Waarom student Lasse een metershoge mesttank in het Utrecht Science Park neerzette

Toen bachelorstudent Global Sustainability Science Lasse in Duitsland een boer zelf compost zag maken in een tank, een zogeheten biomeiler, dacht hij: dat kan veel beter. 

Een biomeiler zet organische materialen als houtsnippers, snoeiafval en mest om in compost en warmte door het gebruik van micro-organismen in combinatie met zuurstof en water. Het afgelopen jaar is Lasse bezig geweest met het onderzoeken en bouwen van een betere variant.

Lasse: “Het bleek dat hier weinig onderzoek naar gedaan is. Samen met Stichting Biomeiler heb ik daarom een project opgezet om te kijken hoe de composttank efficiënter kan. Medewerkers van de stichting konden mij helpen met het technische aspect ervan. We kwamen erachter dat er innovaties mogelijk waren; een beter beluchtingssysteem en een nieuw type warmtewisselaar.”

Het beluchtingssysteem reguleert de balans tussen vocht en zuurstof. De vernieuwing van Lasse zorgt ervoor dat het omzetten van organisch materiaal in compost door bacteriën efficiënter verloopt. De nieuwe condenswarmtewisselaar, een idee dat Lasse afkeek van een kleinschalig experiment in Tsjechië, vangt nu ook de warmtestromen op die naar boven ontsnappen. En dat zorgt voor een hoger rendement. 

Een start-up beginnen
Door deze twee innovaties samen te voegen in één compostwarmtesysteem weet Lasse nu hoge kwaliteit compost te produceren. Die kan een bijdrage leveren aan een rijk bodemleven, biodiversiteit en natuurinclusieve landbouw. Tegelijkertijd creëert het systeem warmte voor bijvoorbeeld stallen en kassen. “Een win-winsituatie: het mestoverschot wordt minder én er wordt duurzaam energie opgewekt.”

Momenteel produceert de biomeiler op het Utrecht Science Park energie met een temperatuur van 60 graden. Daarmee wordt een aantal ruimtes in de koeienstal van de faculteit Diergeneeskunde verwarmd. Binnenkort kan de compost uit de tank ook gebruikt worden voor de biologische landbouw op de boerderij. 

De biomeiler blijft in ieder geval anderhalf jaar staan. Lasse hoopt dat er in de toekomst nieuwe experimenten worden opgezet. Hij ziet namelijk ook de economische potentie van zijn project. “We blijven testen doen, zodat ik voor een start-up biomeilers kan produceren voor boeren en tuinders.”

Maar een master in de ontwikkelingssamenwerking of iets soortgelijks ligt ook in het verschiet voor de student. “Ik wil mij niet committeren aan één project, ik ben allang bezig met een volgende”, zegt hij lachend. 

Lasse kijkt toe bij de voorbereidingen, eigen foto

Hulp
Lasse spreekt met veel enthousiasme over het traject naar de plaatsing van de composttank. Van veel vrienden krijgt hij lof voor het uitvoeren van een project met daadwerkelijk praktisch nut. Dat gebeurt namelijk niet vaak in de bachelorfase.

Maar het was allemaal niet mogelijk geweest zonder hulp van masterstudenten Energy Science Josh Jacobs en Caio Schuermans en hun begeleider en UU-hoogleraar Martin Junginger, verzekert hij. 

“We zijn samen verschillende locaties langsgegaan en we hebben tientallen mensen gesproken, voordat we uiteindelijk de universiteit konden overtuigen om een biomeiler te bouwen.” 

De financiering van het project kwam van het EU Horizon TEAPOTS project, Fonds 1999 en het Living Labs fonds van de UU. Dit laatste fonds helpt UU-studenten om hun eigen project op te zetten dat de duurzaamheid van de universiteit bevordert. Lasse: “Ook zonder die hulp wat het zeker niet gelukt.”