Waarom ik me niet veilig voel bij Cidi-evenementen

Volgens de Hogeschool Utrecht was uitstel van de Cidi lezingenreeks over de Holocaust noodzakelijk "omdat de veiligheid van sprekers, studenten, docenten en bezoekers niet gewaarborgd kan worden".  Het Cidi zelf vond dit "Het zoveelste voorbeeld dat intimidatie en dreiging loont."

Als docent vind ik zelf natuurlijk ook dat veiligheid op de campus uiterst belangrijk is.  Helaas kan ik me niet veilig voelen bij een evenement dat georganiseerd is door het Cidi.

Links antisemitisme
In 2017 zag ik een aankondiging van een CIDI-lezing in de Uilenburger Sjoel, Amsterdam, door de Britse socioloog David Hirsh, over het onderwerp "Antizionisme, het nieuwe antisemitisme?"  Toen ik nog in Engeland doceerde had ik regelmatig ruzie met Hirsh, omdat ik als activist in de vakbond UCU vaak moties indiende ter ondersteuning van de academische boycot van Israël, terwijl Hirsh juist mede-oprichter was van een campagne tegen die boycot.  Daarom was ik nieuwsgierig naar wat hij zou zeggen over antizionisme en "links antisemitisme", het onderwerp van zijn laatste boek.  Ik schreef me in, samen met mede-activist Sonja Zimmermann, toenmalig voorzitter van DocP (stichting Diensten- en Onderzoekscentrum Palestina, tegenwoordig BDS Nederland).Ik ben zelf ook actief lid van BDS Nederland, een organisatie die oproept tot boycot, desinvesteren en sancties (BDS) tegen Israël totdat het haar verplichtingen ten aanzien van de Palestijnen, conform het international recht, nakomt.

Hirsh' betoog (in het Engels) was grotendeels zoals verwacht: hij had veel te zeggen over de IHRA werkdefinitie van antisemitisme en hoe nuttig en belangrijk hij die definitie vond.  Ik was het niet met hem eens, dus tijdens de vraag-en-antwoordsessie die volgde stond ik op en legde ik uit hoe de "IHRA-definitie" werd gebruikt om de vrijheid van meningsuiting te beknotten aan universiteiten in het Verenigd Koningrijk, waaronder het annuleren van een bijeenkomst. 

Verbaal geweld
Ik mocht mijn verhaal doen zonder onderbrekingen.  Echter, toen ik terug naar mijn zitplaats kwam, begon de man die achter mij zat mij uit te schelden met seksistische en racistische uitdrukkingen.  Hij fluisterde in mijn oor, "stop sucking n***** dick".  Toen Sonja later een vraag stelde, begon hij opnieuw met zijn fantasieën over ons vermeende enthousiasme voor interraciaal fellatio, met een reeks scheldwoorden voor allerlei raciale groepen. 

Hij noemde Sonja een racist en vroeg aan haar: "You come from a nazi family or something?"  Toen Sonja antwoordde dat haar naam Joods was, riep hij: "You're a kike.  Jewish [sic] for Hitler."

We werden dus blootgesteld aan racistisch, seksistisch en zelfs antisemitisch verbaal geweld - in een synagoge.  Je zou het niet kunnen verzinnen.

Reactie na zes maanden
Ik besef dat de organisatoren van een bijeenkomst niet verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor alles wat er daar gebeurt; maar van hen mag wel worden verwacht dat ze achteraf reageren op een klacht.  Sonja en ik schreven een brief aan de Raad van Bestuur van Cidi.  Wij boden aan onze opnames beschikbaar te stellen zodat Cidi de boosdoener zou kunnen identificeren.  Wij verwachtten dat dit niet moeilijk zou zijn, aangezien iedereen die de lezing wilde bijwonen zich van tevoren moest inschrijven, of zich moest legitimeren bij de ingang.  Wij verzochten Cidi om de man uit te sluiten van verdere Cidi-evenementen en zijn eventuele lidmaatschap van Cidi beëindigen.

De respons van Cidi - zes maanden later - was teleurstellend: toenmalig directeur Hanna Luden vond onze ervaringen "bijzonder naar" maar zei "We kunnen u helaas niet helpen met het traceren van deze man. (Aangezien Cidi ook geen leden heeft, zouden we hem ook niet zijn lidmaatschap kunnen ontnemen)."  Eerlijk gezegd vonden wij dit een smoesje: Cidi heeft wel "vrienden" maar volgens mij wilde zij niet weten of deze man een van haar "vrienden" was.

Niet meer welkom
Luden sloot af met: "U bent natuurlijk welkom om de opnames met de politie te delen en daar een aangifte te doen."  We besloten dat als iets soortgelijks zou gebeuren tijdens een toekomstige Cidi-bijeenkomst, we dat inderdaad zouden doen.  Helaas hebben wij die gelegenheid nooit gehad.  Toen we ons in oktober 2018 probeerden aan te melden voor een lezing van omstreden blogger David Collier, kregen we allebei het bericht van Mw. Luden: "Deze bijeenkomst is gericht op mensen die BDS een verkeerde zaak vinden. Gezien uw steun voor BDS behoort u niet tot de doelgroep."

Nou ja, dat was allemaal een jaar of zes geleden.  Is Cidi inmiddels verbeterd?  Welnee, aangezien Aline Pennewaard, degene die de collegereeks namens het Cidi organiseert,  de bezwaarmakers over de collegereeks uitmaakt voor "antisemitisch tuig".  Ik voel me nog steeds niet veilig noch welkom bij Cidi-evenementen. Wil de Hogeschool Utrecht studenten aan dit soort giftige uitingen blootstellen?

Reactie van Cidi
Dit is een voorval van ruim zes jaar geleden, waarbij de toenmalige directeur zoals beschreven de klagers van bijstand en advies heeft voorzien. Uiteraard betreuren we dit voorval en is dit niet waar wij voor staan, dat is destijds ook besproken met mevrouw. Dit incident staat op zichzelf en heeft verder geen enkele relevantie voor de huidige collegereeks aan de Hogeschool Utrecht. In principe is iedereen altijd welkom bij onze activiteiten. Mevrouw heeft zich na het incident in 2017 overigens wel weer aangemeld voor een volgend evenement van Cidi, dus wij hebben wel wat vraagtekens bij de mate van onveiligheid die zij zegt te ervaren. Het lijkt erop dat dit voorval nu ruim 6 jaar later vooral van stal is gehaald met het doel Cidi negatief af te schilderen.