengt islam en niet-islam dichter tot elkaar

De Iftarmaaltijd van Annelies Waterlander, foto's Loeke Koetsier

Het is donderdag 16 juni, bijna acht uur ‘s avonds. Tientallen vrouwen druppelen binnen in de Stadstuin. Sommigen dragen een hoofddoek, sommigen niet, maar allemaal brengen ze een zelfgemaakt gerecht mee. Samen vieren ze vanavond de Iftar.

UU-student Islam & Arabisch Annelies Waterland organiseert voor het tweede achtereenvolgende jaar een Iftar, de maaltijd die moslims eten tijdens de ramadan als de zon onder is. “Ik heb twee vriendenkringen", zegt Annelies. "Eentje met moslims, die ik bijvoorbeeld van de opleiding ken, en eentje met niet-moslims. Ik merkte dat er veel over elkaar gesproken werd, maar nooit echt mét elkaar en daarom besloot ik vorig jaar een avond als deze te organiseren.”

Je ruikt de verschillende culturen

Daarom organiseerde ze vorig jaar een Iftar voor vijftig vrouwen. Het aantal aanmeldingen bleek groter waardoor sommigen teleurgesteld moesten worden. Daarom besloot Annelies het dit iets groter aan te pakken. In de ruimte van vanavond kunnen ongeveer honderd vrouwen aanschuiven voor de maaltijd. Dat is maar goed ook want voor aanvang had Annelies al 120 aanmeldingen ontvangen, waarvan er al zo’n 70 meteen hadden betaald. “Ik ben heel blij met deze ruimte. Nu hoef ik niemand teleur te stellen,” vertelt ze terwijl henna-artiest Josje haar hand kundig siert met henna.

Tijdens de vastenperiode van moslims mag alleen gegeten worden wanneer de zon onder is. Het is dan gebruikelijk om samen met vrienden en familie in een grotere groep te eten. Dat is ook de bedoeling van deze avond. Die begint twee uur voordat de zon onder gaat.

De tafels in het midden van de ruimte worden vanaf 20 uur gevuld met allerhande lekkernijen. Van wraps met zalm en roomkaas of Zeeuwse cake tot bulgur en verschillende soorten zelfgemaakte humus. Veganistisch, vegetarisch, glutenvrij, Mexicaans, Turks of Hollands, er is voor ieder wat wils. “Je ruikt gewoon de verschillende culturen als je langs de tafel loopt,” merkt Ebru op. Zij is hier vanavond met haar zusje en een vriendin. Ze lazen over de maaltijd op Facebook en besloten zich aan te melden. “Het is weer eens iets anders dan de maaltijd delen met de familie. Ook is het mooi om met zoveel verschillende mensen bij elkaar te zijn en ervaringen te delen.”
 

Hebben jullie ook gevast?

Verlekkerd kijken we allemaal naar de tafels, die steeds voller worden. Nog een uurtje en dan mogen we beginnen. “Hebben jullie ook gevast?” Het is waarschijnlijk de vraag die de niet-moslima’s deze avond het meest krijgen. Vaak wat beschaamd, met een licht gevoel van schuld, klinken antwoorden van ontkenning.

“Ik heb het geprobeerd, maar viel met de lunch echt om. Ik snap ook niet hoe jullie dat doen hoor,” antwoordt een van de dames eerlijk. Zeynep legt uit dat het een mindset is. “Je moet het willen en weten waar je het voor doet en dan de knop om in je hoofd omzetten. Ik snap heel goed dat het voor niet-moslima’s lastig is om te vasten. Jullie hebben immers niet echt een reden om dit te doen. Wij doen dit omdat we geloven dat Allah dit van ons wil, dat we er voor beloond worden en dat het goed voor ons is.”

De gesprekken aan tafel gaan over de meest uiteenlopende onderwerpen. De ramadan, religie, maar ook politieke discussies worden niet geschuwd. Voor allerlei vragen en meningen is hier ruimte, de vrouwen praten open en eerlijk met elkaar. De gesprekken gaan over werk, school of problemen die tijdens het dagelijks leven naar voren komen. De nadruk ligt niet op het zoeken naar verschillen of overeenkomsten, maar op het uitwisselen van meningen en ervaringen.

Was de maatschappij maar een beetje als deze avond

Aan één van de tafels is een discussie gaande over de politieke partij Denk en polarisatie in de samenleving. “Ik vind het goed dat Sylvana Simons zich bij de partij heeft aangesloten. Dan ziet men ook eens dat het niet alleen maar een partij voor moslims is,” meent één van de dames. “Ik vind dat de partij goede punten heeft, absoluut. Maar ze zijn net zo extreem als de PVV. Het lijkt bijna meer te gaan om wie het hardst kan roepen, dan om wat er echt gezegd wordt,” vindt haar buurvrouw.

De dames concluderen dat het allemaal nog niet zo simpel is als het lijkt. “Was de maatschappij maar een beetje als een avond als deze. Luisteren naar elkaar, praten met elkaar. Begrijp je iets niet? Vraag er dan naar, in plaats van alleen van vooroordelen uit te gaan,” zegt Güzle. “Het belangrijkste is tijd. Met tijd en begrip zal het echt beter worden,” besluit ze.

Het is twee over tien, de zon is onder, de maaltijd kan beginnen. Er wordt gesmuld, gelachen, nog meer gepraat en vooral genoten. De sfeer die in de ruimte hangt, is gezellig, intiem en warm.

Het gastenboek dat Annelies bij de ingang heeft neergelegd staat vol met positieve reacties. Als al deze vrouwen volgend jaar weer komen en dan ook hun familieleden en vriendinnen meenemen, zal Annelies weer op zoek moeten naar een nieuwe locatie. “Daar ben ik niet op uit. Ik vind de setting zoals die van vanavond perfect. Met ongeveer honderd vrouwen is het al druk, maar niet massaal. Het gaat om dat intieme, om dit met elkaar te beleven,” vertelt ze.

NOS op 3 was ook op bezoek en maakte het onderstaand filmpje:

Nieuws
on 21/06/2016

Het is donderdag 16 juni, bijna acht uur ‘s avonds. Tientallen vrouwen druppelen binnen in de Stadstuin. Sommigen dragen een hoofddoek, sommigen niet, maar allemaal brengen ze een zelfgemaakt gerecht mee. Samen vieren ze vanavond de Iftar.

UU-student Islam & Arabisch Annelies Waterland organiseert voor het tweede achtereenvolgende jaar een Iftar, de maaltijd die moslims eten tijdens de ramadan als de zon onder is. “Ik heb twee vriendenkringen", zegt Annelies. "Eentje met moslims, die ik bijvoorbeeld van de opleiding ken, en eentje met niet-moslims. Ik merkte dat er veel over elkaar gesproken werd, maar nooit echt mét elkaar en daarom besloot ik vorig jaar een avond als deze te organiseren.”

Je ruikt de verschillende culturen

Daarom organiseerde ze vorig jaar een Iftar voor vijftig vrouwen. Het aantal aanmeldingen bleek groter waardoor sommigen teleurgesteld moesten worden. Daarom besloot Annelies het dit iets groter aan te pakken. In de ruimte van vanavond kunnen ongeveer honderd vrouwen aanschuiven voor de maaltijd. Dat is maar goed ook want voor aanvang had Annelies al 120 aanmeldingen ontvangen, waarvan er al zo’n 70 meteen hadden betaald. “Ik ben heel blij met deze ruimte. Nu hoef ik niemand teleur te stellen,” vertelt ze terwijl henna-artiest Josje haar hand kundig siert met henna.

Tijdens de vastenperiode van moslims mag alleen gegeten worden wanneer de zon onder is. Het is dan gebruikelijk om samen met vrienden en familie in een grotere groep te eten. Dat is ook de bedoeling van deze avond. Die begint twee uur voordat de zon onder gaat.

De tafels in het midden van de ruimte worden vanaf 20 uur gevuld met allerhande lekkernijen. Van wraps met zalm en roomkaas of Zeeuwse cake tot bulgur en verschillende soorten zelfgemaakte humus. Veganistisch, vegetarisch, glutenvrij, Mexicaans, Turks of Hollands, er is voor ieder wat wils. “Je ruikt gewoon de verschillende culturen als je langs de tafel loopt,” merkt Ebru op. Zij is hier vanavond met haar zusje en een vriendin. Ze lazen over de maaltijd op Facebook en besloten zich aan te melden. “Het is weer eens iets anders dan de maaltijd delen met de familie. Ook is het mooi om met zoveel verschillende mensen bij elkaar te zijn en ervaringen te delen.”
 

Hebben jullie ook gevast?

Verlekkerd kijken we allemaal naar de tafels, die steeds voller worden. Nog een uurtje en dan mogen we beginnen. “Hebben jullie ook gevast?” Het is waarschijnlijk de vraag die de niet-moslima’s deze avond het meest krijgen. Vaak wat beschaamd, met een licht gevoel van schuld, klinken antwoorden van ontkenning.

“Ik heb het geprobeerd, maar viel met de lunch echt om. Ik snap ook niet hoe jullie dat doen hoor,” antwoordt een van de dames eerlijk. Zeynep legt uit dat het een mindset is. “Je moet het willen en weten waar je het voor doet en dan de knop om in je hoofd omzetten. Ik snap heel goed dat het voor niet-moslima’s lastig is om te vasten. Jullie hebben immers niet echt een reden om dit te doen. Wij doen dit omdat we geloven dat Allah dit van ons wil, dat we er voor beloond worden en dat het goed voor ons is.”

De gesprekken aan tafel gaan over de meest uiteenlopende onderwerpen. De ramadan, religie, maar ook politieke discussies worden niet geschuwd. Voor allerlei vragen en meningen is hier ruimte, de vrouwen praten open en eerlijk met elkaar. De gesprekken gaan over werk, school of problemen die tijdens het dagelijks leven naar voren komen. De nadruk ligt niet op het zoeken naar verschillen of overeenkomsten, maar op het uitwisselen van meningen en ervaringen.

Was de maatschappij maar een beetje als deze avond

Aan één van de tafels is een discussie gaande over de politieke partij Denk en polarisatie in de samenleving. “Ik vind het goed dat Sylvana Simons zich bij de partij heeft aangesloten. Dan ziet men ook eens dat het niet alleen maar een partij voor moslims is,” meent één van de dames. “Ik vind dat de partij goede punten heeft, absoluut. Maar ze zijn net zo extreem als de PVV. Het lijkt bijna meer te gaan om wie het hardst kan roepen, dan om wat er echt gezegd wordt,” vindt haar buurvrouw.

De dames concluderen dat het allemaal nog niet zo simpel is als het lijkt. “Was de maatschappij maar een beetje als een avond als deze. Luisteren naar elkaar, praten met elkaar. Begrijp je iets niet? Vraag er dan naar, in plaats van alleen van vooroordelen uit te gaan,” zegt Güzle. “Het belangrijkste is tijd. Met tijd en begrip zal het echt beter worden,” besluit ze.

Het is twee over tien, de zon is onder, de maaltijd kan beginnen. Er wordt gesmuld, gelachen, nog meer gepraat en vooral genoten. De sfeer die in de ruimte hangt, is gezellig, intiem en warm.

Het gastenboek dat Annelies bij de ingang heeft neergelegd staat vol met positieve reacties. Als al deze vrouwen volgend jaar weer komen en dan ook hun familieleden en vriendinnen meenemen, zal Annelies weer op zoek moeten naar een nieuwe locatie. “Daar ben ik niet op uit. Ik vind de setting zoals die van vanavond perfect. Met ongeveer honderd vrouwen is het al druk, maar niet massaal. Het gaat om dat intieme, om dit met elkaar te beleven,” vertelt ze.

NOS op 3 was ook op bezoek en maakte het onderstaand filmpje:

Tags: islam | islam & arabisch | faculteit geesteswetenschappen

Advertentie