UU vaart dit jaar niet mee met Canal Pride

De Universiteit Utrecht voer vorig jaar voor het eerst mee met de botenparade die als doel heeft om de gemeenschap van onder andere lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders (LHBT+) zichtbaar te maken. De roze werkgroep van de universiteit en studenten van de Queer Alliance van University College Utrecht namen daar het initiatief toe. De organisatie vond het belangrijk dat de UU als grootste werkgever van Utrecht, haar diverse gezicht liet zien.

Dit jaar vaart er geen boot mee van de universiteit, maar zullen medewerkers en studenten van de UU aanwezig zijn op een terras langs het water. Daarvoor is gekozen omdat niemand zich heeft opgeworpen om de organisatie van de UU-boot op zich te nemen. Voor het net-opgerichte UURainbow Network kwam de Canal Pride te vroeg. De groep die de LHBT+ gemeenschap binnen de UU vertegenwoordigt, begeeft zich nog in de opstartfase.

'Alleen de Canal Pride levert niet genoeg op'
Volgens Anne-Marie van Gijtenbeek die betrokken is bij de werkgroep, is er gekozen om dit jaar in te zetten op de realisatie van de basis van het regenboognetwerk: een actieve kern van betrokkenen, een website, e-mailadres en een aantal activiteiten door het jaar heen. Als er dit jaar door het netwerk vol was ingezet op de UU-boot op de Utrecht Canal Pride, dan waren die dingen er mogelijk bij ingeschoten.

Van Gijtenbeek: “Het is niet de bedoeling dat we als netwerk maar één activiteit per jaar organiseren. We willen juist dat er binnen de universiteit structureel aandacht komt voor workplace pride. Het is natuurlijk mooi als de UU meevaart met de Canal Pride als vertoon van solidariteit, maar iemand moet daarna ook ergens binnen de universiteit terecht kunnen met vragen, kwesties, initiatieven en ideeën. Kortom: we willen de basis op orde hebben voordat we mee doen aan evenementen. Anders levert het meedoen te weinig op.” Daarom heeft het UURainbow Network dit jaar gekozen om vanaf een terras naar de botenparade te kijken. Van Gijtenbeek: “Het voordeel daarvan is ook dat mensen je kunnen aanspreken, dat lukt niet als je op een boot staat”.

Taskforce Diversiteit & Inclusie als trekker?
Miranda Thoen en Sjoer Bergervoet die vorig jaar de kar trokken, hadden gehoopt dat de Taskforce Diversiteit & Inclusie de organisatie dit jaar op zich zou nemen. Bergervoet: “Na afloop van de Canal Pride hebben we het draaiboek, de begroting, de afrekening, marketing- en communicatiestrategieën, besteloverzichten, de vrijwaringsdocumenten voor ongevallen en onze eindevaluatie met verbeterpunten naar de taskforce gestuurd. Daarna hebben we nooit meer iets gehoord over het vervolg.”

Brigitte Prieshof van de Taskforce Diversiteit & Inclusie snapt de teleurstelling van de twee UU’ers. Ook zij vindt het jammer dat een “mooi initiatief” dit jaar geen doorgang vindt. Ze beaamt dat de taskforce alle documenten over de organisatie heeft ontvangen. Het is volgens Prieshof echter een misverstand om te denken dat daarmee de organisatie van de boot was overgedragen. “Het is niet de doelstelling van de taskforce om zelf activiteiten op het gebied van de bevordering van diversiteit en inclusie binnen de UU te organiseren. De taskforce stimuleert en faciliteert initiatieven, maar de organisatie daarvan blijft bij de initiatiefnemers zelf liggen. We hebben een stimuleringsfonds om hen daarbij te ondersteunen.” Volgens Prieshof is dat iets wat Bergervoet en Thoen ook wisten.

De overdracht van de documenten maakt het echter wel mogelijk dat een nieuwe groep enthousiastelingen een volgende keer makkelijk de organisatie op zich kan nemen, zodra zij zich melden bij de taskforce. “We bewaren die documenten zodat een volgende initiatiefnemer ervan kan profiteren.” Van Gijtenbeek vult aan: “Het zal heel mooi zijn als het ons volgend jaar wel lukt om mee te doen, maar dan hebben we wel handjes nodig.” Prieshof benadrukt dat er tot eind 2020 aanvragen kunnen worden ingediend bij de Taskforce Diversiteit & Inclusie voor een bijdrage uit het stimuleringsfonds voor dergelijke initiatieven.