Verkeersregelaars Uithof: "We doen dit niet om jullie te pesten"

Iedere dag staan ze er weer, in een geel fluorescerend pak. Deze man en vrouw zorgen er elke werkdag voor dat studenten veilig de Heidelberglaan kunnen oversteken. Iedere student herkent ze, maar wie zijn de man en vrouw in het geel?

DUB introduceert Miranda en Mark, dé verkeersregelaars van de Heidelberglaan in De Uithof. Iedere dag staan zij van half 9 's ochtends tot half 6 ’s avonds in hun gele pak klaar voor de vele overstekende studenten en medewerkers.

Sinds april ligt de Heidelberg open en verandert de verkeerssituatie op deze doorgaande weg regelmatig. De weg ligt open omdat aannemer BAM bezig is met het aanleggen van de Uithoflijn, de snelle tramlijn van Utrecht Centraal naar De Uithof die in 2018 gaat rijden.

Niet iedereen luistert naar de aanwijzingen van deze verkeersregelaars. Sommige studenten steken schuin over, wachten niet op het teken om te mogen oversteken of fietsen op de stoep. In een kwartier moet Mark meer dan tien mensen erop wijzen dat ze hier niet mogen fietsen. Bij de eerste waarschuwing wordt de fietser vriendelijk verzocht af te stappen, luistert hij niet dan worden de verzoeken steeds korter en verandert in een kort bevel: "Lopen!"

Mark: “Het meest irritante is dat mensen denken dat ze het zelf beter weten. Daarom luisteren ze niet.” Miranda vult aan: “Mensen moeten zich realiseren waarom we hier staan. We staan hier niet om ze te pesten, maar voor hun veiligheid.” Zonder verkeersregelaars zou het hier een chaos worden, dat weet Miranda zeker.

Eigenlijk zouden Miranda en Mark slechts een week in De Uithof staan, maar omdat de voetgangers en vooral de fietsers niet goed luisteren, staan ze er deze derde week nog steeds. Volgens Mark komt dit doordat mensen hier voorheen wel mochten fietsen: “Dat zijn ze gewend en door deze gewenning negeren ze de borden waarop het fietsverbod staat.”

Het zijn niet alleen de fietsers die niet altijd de aanwijzingen volgen. “Vorige week wilde een buschauffeur niet luisteren naar mijn stopteken”, vertelt Miranda. "Ze rijden dan expres door en stoppen vlak voor je neus. Ik kon zo de voorruit van de bus met mijn vingers aanraken. Maar de meesten luisteren wel hoor, hooguit 2 procent doet een beetje moeilijk.”

Naast mensen die niet luisteren zijn er ook mensen die hun frustraties tegen de verkeersregelaars uiten. Miranda: “Iedere dag krijgen we zoveel opmerkingen naar ons hoofd gegooid. Onder de studenten valt het mee, de twee middelvingers die afgelopen week naar mij werden opgestoken kwamen van oudere mensen. Studenten roepen af en toe wat, maar de meeste vervelende opmerkingen krijg ik als ik op een kruispunt sta. Toch vind ik dat de leukste plekken, want hier gebeurt veel.”

De constant veranderende verkeerssituaties en het sociale contact zijn volgens Miranda het leuke van haar beroep: “Nu mensen wat meer gewend zijn aan ons op deze plek, krijgen we steeds meer waardering. Studenten bedanken ons of steken hun duim op. Toen het vorige week zo warm was, kwamen studenten ons ijsjes brengen. Zulke dingen maken dit werk de moeite waard.”

Iedere dag staan Miranda en Mark acht uur lang op hun benen. Miranda: “Het is vermoeiend als het rustig is. Van stil staan word je moe en dan gaat de tijd langzaam."

Miranda en Mark staan nog zeker tot en met vrijdag op De Uithof, of hun aanwezigheid langer nodig is, is nog even de vraag. Tot die tijd garanderen zij de veiligheid van overstekende studenten.