Moeder UU verstoot haar Theologie-kinderen

Na 380 jaar wordt de opleiding Theologie aan de Universiteit Utrecht stopgezet. Vierdejaarsstudent Stijn van der Woude schreef een allegorisch verhaal over dit besluit.
Het is nu drie jaar geleden dat ik voor het eerst kennis maakte met mijn nieuwe moeder. Het was de eerste week van september dat ik haar voor het eerst zag. Ik had al veel van haar gehoord, maar ik had haar nog nooit eerder van zo dichtbij gezien. 
Het was dan ook een bijzonder moment toen ik voor het eerst kennis maakte met haar. Het was zo’n moment waarop je het gevoel hebt dat je niet alles doorhebt, maar wel weet dat de ervaring die je meemaakt op dat moment erg bijzonder is. Een ervaring die zo belangrijk is dat het een zeer grote invloed op je verdere leven gaat uitoefenen. 
Mijn nieuwe moeder bezat een zeer grote intelligentie, zo groot zelfs dat ik menigmaal met opperste concentratie en een open mond zat te luisteren. Wat kon ik toch veel van haar leren, ach mijn God, had ik maar eeuwig bij haar mogen blijven! 
Een van haar vakgebieden was de Theologie, waar ze al sinds het begin van haar onderwijskundig bestaan mensen wijzer in probeerde te maken. Ze vertelde mij ooit dat haar eerste leerlingen al in 1634 bij haar kwamen, om meer over deze discipline te weten te komen.
Ook vertelde ze over één van haar beste en belangrijkste vrienden, die eveneens veel afwist van Theologie. Hij had voor haar een mooie en inspirerende toespraak gehouden toen ze was begonnen met lesgeven. Een aantal jaren later, had zij hem zelfs het vertrouwen gegeven om overzicht te houden over al haar lespraktijken.
“Zonder die vriend en zijn onvoorwaardelijke steun, had ik nooit zoveel leerlingen kunnen krijgen”, zei ze tegen mij met een glimlach op haar gezicht. Ik had groot respect gekregen voor die vriend, maar nog meer voor de tomeloze inzet die mijn moeder in al haar jaren had getoond voor haar leerlingen.
In de jaren die volgde, zoog ik alles wat ze mij aanreikte als een spons op. Ik merkte dat ik op verscheidene gebieden een enorme groei doormaakte. Ik dacht na over meer ingewikkelde concepten, kon inhoudelijk mijn woordje beter doen en mijn wereldbeeld werd honderdmaal zo groot als eerst. 
Echter, aan alle goede dingen komt ooit een eind. Op een zekere dag kwam mijn moeder namelijk naar me toe en vertelde me dat ik bij haar weg moest. Op een bitse toon zei ze tegen me: “De onderwerpen waarin jij bent geïnteresseerd, daar zijn te weinig leerlingen voor.” Ik keek haar verschrikt en bedroefd aan, maar ze leek geen greintje mededogen te tonen. “Het kost mij teveel moeite om aan zo’n klein groepje mijn kennis te geven, ga ergens anders maar je geluk beproeven.”
Na drie jaar bij moeder gestudeerd te hebben had ik al veel van haar geleerd, maar ik was absoluut nog niet klaar. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om naar een andere moeder te gaan. Deze moeder had immers zo’n lange tijd goed voor mij gezorgd.
Na dit zware en uitputtende gesprek beloofde ze me nog, dat ze mij voor mijn vertrek nog wel het één en ander zou leren. Daar kwam naar mijn gevoel in de praktijk maar weinig van terecht, want ik kon haar alleen nog op gezette en vreemde tijden ontmoeten met wat andere leerlingen. Toch probeerde ik nog zoveel mogelijk van haar te leren voordat ik haar zou verlaten. Ik hield zielsveel van mijn moeder, maar ze had mij met een deuk in mijn hart achtergelaten. Zij had mij als haar kind verstoten. 
Dit is het allegorische verhaal over de ervaringen die ik op de Universiteit Utrecht heb opgedaan als student Theologie. Al sinds de oprichting van de Universiteit Utrecht in 1634 werd er hier Theologie gestudeerd. De tweede rector magnificus van de Universiteit Utrecht, Gijsbertus Voetius, was een hoogleraar in de Theologie en de Semitische talen en sprak de inaugurele rede van de universiteit.
Na 380 jaar is echter besloten om te stoppen met het aanbieden van de studie Theologie op deze universiteit. Een letterlijk eeuwenlange traditie houdt op met bestaan, maar hoe ondenkbaar het ook is: “Voor alles wat gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel.”