Dare to be Grey gaat niet over ‘de waarheid’ of schuldvraag
De campagne Dare to be Grey pleit niet voor het excuseren van extreme politieke denkbeelden of wandaden, schrijft Jorrit Steehouder in reactie op de kritiek van filosoof Floris van den Berg.
Het is goed om te zien dat de campagne Dare to be Grey positief ontvangen wordt binnen en buiten de muren van onze universiteit. Maar er is ook kritiek op Dare to be Grey. Zo schreef Floris van den Berg op DUB dat er geen ruimte is voor grijsdenken waar het gaat om intolerantie. De filosoof lijkt de boodschap van Dare to be Grey niet te snappen.
Dare to be Grey propageert niet dat ‘de waarheid’ in het midden ligt, of dat ‘waar er twee vechten er altijd twee schuld hebben’, zoals Van den Berg schrijft. Binnen het grijze midden bevinden zich wel degelijk mensen met een uitgesproken kritische mening. Bekijk bijvoorbeeld de campagnevideo van Jean Janssen, die het opnemen van vluchtelingen bekritiseert, maar er wel degelijk begrip voor heeft en open staat voor de mening van anderen.
Tot het grijze midden behoort iedereen die zich niet heeft afgesloten voor de mening van een ander. Dat zijn mensen die niet claimen de waarheid in pacht te hebben, die openstaan voor andere meningen, die de ander willen kennen. De mensen die dat niet meer willen opbrengen, dat zijn de zwart-witdenkers. Zij versimpelen het beeld van de samenleving en doen voorkomen alsof die alleen maar uit tegenstellingen bestaat. Dare to be Grey ziet dat gebeuren en probeert dat te doorbreken. Door een podium te bieden waarop mensen met verschillende meningen en identiteiten de veelkleurigheid van het grijze midden benadrukken; zoals Jean, Nabil, Sjors, Karima, Carolien en Frans al deden.
De campagne Dare to be Grey pleit niet voor het excuseren van extreme politieke denkbeelden of wandaden, noch voor het idee dat mensen hun eigen idealen moeten verloochenen. Wij pleiten wel voor meer nuance en empathie in het maatschappelijk debat. Dit veronderstelt het bestaan van een open samenleving waarin iedereen wordt gerespecteerd voor wie hij of zij is, anders zouden wij ons paleis van breed luisteren slechts bouwen op los zand.
De democratie en de open samenleving varen wel bij een open gesprek, bij vrijheid en bij respect voor de ander. Dare to be Grey promoot dat. Als Floris van den Berg stelt dat ‘wie ruimte laat voor grijs, geeft de daders mogelijkheden om slachtoffers te maken’, heeft hij het niet begrepen. Zwart-witdenken past binnen het scenario dat terroristen voor ons bedacht hebben, schreef ook Jacco Pekelder in de Volkskrant. Dare to be Grey beoogt juist een samenleving waarin discussies niet binnen een gepolariseerd framework van vóór of tégen gevoerd worden. Dare to be Grey wil dat wij niet in de valkuil van het terrorisme trappen. Laten we niet voorspelbaar zijn: toon dat de gematigde stem het hardste klinkt.