Studenten, steun je docent
Ik maak mij zeer veel zorgen om het onderwijs en vooral om de mensen die haar verzorgen. Veel van de docenten waar ik ooit les van had zijn inmiddels ontslagen. Hun contracten zijn steeds vaker van tijdelijke aard en het overwerk moeten ze er gratis bijnemen. Dat overwerk is structureel en onbetaald. Afgelopen zondag nog zag ik één van mijn docenten gestrest achter haar laptop zitten, ze was tentamens aan het nakijken terwijl haar dochtertje aan het zwemmen was. Hoe zij dat moest gaan redden, daar bleef ze zelf het antwoord op schuldig. Het vele werk dat docenten verzetten is veelal onzichtbaar en wordt te weinig gewaardeerd.
Docenten hebben in mijn ontwikkeling een sleutelrol gehad. Het zijn de docenten die mij het vertrouwen hebben gegeven in mezelf te geloven. Als vmbo’er was de stap naar de universiteit de grootste stap die ik ooit genomen had en waren de trappen van het universiteitsgebouw toentertijd de hoogste die ik heb moeten beklimmen. Het zijn mijn docenten geweest die mij vertelden dat ik er thuis hoorde, dat ik het in mij had. Het zijn mijn docenten geweest die de tijd namen om mij wat extra begeleiding te geven of uit te leggen hoe dingen werken op een universiteit. Het zijn mijn docenten waar ik aan denk als ik naar mijn diploma kijk, welke ik cum laude met honours heb weten te behalen. Zij zijn de mogelijkheidsvoorwaarde geweest voor mijn afstuderen.
En toch wordt er steeds vaker gesproken van wegwerpdocenten. De mensen die van tijdelijk contract naar tijdelijk contract werken, veelal zonder toekomstperspectief of goede carrièrekansen. Deze precaire situatie doet afbreuk aan het belangrijke werk dat docenten verrichten. Zij verdienen eerlijke werkomstandigheden, net als ieder ander. Daar is allereerst voor vereist dat er voldoende middelen zijn en dat is momenteel niet zo. Sterker nog, er wordt door D66-minister Ingrid van Engelshoven hard bezuinigd op het onderwijs. In de praktijk heeft dit vaak ontslagen tot gevolg, omdat de personele lasten de grootste kostenpost vormen in de begroting. Dit betekent een verslechtering van de huidige situatie: nog meer onbetaalde overuren, nog meer werk dat met nog minder mensen gedaan moet worden.
Docenten moeten waardering krijgen voor het ontzettende belangrijke werk dat zij doen voor het onderwijs, studenten en uiteindelijk voor de maatschappij als geheel. Zonder docenten geen onderwijs, zo simpel is het en toch is Den Haag nog niet overtuigd. Docenten vormen de spil in dat waar de universiteit mijn inziens toe op aarde is: het opleiden van burgers tot kritische en zelfstandig denkende geesten. Investeringen zijn noodzakelijk voor het behoud van die emanciperende rol van het onderwijs en dat is voor mij dan ook dé reden om te gaan staken op vrijdag 15 maart en om vanaf 12 uur te demonstreren op het Malieveld.