Door mijn studie psychologie schijn je bewuster van jezelf te worden; je leert jezelf kennen, wat je gelukkig maakt, en je leert manieren, gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, over hoe je niet de fout in kan gaan in bepaalde situaties, of dat je in ieder geval alert moet wezen dan. Een tegenwoordig bekende regel die vanuit de psychologie komt: ga nooit boodschappen doen op een lege maag. Nooit. Dat zorgt er namelijk voor dat je veel meer boodschappen inkoopt dan dat je eigenlijk nodig hebt, waardoor aan het einde van de tocht door de supermarkt er vooral tonnen aan zoetigheid in je mandje ligt.
Ik ben iemand die dit soort wijsheden uitermate serieus neemt; dit soort hachelijke situaties moeten kosten wat kost gemeden worden. Echter door begrippen als ‘effiënte tijdsbesteding’ laat ik de hachelijke zaken nog wel eens toe in mijn leven; namelijk op de terugweg van de fitnesschool naar mijn kamer. Halverwege maak ik namelijk dan toch de stop bij het winkelcentrum. En een moment later is het dan zover; ik sta in de supermarkt met een tot op de bodem lege maag. Maar… gelukkig ben ik gewapend met mijn voorkennis.
De expeditie door de winkel is zwaar; koekjes kijken mij smekend aan meegenomen te worden, groenten laten me stilzwijgend weten dat gezond eten ook wel een paar dagen op zich kan laten wachten. De rekken zijn overladen met chipszakken; ze lijken wel speciaal voor mij in groten getale voor mij te zijn besteld door de winkelmanager. En het handje huisgebakken pepernoten dat ik neem uit de voorproefschaal van de bakker zet mij bijna aan tot het inkopen van een jaarrantsoen aan Sinterklaassnoepgoed.
Dapper weersta ik, de zelfbewuste psycholoog, echter alles, en koop alleen maar de gezonde producten zoals brood, groente, vlees en fruit. Trots loop ik langs de kassa en de bewonderende blik van de kassiëre tijdens het afrekenen zegt alles; ik heb maar weer eens bewezen dat ik een man van zelfbeheersing ben. Maar dat moment van trots is maar voor even.
Ik pak mijn tas in en merk dat niet alles erin past. Ik blijk namelijk zoveel gezonde boodschappen te hebben gekocht dat het nog maar de vraag is of alles binnen de houdbaarheidsdatum kan worden opgegeten. Mijn honger heeft zich weliswaar niet geuit in het kopen van overbodig snoepgoed, maar wel aan kilo’s ander eten, onder het motto “dat zal ik later nog weleens nodig hebben”! Moraal van het verhaal: er zit duidelijk een lek in de psychologische theorie over de lege maag. Je bent gewaarschuwd.
Kijk voor meer artikelen op mijn blog: luuksh.blogspot.nl !