Een app UU-community
In Maastricht volgen letteren- en economiestudenten waarschijnlijk geen college op het university college of in bioscopen. De universiteit verwachtte dit jaar duizend eerstejaars meer dan er kwamen opdagen. De directeur van het Studenten Service Center legde uit dat het lag aan een nieuw ict-systeem.
In een jonge universiteit gaat niet alles van een leien dakje, zelfs niet als Job Cohen de kar getrokken heeft en politiek medestander Jo Ritzen nu op de bok zit. Ritzen had in Utrecht onder het genot van een kopje lokale Douwe Egberts Max Havelaarkoffie Yvonne van Rooy kunnen behoeden voor het ict-ravijn. Ze hebben in hun jeugd nog samen rondgehangen op Haagse trappen.
Het was in 1989 dat de collegevoorzitters daar rondhingen en dat was een mooi jaar. De opleiding informatiekunde gaf haar huidige website vorm, de solis-mail inbox was groot genoeg en studenten banjerden nog argeloos door het Kruytgebouw. In hetzelfde jaar werden de studenten geboren die volgens UU-dromen dit jaar afstuderen. In de praktijk halen alleen de valedictorians dit, maar dat ligt niet alleen aan de studenten.
Het is 2010 en we staan in de file op de digitale snelweg van de UU. Docenten geven een jaar van tevoren door wanneer en waar ze college willen geven, maar de student hoort dit pas twee weken voor aanvang. De ene keer via Osiris, dan weer via PDF’jes op aparte websites. Natuurlijk met een apart bestand voor het rooster en een apart bestand voor de groepsindeling. De faculteit die ons leert over organisaties, REBO, voorop.
Niet alleen studenten stranden. Het mooiste voorbeeld van ict-integratie prijkt op het bureau van bestuurder Keimpe Algra van Geesteswetenschappen: een zwarte PC voor gebruik op het universitaire netwerk en een witte iMac voor departementaal gebruik. Jazeker, twee beeldschermen en twee toetsenborden vullen het –fysieke- bureaublad.
Mijn digitale auto strandt in de tijd dat iPhones, Blackberry en Windows Mobile onze broekzak doen trillen. Mijn boodschappenlijstje wordt voor me gesorteerd op volgorde van aantreffen in de supermarkt. De e-mail of je nog wat brood voor je huisgenoot mee kunt nemen, bereikt je even snel als een sms’je. Hup, even naar de agenda slepen.
De supermarkt loopt voor op de universiteit. Tijd dus voor verandering. MyUU gaat morgen offline en wordt vervangen door de app UU-community. Je collegerooster en tentamenuitslagen direct op je mobiele telefoon en Facebook. Interessante cursussen voor blok 4 sleep je naar je agenda. Je ziet meteen wie er verder voor de tweede keer dat vak overdoen. Als je je op onchristelijke tijdstippen nog op het Janskerkhof bevindt terwijl er de dag erna een vroeg college is, wordt je telefoon gewoon geblokkeerd. De docent kan natuurlijk ook gewoon een uur voor het college nog een reminder sturen. Voor je eigen bestwil allemaal.
Ook aankomende bachelorstudenten hoeven zich geen weg meer te banen door het oerwoud aan websites voor studiekiezers. Je telefoon weet dat je op de voorlichtingsdag was. Wil je je inschrijven voor deze bacheropleiding? Ja / annuleren. Het mooiste komt nog: ook de mobiliteit in de masteropleiding is via GPS te volgen. Waar gaan onze studenten toch heen na de bachelor?
Ik wist al lang waarom het gepiep van de telefoon van Van Rooy tijdens de spannende bekendmaking van de Docentenprijzen de speech van de rector tot tweemaal toe onderbrak: ze heeft de proefversie van deze applicatie. Eigenlijk loopt de UU dus niet achter, maar voor. Zo kan ze de volgende keer tijdens de koffie aan Ritzen uitleggen hoe ze aan die gedetailleerde instroomcijfers komt. Eigenlijk loopt de UU dus niet achter, maar voor. Mocht Neelie Kroes het minister-presidentschap ambiëren, dan weten wij nog wel iemand met kennis van Europa en de vrijgekomen portefeuille.