Waarom een duurzame universiteit veganistisch moet zijn
Milieuwetenschapper David Gernaat maakte de ommezwaai van omnivoor tot veganist. Hij vindt dat de universiteit het initiatief moet nemen om volledig veganistisch te worden. Dat zou ecologisch meer zoden aan de dijk zetten dan het zonnepanelenproject.
Al heel mijn leven zijn dierlijke producten alomtegenwoordig: yoghurt met melk voor ontbijt, een boterham met kaas tijdens het middageten en een stuk vlees in de avond. De aanwezigheid van deze producten was niet anders toen ik (nu dertig) op twintig jarige leeftijd kwam studeren aan de Universiteit Utrecht. De kantines lagen vol met pizza’s, kroketten en vleessoepen. Buiten vlogen de kebabbroodjes en rookworsten over de toonbank. Vandaag de dag is het niet anders. Het is de normaalste zaak van de wereld, echte vragen worden niet gesteld en anders weggehoond.
Tot ik drie maanden geleden die vragen wel begon te stellen. Ik ging mij verdiepen en raakte geschokt. In verschillende wetenschappelijke literatuur kan je nalezen dat de consumptie van dierlijke producten verantwoordelijk is voor onder andere 18 procent van de mondiale broeikasgassen, het overgrote deel van de ontbossing (70 procent in de Amazone), verwoestijning, de achteruitgang van vispopulaties, zoetwaterschaarste, toenemend gevaar op resistente ziektes, terrestrische en aquatische stikstofvervuiling, verlies van biodiversiteit, immens dierenleed, et cetera.
Naast deze milieuproblemen las ik dat wij mensen prima kunnen leven zonder dierlijke producten te eten. Er zijn zelfs sterke aanwijzingen dat de hoge inname van dierlijk voedsel van invloed is op veel voorkomende ziektes in het westen. En toen stelde ik mij de vraag: waarom ik als persoon, en specifiek als wetenschapper aan de universiteit, onderdeel zou uitmaken van dit schadelijke systeem terwijl ik een prima leven kan hebben met een plantaardig dieet?
Vanaf dat moment ga ik door het leven als veganist. Ik zal je even kort meenemen in mijn ervaringen. Al snel ontdekte ik dat meer dan de helft van mijn dieet gebaseerd was op dierlijke producten, net als mijn routines in de keuken. Om deze routines te doorbreken heb ik op een nieuwe manier leren koken en dat is, ik kan het niet anders zeggen, een waar culinair feest.
Uiteraard moet je een aantal producten afzweren maar daar komen veel nieuwe producten en smaken voor terug. Mijn nieuwe dieet bestaat uit een veel breder scala aan groenten, zaden, fruit en kruiden die op geen enkele manier onderdoen voor mijn oude eetpatroon. Ik merk dat ik meer energie heb , minder hoef te slapen en me vrijer voel. Vrij en opgelucht geen deel meer uit te maken van het probleem maar onderdeel te zijn van de oplossing. Ik kan het iedereen aanraden.
Ik was hier eigenlijk graag achter gekomen toen ik op twintig jarige leeftijd kwam studeren. Nu ben ik veroorzaker van veel geleden schade en verantwoordelijk voor dierenleed. Een universiteit met uitsluitend plantaardige producten ondersteund met goede voorlichting, had mij zeker geholpen met een eerdere overstap.
Daarnaast zegt het universitaire duurzaamheidsbeleid een rolmodel te willen zijn in duurzaamheid door prestaties en gedrag. Maar een snelle blik op het universitaire voedselaanbod laat zien dat dit slechts woorden zijn. De ecologische impact is enorm. Terwijl een overstap naar een plantaardig dieet milieuwinsten op zou leveren waar de huidige zonnepaneelplannen bij in het niet vallen. Is het niet eens tijd dat de universiteit hier een ethisch standpunt in neemt en daad bij woord voegt door de hele universiteit veganistisch te maken?
Een dergelijke overstap zou de universiteit wereldfaam bezorgen: “Dutch university goes 100 per cent vegan”. Uiteraard zal het gepaard gaan met weerstand maar de argumenten zijn sterk. Er is geen speld tussen te krijgen. In ieder geval zullen de dieren en toekomstige generaties ons eeuwig dankbaar zijn.
Voor wie meer wil lezen:
VN rapport: Livestok’s Long Shadow -
PBL The protein Puzzle -
Nature -Global diets link environmental sustainability and human health -
Boeken: De vrolijke veganist - Floris van den Berg- & Dieren eten – Jonathan Safran Foer-
Documentaires: Cowspiracy & Forks Over Knives