UU-studente theoretische fysica wint Eindhoven-Utrecht prijs

De Utrechtse studente theoretische fysica Marianne Knoester heeft afgelopen maandag de Eindhoven-Utrecht Science and Technology Student Award 2014-2015 gewonnen tijdens de jaarlijkse conferentie van de strategische alliantie tussen drie kennisinstellingen van Eindhoven en Utrecht. De jury was zeer onder de indruk van haar groot intellectueel vermogen.

Een oorkonde en een bedrag van 2500 euro kreeg Marianne Knoester (24) afgelopen maandag uit handen van juryvoorzitter Gerard van Koten. Ze won de Eindhoven-Utrecht Science and Technology Student Award 2014-2015 voor haar onderzoeksvoorstel naar de eigenschappen en toepassingsmogelijkheden van het nieuwe materiaal grafeen, een bijzondere vorm van koolstof. De prijs is bedoeld om jong talent te stimuleren op een originele manier gebruik te maken van de kennis uit de drie samenwerkende instellingen.

De jury koos dit jaar Marianne Knoester als winnaar vanwege haar groot intellectueel vermogen. Haar onderzoeksvoorstel maakt volgens hen niet alleen gebruik van de complementariteit van de Eindhovense en Utrechtse groepen, maar het laat ook zien dat de combinatie van de theoretische en experimentele fysica belangrijk is – iets wat niet heel gebruikelijk schijnt te zijn in dit onderzoeksveld. “Ik ben het daar niet mee eens”, zegt Marianne. “De theoretische en de experimentele fysica hebben elkaar juist nodig. Je gebruikt theorie om modellen te maken en experimenten te doen. Het een kan niet zonder het ander.”

Marianne wil in haar masteronderzoek kijken hoe elektronen in grafeen zich gedragen. “Elektronen in grafeen gedragen zich anders door de structuur van het materiaal. Een model daarvoor ontbreekt nog en dat ben ik nu aan het maken. De experimenten lopen, dus binnenkort kunnen de eerste data geïnterpreteerd gaan worden. Ik verwacht dat het onderzoek eind november klaar is.”

Het uiteindelijke doel dat men met grafeen voor ogen heeft is om te kijken welke toepassingsmogelijkheden er zijn in bijvoorbeeld biomedische hulpmiddelen of energieomzetting.

Het thema van haar onderzoek klinkt niet eenvoudig. Marianne moet vaak erg haar best doen om het belang van haar onderzoek aan “super alfa’s” uit te leggen. “Mijn moeder is zo'n enorme alfa. Ik liet mijn onderzoeksvoorstel aan haar lezen om te checken of ook zij het kon begrijpen, wat ze gelukkig in grote lijnen wel deed. Het is namelijk erg lastig om het idee van fractals in graphene aan leken uit te leggen, want het wordt al snel vrij technisch. De jury bestaat natuurlijk uit slimme mensen, maar het zijn geen natuurkundigen.”