De gemeente als de grootste fietsendief
Als je even niet uitkijkt, verdwijnt je fiets ongevraagd in een depot van de gemeente. Dat is diefstal, vindt wiskundestudent Corwin van Schendel. Vooral omdat het beleid dat eraan ten grondslag ligt onduidelijk is.
Utrecht profileert zich wereldwijd als fietsstad. Dat is mooi en terecht als je nagaat wat Utrecht fietsers allemaal te bieden heeft: ruime fietspaden, goede verbindingen tussen stadsdelen en steeds meer overdekte en beveiligde fietsenstallingen.
De grootste fietsenstalling? Die vind je aan de Kanaalweg 50 in Transwijk: het fietsendepot van de gemeente Utrecht. Als je fiets kwijt is, heb je een grote kans dat je hem hier zal terugvinden. De Utrechtse volkswijsheid dat de gemeente de grootste fietsendief is, bestaat niet voor niets. Het wordt tijd om hier wat aan te doen.
Door het willekeurig of te veel weghalen van fietsen is de profilering als fietsstad dan ook wel ironisch te noemen. De gemeente stelt dat alleen hinderlijk geplaatste of te lang gestalde fietsen worden weggehaald. In principe is dat een logische en terechte grens. In de praktijk is het daarentegen niet duidelijk wat met “hinderlijk” wordt bedoeld. Het lijkt of die grens langzaam maar zeker wordt opgeschoven tot het verbannen van alle fietsen naar kelders. Doordat de definitie niet duidelijk is, is het onmogelijk om te controleren of de gemeente zich wel aan haar eigen regels houdt.
Het zou wenselijk zijn als de gemeente voorlichting over fietsenknipperij zelf op zich zou nemen. De gemeente geeft dan concrete informatie over waar en waarom geknipt wordt en wat je kan doen als je fiets is weggehaald. Nu is het vaak niet overzichtelijk. Er mist een totaalbeeld van waar je in het Utrechtse centrum wel en niet mag parkeren. Overal staan bordjes, maar op welk stukje stoep of straat die borden nu daadwerkelijk slaan, blijft vaak vaag.
Bovendien krijg je nu amper informatie over het recht op bezwaar als je fiets is weggehaald. Het is erg vervelend als je je fiets goed parkeert, maar een andere fietser jouw fiets nét over de streep zet om zijn eigen fiets kwijt te kunnen, waarna je fiets weggehaald wordt. De gemeente moet opener gaan communiceren over bezwaarmogelijkheden. Zo kan je bijvoorbeeld met een foto van je juist geparkeerde fiets de beslissing over het weghalen gemakkelijk in twijfel trekken. Naast het handhaven van de orde en veiligheid, is de overheid er ook om je persoonlijke eigendommen, zoals je fiets, te beschermen.
Als de gemeente eenmaal eerlijk en duidelijk is over het knippen van fietsen, laten wij dan een duidelijke grens trekken. Het is dan prima wanneer fietsen die hinderlijk geplaatst of te lang gestald zijn geknipt worden. Wat niet prima is, is het verplicht plaatsen van fietsen in ondergrondse stallingen. Stallingen die én duur zijn om te bouwen, én duur zijn om je fiets meerdere dagen in te stallen.
Waarom niet wat autoparkeerplaatsen langs de gracht vervangen door fietsparkeerplaatsen? In een dynamische stad als Utrecht is snel vervoer nodig. Je fiets even op straat kwijt kunnen is daar onderdeel van. Laten we eerlijk zijn: soms staan fietsen in de weg, maar de met fietsen versierde gracht is typisch Utrecht. Zichtbaar geparkeerde fietsen zijn onderdeel van Utrechts schoonheid!