Een raar idee of niet?

Op een woensdagochtend stap je op de fiets naar het VVD hoofdkantoor, waar je al jaren de ledenadministratie bijhoudt. Eigenlijk is het mooi, denk je al fietsende door Den Haag, dat je in Nederland zoveel kansen krijgt. Op de middelbare school heb je nooit erg hard gewerkt, waardoor je met de hakken over de sloot je diploma haalde. Toch vond je al snel leuk werk en kon je door middel van allerlei door werkgevers aangeboden cursussen je werkniveau aardig ophogen. Zat het een keer tegen op de arbeidsmarkt dan was er een royaal sociaal vangnet. De werkloosheiduitkering duurt zelfs drie jaar! En wie had gedacht dat je kinderen allebei gingen studeren? Mooi dat dat financieel mogelijk is. Ze krijgen immers studiefinanciering, kunnen collegegeldkrediet aanvragen, en omdat jij en je man niet zoveel verdienen, krijgen ze zelfs een hoger bedrag aan studiefinanciering. Daarnaast kunnen ze gemakkelijk werken naast hun studie. De daadwerkelijke kosten van het onderwijs zijn het tienvoudige van wat je aan de universiteit moet betalen. Maar dat bedrag wordt door de overheid betaald, dus het collegegeld stelt niet veel voor. En echte eisen worden er niet eens gesteld aan de studenten. Geen selectie aan de poort, geen tijdsdruk om je studie af te ronden. Als je maar binnen tien jaar een diploma haalt, anders moet je alleen je studiefinanciering terugbetalen. Eigenlijk, denk je terwijl je de Hofweg opfietst, is het zelfs een beetje te gek. Het is wel heel makkelijk in Nederland. Waarom kunnen studenten niet zelf investeren in hun opleiding? Je zou toch denken dat zij zelf het meeste profijt van hun studie hebben. Natuurlijk is het ook goed voor de samenleving, maar niemand komt ’s ochtends uit bed om eens lekker voor de samenleving te gaan studeren. Daarnaast, een startende ondernemer wordt toch ook geen tien jaar vooruit geholpen? En zo iemand bezorgd de gemeenschap ook veel voordeel. Misschien, denk je, is het niet zo’n gek plan om wat meer eisen te stellen aan studenten. Ik bedoel, je hebt leuke kinderen hoor, maar ze liggen wel erg vaak tot elf uur in bed. En op studeren tot laat in de bibliotheek heb je ze ook nog nooit kunnen betrappen. Natuurlijk is zo’n studentenvereniging leuk, maar of je nu echt moet geloven dat al die sociale competenties zo belangrijk zijn? Met studenten die hun sociale vaardigheden hebben verbeterd door zes jaar bier te drinken, kan je de grachten dempen. Daarnaast kan je natuurlijk prima tien uur per week actief zijn bij een vereniging of bestuur, en toch je studiepunten halen. Een prikkel om studenten in te laten zien dat ze heel veel geld kosten, zou verstandig zijn, bedenk je je. Niet de ambitieuze studenten aanpakken natuurlijk, dat is verkeerd. Maar de types die vijf jaar over een bachelor doen, die mogen dat best financieel voelen. En waarom zou je van de studiefinanciering geen volledige lening maken? Uiteindelijk maakt dat alleen maar meer middelen vrij om in de kwaliteit van onderwijs en onderzoek te investeren, als het een beetje slim wordt aangepakt. Niemand is zo dom om zijn kansen op de arbeidsmarkt te vergooien door niet te gaan studeren als hij daar wat extra voor moet lenen. Aangekomen op je werk eindigen de mijmeringen van de fietstocht en loop je naar de ingang. Maar wat schetst je verbazing? Een groepje boze studenten blokkeert de deur. Wapperend met een spandoek roepen ze iets over de slechte toegankelijkheid van het onderwijs, en dat ze daarom willen dat het VVD kantoor ook niet toegankelijk is. Het nieuwe kabinet maakt plannen die ‘schandalig’ zijn: Het is belachelijk dat mensen die ‘wat langer’ over hun studie doen meer moeten betalen. En onrechtvaardig dat de studiefinanciering geen vier maar ‘slechts’ drie jaar duurt. En dat ‘studentenparticipatie de nek om zal worden gedraaid’. En dat ‘veel studenten zullen stoppen met studeren’. Je denkt aan de fietstocht en weet niet of je moet glimlachen of meewarig je hoofd moet schudden. Gelukkig worden ze na een poosje weggestuurd door de politie en kan je weer fijn aan je werk. Nuttige dingen doen. 

Opinie
on 18/11/2010

Op een woensdagochtend stap je op de fiets naar het VVD hoofdkantoor, waar je al jaren de ledenadministratie bijhoudt. Eigenlijk is het mooi, denk je al fietsende door Den Haag, dat je in Nederland zoveel kansen krijgt. Op de middelbare school heb je nooit erg hard gewerkt, waardoor je met de hakken over de sloot je diploma haalde. Toch vond je al snel leuk werk en kon je door middel van allerlei door werkgevers aangeboden cursussen je werkniveau aardig ophogen. Zat het een keer tegen op de arbeidsmarkt dan was er een royaal sociaal vangnet. De werkloosheiduitkering duurt zelfs drie jaar!

En wie had gedacht dat je kinderen allebei gingen studeren? Mooi dat dat financieel mogelijk is. Ze krijgen immers studiefinanciering, kunnen collegegeldkrediet aanvragen, en omdat jij en je man niet zoveel verdienen, krijgen ze zelfs een hoger bedrag aan studiefinanciering. Daarnaast kunnen ze gemakkelijk werken naast hun studie. De daadwerkelijke kosten van het onderwijs zijn het tienvoudige van wat je aan de universiteit moet betalen. Maar dat bedrag wordt door de overheid betaald, dus het collegegeld stelt niet veel voor. En echte eisen worden er niet eens gesteld aan de studenten. Geen selectie aan de poort, geen tijdsdruk om je studie af te ronden. Als je maar binnen tien jaar een diploma haalt, anders moet je alleen je studiefinanciering terugbetalen.

Eigenlijk, denk je terwijl je de Hofweg opfietst, is het zelfs een beetje te gek. Het is wel heel makkelijk in Nederland. Waarom kunnen studenten niet zelf investeren in hun opleiding? Je zou toch denken dat zij zelf het meeste profijt van hun studie hebben. Natuurlijk is het ook goed voor de samenleving, maar niemand komt ’s ochtends uit bed om eens lekker voor de samenleving te gaan studeren. Daarnaast, een startende ondernemer wordt toch ook geen tien jaar vooruit geholpen? En zo iemand bezorgd de gemeenschap ook veel voordeel.

Misschien, denk je, is het niet zo’n gek plan om wat meer eisen te stellen aan studenten. Ik bedoel, je hebt leuke kinderen hoor, maar ze liggen wel erg vaak tot elf uur in bed. En op studeren tot laat in de bibliotheek heb je ze ook nog nooit kunnen betrappen. Natuurlijk is zo’n studentenvereniging leuk, maar of je nu echt moet geloven dat al die sociale competenties zo belangrijk zijn? Met studenten die hun sociale vaardigheden hebben verbeterd door zes jaar bier te drinken, kan je de grachten dempen. Daarnaast kan je natuurlijk prima tien uur per week actief zijn bij een vereniging of bestuur, en toch je studiepunten halen.

Een prikkel om studenten in te laten zien dat ze heel veel geld kosten, zou verstandig zijn, bedenk je je. Niet de ambitieuze studenten aanpakken natuurlijk, dat is verkeerd. Maar de types die vijf jaar over een bachelor doen, die mogen dat best financieel voelen. En waarom zou je van de studiefinanciering geen volledige lening maken? Uiteindelijk maakt dat alleen maar meer middelen vrij om in de kwaliteit van onderwijs en onderzoek te investeren, als het een beetje slim wordt aangepakt. Niemand is zo dom om zijn kansen op de arbeidsmarkt te vergooien door niet te gaan studeren als hij daar wat extra voor moet lenen.

Aangekomen op je werk eindigen de mijmeringen van de fietstocht en loop je naar de ingang. Maar wat schetst je verbazing? Een groepje boze studenten blokkeert de deur. Wapperend met een spandoek roepen ze iets over de slechte toegankelijkheid van het onderwijs, en dat ze daarom willen dat het VVD kantoor ook niet toegankelijk is. Het nieuwe kabinet maakt plannen die ‘schandalig’ zijn: Het is belachelijk dat mensen die ‘wat langer’ over hun studie doen meer moeten betalen. En onrechtvaardig dat de studiefinanciering geen vier maar ‘slechts’ drie jaar duurt. En dat ‘studentenparticipatie de nek om zal worden gedraaid’. En dat ‘veel studenten zullen stoppen met studeren’. Je denkt aan de fietstocht en weet niet of je moet glimlachen of meewarig je hoofd moet schudden. Gelukkig worden ze na een poosje weggestuurd door de politie en kan je weer fijn aan je werk. Nuttige dingen doen. 

Advertentie