‘Sluiting sportcafé Olympos funest voor studentensport’

Afgelopen maandag zette ik om 19:00 uur gespannen de nieuwe persconferentie aan. Er waren die dag al redelijk wat maatregelen uitgelekt en ik was ontzettend benieuwd hoeveel van die maatregelen ook echt ingevoerd zouden worden. Toen ik hoorde dat er inderdaad geen toeschouwers meer toegestaan waren bij amateursportwedstrijden én dat de sportkantines dichtgingen, zonk de moed mij behoorlijk in mijn schoenen.

Sinds twee weken ben ik samen met vijf anderen benoemd tot het nieuwe bestuur van de Utrechtse Studentenvolleybalvereniging Protos. In een “normaal” jaar hadden wij nu allang onze eerste evenementen gehad, de eerste wedstrijden met volle tribunes gespeeld en genoten van de eerste feestjes.

Onze eerste wedstrijden hebben wij nu twee weken geleden gespeeld. We hadden veel moeite gedaan om alle coronamaatregelen zo goed mogelijk na te leven. Dat veel nu niet is toegestaan, doet mij veel verdriet. Maar natuurlijk is het volkomen logisch gezien de huidige situatie en daar probeer ik mee te leven.

Er is alleen één ding dat ik niet goed snap. Normaal gesproken blijft een groot deel van de vereniging hangen in het sportcafé op sportcentrum Olympos in het science park. Dit was natuurlijk al een tijd niet meer mogelijk op de niet-coronaproof manier, maar de afgelopen maanden was dit nog steeds de perfecte plek voor ons als vereniging om onder genot van een drankje bijeen te komen, buiten het volleyballen om.

Met de nieuwe maatregelen moeten de sportkantines gesloten worden en daarmee ook ons geliefde sportcafé Olympos. In ieder geval de komende weken, maar misschien ook wel langer. Waar we de laatste tijd op een veilige (vaak meer dan anderhalve meter) afstand met een beperkt deel van de vereniging nog na konden borrelen, zijn wij nu gedwongen naar huis te gaan. In onze huizen zijn er vooral kleine kamers waar met vier personen al geen anderhalve meter afstand gehouden kan worden. Een woonkamer ontbreekt vaak. Hierdoor kan een groot deel van onze teams elkaar nu na een training of wedstrijd nergens meer op een veilige manier zien.

In de afgelopen maanden voelden wij ons toch nog een beetje een ‘studenten’-sportvereniging, in plaats van alleen een sportvereniging. Omdat wij geen eigen sociëteit hebben, is er voor ons nu nergens meer plek om onze leden te zien, buiten het sporten om. Het studentikoze is ontzettend ver te zoeken.

Het sportcafé op Olympos hield zich, naar ons idee, nog beter aan de horecaregels dan andere horecatenten in Utrecht. Dit was ook te danken aan het strenge toezicht van de universiteit. Een van de redenen om sportkantines te sluiten is dat deze vaak op vrijwilligers draaien. Daardoor was het op sommige plekken moeilijk om de regels te handhaven. Maar bij Olympos ligt dat anders, het sportcentrum en het café heeft professionele medewerkers die weten wat er moet gebeuren.

Ik denk dat ik voor vele studentensporters spreek als ik zeg dat ik een plek mis om op veilige afstand samen te komen. Het sportcafé op Olympos was hiervoor een perfecte locatie, omdat de coronamaatregelen voor horecagelegenheden erg goed in acht genomen werden. Om samenkomsten thuis te voorkomen en om studenten de mogelijkheid te geven het studentenleven nog ergens te kunnen ervaren, zou naar mijn idee het sportcafé weer open moeten. Natuurlijk onder het voorbehoud dat de aangescherpte horeca-maatregelen en sluitingstijden worden nageleefd.

Het sportcafé op Olympos is meer dan een sportkantine. Wij missen het ‘studenten’-onderdeel van het zijn van een studentensportvereniging!